Με την «επιστροφή» του 34χρονου Βασίλη Τοροσίδη ήρθαν και οι πρώτες αντιδράσεις των φίλων του Ολυμπιακού οι οποίοι βέβαια είναι αλήθεια ότι παρακολουθούσαν με κάποια ανησυχία τα όσα περίεργα έβλεπαν να συμβαίνουν στην ομάδα τους κατά τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου.
Τα διαδικτυακά – και όχι μόνο – σχόλια ξεκινούν από τα ειρωνικά «βαρεθήκαμε τα πολυφορεμένα» και φτάνουν στα καταγγελτικά και προειδοποιητικά: «τέλος στο παραμύθιασμα και στο σανό». Βέβαια η ερυθρόλευκη προπαγάνδα που ελέγχει απόλυτα το σύνολο των ΜΝΜΕ του λεκανοπεδίου διαπιστώνοντας πως η κατάσταση αυτή τη φορά είναι κάπως ιδιόμορφη και ανησυχητική και παρουσιάζει αρκετές δυσκολίες στη διαχείριση της, αποφάσισε συντονισμένα – ως συνήθως – να πλασάρει άμεσα τα όσα «επαναστατικά» και πιασάρικα θεωρούσε ικανά να αναστρέψουν το κλίμα. Σαρωτικές αλλαγές, νέα εποχή, ελληνοποίηση του ρόστερ και όλα όσα έκρινε πρόσφορα για να ψήσει όχι τόσο τους «επιστήμονες», αλλά τους σοβαρούς φίλους της ομάδας του δημοσίου.
Φάνηκε όμως από την πρώτη στιγμή ότι κάτι τέτοιο δύσκολα θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα. Γιατί στην πραγματικότητα τίποτα από όλα αυτά τα οποία πλασάριζε η προπαγάνδα δεν φαινόταν ούτε σαν υποψία στον ερυθρόλευκο ορίζοντα. Αντίθετα όλες οι «κινήσεις» έδειχναν πως υπήρχε κάτι το πολύ σοβαρό το οποίο υποχρέωνε τους επιτελείς του λιμανιού να παρουσιάζουν μια εικόνα αντιφατικότητας και αδυναμίας, που δεν μπορούσαν να την κρύψουν.
Η κατάσταση παρέμενε η ίδια με το γενικό πωλητήριο, την μη ανανέωση συμβολαίων που δυστυχώς συμπεριελάμβανε ακόμη και όσους ξεχώρισαν από την περσινή χρονιά, όπως επίσης και το ασύμβατο με όσα διαλαλούσαν για τα περί ελληνοποιήσεως να παραχωρούνται νεαροί παίκτες, μεγάλης μελλοντικής προοπτικής όπως είναι ο Νικολάου. Έτσι οι προαναγγελλόμενες σαρωτικές αλλαγές έδειχναν βραχυκυκλωμένες. Ούτε μια αξιόλογη μεταγραφή όπως ήταν αυτή του Μολέδο δεν μπορούσε να προχωρήσει. Άσχετα αν οι οικονομικές διαφορές ήταν ελεγχόμενες, και προσιτές.
Αντίθετα προχώρησαν εύκολοι δανεισμοί, αζήτητοι ελεύθεροι και αδέσποτοι δευτεροκλασάτοι και ως συνήθως «στοκ εμπόρευμα» από φίλους και βολικούς μανατζαρέους. Παίκτες όπως ο Μιραλάς, ο Οφόε, ο Σεμπά, ο Μαρίν, ο Προτό, ο Φιγκέιρας, ο Καρσελά, ο Τζούρτζεβιτς, ο Ένγκελς μένουν για την ώρα χωρίς σοβαρές αναπληρώσεις. Βλέποντας τις δυσκολίες που υπάρχουν, οι ερυθρόλευκοι ρεπόρτερ κατ΄ εντολή του προέδρου επιχειρούν μια δεύτερη προσπάθεια για να πείσουν ότι όλα θα εξελιχθούν ομαλά και βάση ενός σχεδιασμού που έχει γίνει.
Γράφουν λοιπόν: «Μια σαρωτική αλλαγή που όπως φαίνεται δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και δεν έχει φτάσει στην τελική της μορφή. Δεν νομίζουμε όμως ότι πέρα του Ολυμπιακού θα μπορούσε σε τόσο σύντομο διάστημα να κάνει κάτι τέτοιο οποιαδήποτε άλλη ελληνική ομάδα». Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του προέδρου: «Εγώ στη ζωή μου δεν έχω φοβηθεί. Κάθε μέρα χτίζω και συνθέτω κάτι καινούργιο με επιτυχία, οπότε κανένα πρόβλημα, όλα από την αρχή. Ο συντελεστής δυσκολίας είναι ασφαλώς μεγάλος αλλά υπάρχει σχέδιο. Κάθε μέρα που περνάει ανεβαίνουμε ένα σκαλί ψηλότερα στη σκάλα της υλοποίησης.
Σε ένα μήνα από τώρα αξίζει να επιστρέψουμε». Δυστυχώς όμως τα περί σαρωτικών αλλαγών κι ελληνοποιήσεων δεν επιβεβαιώνουν μέχρι στιγμής τουλάχιστον τον πρόεδρο. Ποιοι θα είναι οι ικανοί Έλληνες από τη στιγμή που ότι καλύτερο υπήρχε και μάλιστα σε ηλικία ιδανική όπως ο Ρέτσος, ο Νικολάου, ή και μερικοί από τους Έλληνες που σε βάθος τριετίας πωλούνται σε μόνιμη βάση θα είναι εκείνοι που θα δώσουν στο ρόστερ μια ποιότητα και μια δύναμη που αυτή τη στιγμή κρίνεται απαραίτητη για να συνέλθει ο λεηλατημένος και «κακοποιημένος» μεταγραφικά Ολυμπιακός;
Βλέποντας λοιπόν πως καμία μεταγραφή σοβαρή δεν έχει γίνει (όπως του Μολέδο και του Γουίλιαν Αράο) οι εντός των τειχών του λιμανιού αλλά και οι οπαδοί τους είναι αρκετά ανήσυχοι. Αντιλαμβάνονται ότι δεν είναι δυνατόν με παίκτες δεύτερης επιλογής να ολοκληρώσουν τις φιλοδοξίες τους (μάλλον τις ονειρώξεις τους) για σαρωτικές αλλαγές, ελληνοποιήσεις κι επιστροφές στην κορυφή. Με δυο λόγια θα λέγαμε πως έπεσε στο κενό αυτή η παραπλανητική συνθηματολογία. Άφησε όμως πίσω της μια αυταπόδεικτη αλήθεια. Τη σκληρή πραγματικότητα ότι η πανίσχυρη για κάποια χρόνια ομάδα του δημοσίου, περνάει δύσκολες στιγμές με την οικονομική της αδυναμία να είναι ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Αυτό το μεταγραφικό τουρλουμπούκι είναι η απόδειξη. Ο πήχης μπήκε πολύ χαμηλά. Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία των ερυθρολεύκων.
ΥΓ: Σημαντική η σημερινή συνεδρίαση του συνεταιρισμού. Πιθανολογείται ότι η κλήρωση θα πραγματοποιηθεί χωρίς όμως να οριστεί και ημερομηνία της έναρξης του πρωταθλήματος. Παραμένει δε μεγάλο αγκάθι το πρόβλημα με τις «άστεγες» τηλεοπτικά ομάδες.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (30/7)
