Ακριβώς όπως το περιέγραψε ο Ραζβάν Λουτσέσκου ήταν χθες το συναίσθημα κάθε ανθρώπου που αισθάνεται μικρό ή μεγάλο δέσιμο με τον ΠΑΟΚ. Χαμόγελα και χαρά για τη νίκη, τα γκολ, την ποιότητα της ομάδας του που φάνηκε κατά διαστήματα και στο ματς με τον Πλατανιά, αλλά στο βάθος πίκρα. Πίκρα για τον τρόπο που άνθρωποι που δεν σέβονται το ποδόσφαιρο στέρησαν από τον Δικέφαλο αυτό που κατέκτησε δίκαια μέσα στο γήπεδο. Το πρωτάθλημα.
Προφανώς, αν υπάρχουν άνθρωποι σε καίριες θέσεις στη Λίγκα και την ΕΠΟ που σέβονται το άθλημα, θα πρέπει να είναι πολύ προβληματισμένοι και να μην κοιμήθηκαν βλέποντας τον κόσμο του ΠΑΟΚ να αποθεώνει τους πρωταθλητές παίκτες του ΠΑΟΚ στην Τούμπα.
Αυτοί θα είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού (δεν έχω την πεποίθηση ότι είναι διαφορετικά τα δεδομένα) και πολύ αμφιβάλλω ότι όσα συνέβησαν φέτος θα αποτελέσουν βάση για να γίνει μία σοβαρή συζήτηση για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στη χώρα μας. Ο ορισμός Κομίνη πριν από λίγες μέρες πιστοποιεί κάτι τέτοιο. Ας μείνουμε, λοιπόν, σ’ αυτά που μπορεί να κάνει ο ΠΑΟΚ. Σε ένα μεγάλο ματς στο ΟΑΚΑ που θα του δώσει την ευκαιρία να πάρει ένα πεντακάθαρο τρόπαιο.
Χθες, ο Δικέφαλος έδειξε ότι βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο. