Στη σημαδεμένη τράπουλα των προχθεσινών εκλογών, ο μεγαλομέτοχος του ΠΑΟΚ στήριξε φανερά αυτούς που ήξεραν πως θα χάσουν, ενώ δεν τους προσέφεραν ως μηχανισμός απολύτως τίποτα στο κομμάτι του ΠΑΟΚ. Ήδη οι ανταγωνιστές πλασάρονται στα νέα δεδομένα.
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΟΛΚΑΣ
Αριστερή κυβέρνηση στη χώρα. Μία εικόνα άγνωστη σε όλους τους πολίτες της, όπως βέβαια σε εμάς τους 40άρηδες που δεν είχαμε δει τίποτα άλλο από την οικογενειοκρατία. Δύο, τρεις τέσσερις οικογένειες που πήραν υπό τον έλεγχό τους τον τόπο, έχοντας δίπλα τους στελέχη γιουσουφάκια, μπερδεμένα στη διαπλοκή και τα συμφέροντα.
Ήταν φυσικό επακόλουθο ένας άνθρωπος της γενιάς μας να πάρει τη σκυτάλη. Το τι θα πετύχει θα το καταγράψει η ιστορία. Το πώς εκλέχθηκε πρωθυπουργός, δεν είναι κάτι που βαραίνει τον ίδιο, αλλά τους πολίτες αυτής της χώρας. Χρησιμοποίησε τις υποσχέσεις που αρέσουν, απέναντι στη τρομοκρατία της απέναντι πλευράς. Το ότι ως λαός είμαστε απαίδευτοι και αυτά που ισχυρίζεται κάποιος και μας αρέσουν τα τρώμε αμάσητα, δεν είναι κάτι καινούργιο. Όταν λοιπόν μπαίνει ένας υποψήφιος πρωθυπουργός στη μάχη της εκλογής του θα υποσχεθεί. Απλά ο αντίπαλος του Τσίπρα είχε υποσχεθεί πολλές φορές και είχε κάψει τα πυραυλάκια του.
Το τι μπορεί να πετύχει ο Τσίπρας δεν το γνωρίζω. Γνωρίζω πως έχει αρκετά σοβαρά στελέχη δίπλα του, όπως γνωρίζω βέβαια πως έχει και πολλά που δεν ξέρουν που πατάνε και που βρίσκονται. Η ουσία είναι πως ο ηγέτης, είναι αυτός που κρίνεται με βάση την αποτελεσματικότητα του έργου του, το οποίο συνδυάζεται με την επιλογή των ανθρώπων που θα δώσει κομβικούς ρόλους. Η ατζέντα βέβαια από τη ΝΔ πήγε στο γιατί δεν ορκίστηκε θρησκευτικά, δείγμα του επιπέδου της αντιπολίτευσης που θα ακολουθηθεί από την αξιωματική αντιπολίτευση. Οι καλοί Χριστιανοί αυτοί που εξόντωσαν ολόκληρους κλάδους σε μία νύχτα.
Η τιμωρία στον Αντώνη Σαμαρά ήταν δίκαιη. Και αυτό γιατί επέλεξε να τρομοκρατήσει και όχι να πείσει πως αυτό που έκανε ήταν μονόδρομος. Όμως πώς να πείσει, όταν ποτέ δεν ήταν μονόδρομος. Πάμε στα δικά μας και την διαχείριση των εκλογών από την πλευρά του ΠΑΟΚ. Για ακόμη μία φορά φάνηκε πως ο μεγαλομέτοχος Ιβάν Σαββίδης δεν είχε ξεκάθαρη κατεύθυνση σε αυτό το θέμα.
