Το τέλειο άλλοθι! Ποιο ήταν το σημείο αιχμής του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό; Η εμφάνιση του ΠΑΟΚ ή μήπως οι αναμενόμενες αποφάσεις- λεπίδα του διαιτητή Δημητρόπουλου και του βοηθού του Γιάννη Τουμπακάρη;
Οι δυο τους «κατάφεραν» να πετύχουν διπλή ζημιά. Πρώτα ψαλίδισαν τις όποιες ελπίδες είχε ο ΠΑΟΚ για θετικό αποτέλεσμα και την επόμενη μέρα αποπροσανατόλισαν τους πάντες. Αντί να ζυγίζουμε σήμερα την εμφάνιση της ομάδας του Τούντορ, επικεντρώνουμε στις χειρουργικές τους ικανότητες …
Ας είμαστε όμως ειλικρινείς. Το «ποιόν» του Δημητρόπουλου και η προϊστορία του Τουμπακάρη, δεν άφηναν κανένα περιθώριο παρερμηνείας. Όλοι γνωρίζαμε ότι θα δούμε το ίδιο έργο… Άγνωστος ήταν μόνο ο τρόπος, τι θα εφεύρισκαν για να γείρουν την πλάστιγγα της νίκης σε ερυθρόλευκα χέρα. Αν και ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να τελειώσει το παιχνίδι με οκτώ παίκτες, έπαιξε με δέκα…
Άρα από αυτή την πλευρά δεν είχαμε να περιμένουμε κάτι διαφορετικό. Από την απόδοση του ΠΑΟΚ όμως; Η αίσθηση που δίνεται είναι ότι η «φτωχή» ήττα, μπροστά στον κίνδυνο για τα χειρότερα, βόλεψε… Με όσα είχαν προηγηθεί, τον υπό απόλυση Τούντορ να περιμένει την τελική ετυμηγορία, την διπλή παραίτηση Αγγελίδη-Βεζυρτζή και τις αναταράξεις της υπόθεσης Μπερμπάτοφ, ο ΠΑΟΚ φάνταζε ως το απόλυτο αουτσάιντερ, αδύναμος και ευάλωτος. Άρα η ήττα ήταν αναμενόμενη.
Το γεγονός επιβεβαιώθηκε στο γήπεδο. Με… μισή τελική δεν μπορείς να περιμένεις κάτι καλύτερο. Ο ΠΑΟΚ φοβήθηκε τον Ολυμπιακό, απόδειξη ότι αν και από το 8΄ βρισκόταν πίσω στο σκορ, ποτέ δεν βγήκε μπροστά κυνηγώντας την ισοφάριση. Παράλληλο ποδόσφαιρο, πολλές πάσες, πολύ φασαρία για το τίποτα. Αποτέλεσμα μηδέν!
Ήταν άλλη μια εμφάνιση- κρίκος στην αλυσίδα της τελευταίας μετριότητας. Μόνο που τώρα υπήρχαν οι δικαιολογίες των απουσιών, οι αποφάσεις του Δημητρόπουλου, οι υποδείξεις του Τουμπακάρη, η υπεροπλία του Ολυμπιακού στο σπίτι του. Κι έτσι καλύφθηκαν τα πάντα.
Ο Τούντορ έχει πολύ δρόμο μπροστά για να δημιουργήσει ομάδα με προσωπικότητα που δεν θα παίζει για να μην χάσει αλλά για να κερδίσει. Αν και σήμερα έχουμε φτάσει στο σημείο που ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Πρώτα η πρόκριση στο κύπελλο κόντρα στον Πανιώνιο. Άλλωστε ο σημερινός ΠΑΟΚ, την δεδομένη χρονική στιγμή, δεν μπορεί να προσφέρει ούτε θέαμα, ούτε σκορ. Ας περιοριστούμε λοιπόν στα αυτονόητα και βλέπουμε.