Mεγάλο ρίσκο παίρνουν οι παίκτες του ΠΑΟΚ δηλώνοντας καθημερινά ότι θέλουν να κατακτήσουν το Κύπελλο για να αποδείξουν ότι είναι καλύτερη ομάδα από την ΑΕΚ. Βάζουν τον εαυτό τους με την πλάτη στον τοίχο. Τον υποχρεώνουν σώνει και καλά να σηκώσει το τρόπαιο.
Καλό είναι αυτό. Κακό θα ήταν το αντίθετο. Να μην ένιωθαν ότι έχουν ισχυρό κίνητρο. Αλλά να, ό μη γένοιτο, χάσουν το Κύπελλο, τι θα σημαίνει αυτό; Ότι δεν κατάφεραν να αποδείξουν ότι ο ΠΑΟΚ είναι καλύτερος από την ΑΕΚ και ο ηθικός νικητής στο φετινό Πρωτάθλημα; Θα σημαίνει ότι η ΑΕΚ απέδειξε ότι είναι ανώτερη, επομένως δίκαια κατέκτησε και το Πρωτάθλημα;
Αν μη τι άλλο, χρειάζεται μια διαφορετική διατύπωση, αν και καλύτερο θα ήταν να τελειώσουν εδώ οι δηλώσεις για τον τελικό. Δεν υπάρχει λόγος να προσφέρονται επιχειρήματα στην ΑΕΚ, στην περίπτωση που νικήσει στον τελικό. Αλλωστε, οι παίκτες του ΠΑΟΚ ξέρουν, όπως ξέρει και όλη η κοινωνία, ότι, ανεξάρτητα με το αποτέλεσμα του τελικού του Κυπέλλου, άξιος πρωταθλητής φέτος είναι ο ΠΑΟΚ. Αυτό δεν αλλάζει, ακόμη κι αν η ΑΕΚ κερδίσει με… 10-0 στον τελικό.
Την Κυριακή έρχεται το παιχνίδι με τον Παναθηναικό. Πρέπει ο ΠΑΟΚ να το πάρει οπωσδήποτε, για να εξασφαλίσει θέση στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ και για να έχει τη δυνατότητα να ηρεμήσει ενόψει του τελικού. Το ματς με τον Πλατανιά πρέπει απλώς να είναι μια ευχάριστη προπόνηση, στην οποία ο Λουτσέσκου θα ξεκουράσει όλους όσους προορίζει για το βασικό σχήμα του τελικού. Αν ο ΠΑΟΚ δεν κερδίσει στη Λεωφόρο και αν δεν χάσει βαθμούς ο Ολυμπιακός από τον Παναιτωλικό στο Καραισκάκη, θα χρειάζεται οπωσδήποτε η νίκη με τον Πλατανιά. Ο οποίος μπορεί να είναι ήδη πεσμένος και μισοδιαλυμένος, αλλά όταν εσύ χρειάζεσαι πάση θυσία του βαθμούς δεν μπορείς να αφήσεις εκτός αγώνα όλα τα καλά σου χαρτιά.
Σ’ αυτό το παιχνίδι, αλλά, πολύ περισσότερο στον τελικό, παίκτες και Λουτσέσκου καλούνται να φανούν πολύ δυνατοί στα… mind games. Πρέπει να δουλέψουν πολύ με το μυαλό τους και με την ψυχοσύνθεσή τους. Το ένα παιχνίδι το χρειάζονται για να προετοιμαστούν για τον τελικό χωρίς άλλο ενδιάμεσο ματς και τον τελικό πρέπει να τον κερδίσουν οπωσδήποτε, πρώτα γιατί δικαιούνται το Κύπελλο και ύστερα για να ταπεινώσουν την πρωταθλήτρια στα χαρτιά ΑΕΚ μέσα στο σπίτι της.
Δύσκολη, διπλή μάχη, που πρέπει να κερδηθεί για να τελειώσει αυτή η αγωνιστική περίοδος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Για να δικαιωθούν οι προσπάθειες των παικτών, να δικαιωθεί η δουλειά του προπονητή, να δικαιωθεί και ο Ιβάν Σαββίδης, που πληρώνει πάρα πολύ ακριβά μια δική του άτυχη στιγμή.
Οσο για τους ελαφρόμυαλους που φοβούνται, δικαιολογημένα, μην τυχόν συμβούν επεισόδια στον τελικό, ας ξυπνήσουν κάποια στιγμή και ας καθίσουν να σκεφτούν ΓΙΑΤΙ φοβούνται. ΠΟΙΟΙ ΛΟΓΟΙ επιβάλλουν αυτούς τους φόβους. ΤΙ προηγήθηκε για να δημιουργηθεί τόση ένταση. Και ΠΟΙΟΙ είναι οι ΕΝΟΧΟΙ για την πρωτοφανή οργή που νιώθουν οι οπαδοί του ΠΑΟΚ. Όταν απαντήσουν σ’ αυτά τα ερωτήματα με ειλικρίνεια, τότε θα αρχίσουν να ασχολούνται σοβαρά με τα αληθινά προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Και κάτι ακόμη: Φοβούνται μόνο για τον τελικό; Για το επόμενο ματς ΠΑΟΚ-Ολυμπιακού στην Τούμπα δεν φοβούνται; Για το επόμενο ματς ΠΑΟΚ-ΑΕΚ στην Τούμπα δεν φοβούνται; Για την ολοκληρωτική αναξιοπιστία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν φοβούνται;
Οι βεντέτες που άνοιξαν φέτος ανάμεσα σε ΠΑΟΚ – Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ – ΑΕΚ είναι πολύ χοντρές. Και δεν άνοιξαν εξ’ αιτίας των οπαδών των τριών ομάδων. Ούτε άνοιξαν εξ’ αιτίας επεισοδίων στους μεταξύ τους αγώνες. Τις βεντέτες τις άνοιξαν οι θεατρινισμοί και οι προφάσεις, που «πέρασαν» εξ αιτίας της ανικανότητας τριών απαράδεκτων διαιτητών, για να έρθουν μετά οι αθλητικοί δικαστές να τιμωρήσουν το θύμα και όχι τους δράστες.
Αν υπάρχουν σοβαροί και ανεξάρτητοι άνθρωποι στην ΕΠΟ και στην «Επιτροπή Επιτήρησης», ας φροντίσουν να σβήσουν αυτές οι βεντέτες και να μην ανοίξουν ποτέ άλλες, με απονομή δικαιοσύνης τόσο εντός, όσο και εκτός αγωνιστικών χώρων. Η δικαιοσύνη λείπει από το ελληνικό ποδόσφαιρο κι αυτό είναι το πρόβλημα το μεγάλο. Δεν είναι ούτε ένα ρολό χαρτί, δεν είναι ούτε ένα ξεχασμένο στη ζώνη πιστόλι, το οποίο κανείς δεν είδε.