Ως κλασικός συντηρητικός, ανήκει στις συγκεκριμένες δυνάμεις της κεντροδεξιάς και αυτό είναι δημοκρατικό δικαίωμά του. Όμως εδώ, έχουμε να κάνουμε και με μία κατάσταση που εμπλέκει στρατηγική. Ο ΠΑΟΚ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ, ανήκαν στο κομμάτι της αντιπολίτευσης. Ο ΠΑΟΚ προσπαθεί να ρίξει το καθεστώς Μαρινάκη και τα πλοκάμια του, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να ρίξει τους συστημικούς ελεγκτές εξουσίας εδώ και σαράντα χρόνια. Η Νέα Δημοκρατία όχι απλά δεν προσέφερε κάτι ουσιαστικό και δίκαιο για τον ΠΑΟΚ όπως ήταν η αποπληρωμή του πρωτογενούς κεφαλαίου του χρέους που ζήτησε ο Σαββίδης, αλλά άφησε να εξελίσσεται ένα σαθρό προϊόν, όπως αυτό που έχει στήσει η ΕΠΟ για λογαριασμό του Ολυμπιακού χωρίς καμία παρέμβαση.
Με λίγα λόγια, η Νέα Δημοκρατία δεν άφησε την εταιρία του Σαββίδη να ανασάνει και τον οδήγησε στο να χάσει πολλά εκατ. ευρώ από την έλλειψη αξιοκρατίας και ισονομίας που έπρεπε να επιβάλλει σε ένα τόσο δημοφιλές προϊόν. Και ο Σαββίδης στάθηκε δίπλα της. Δεν υπήρξε ούτε ένας σύμβουλός του να του εξηγήσει πως θα πρέπει να ρίξει τα δίχτυα του στην κυβέρνηση που έρχεται. Κανένας δεν μπήκε στη διαδικασία να εξηγήσει στον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ πως και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάποια αξιόλογα στελέχη στη Θεσσαλονίκη, πως υπάρχει ενδεχόμενο ακόμη και ο Υπουργός Πολιτισμού να είναι Θεσσαλονικιός, πως η πόλη – οι πολίτες της, έχουν στρέψει το βλέμμα τους από τις κεντροδεξιές δυνάμεις.
Ο ΠΑΟΚ το πήγε μονόπατα, όπως είχε κάνει και στις δημοτικές εκλογές που βγήκε για πρώτη φορά ο Γιάννης Μπουτάρης. Η διοίκηση του Α.Σ. έδειχνε Γκιουλέκα και ο κόσμος της ομάδας ψήφιζε τον νυν Δήμαρχο. Κάτι που φάνηκε από τους ψήφους που έκριναν εκείνη τη μάχη και προέρχονταν από Τούμπα και Τριανδρία. Περιοχές μουτζαχεντίν ΠΑΟΚ. Σε κάποια φάση, θα πρέπει ο ΠΑΟΚ να αρχίσει να κινείται πιο έξυπνα, να συμπλέει με το κοινό του. Ο Ιβάν Σαββίδης, για να ισχυροποιήσει τη θέση του πρέπει να μπει περισσότερο στο κλίμα. Προσπαθεί, κάνει πάρα πολλά για τον ΠΑΟΚ, είναι άτομο κοινής αποδοχής, αλλά χάνει την ευκαιρία να πλασαριστεί όπως του αξίζει βάσει των όσων κάνει.
Δύο είναι τα κακά στη προκειμένη περίπτωση. Πρώτον πως οι σύμβουλοί του κυρίως στην ΠΑΕ τον είχαν ενημερώσει για τις εξελίξεις άρα η επιλογή του ήταν συνειδητή και δεύτερον, πως είναι σαφές ότι οι υπόλοιποι ανταγωνιστές της ΠΑΕ ΠΑΟΚ δείχνουν πολύ καλύτερα πλασαρισμένοι στην επόμενη ημέρα. Ήδη ο Μαρινάκης έκανε δημόσιες τοποθετήσεις υπέρ ΣΥΡΙΖΑ, ήδη ο Αλαφούζος έκανε τα ραντεβού του. Και εμείς εδώ… τίποτα.
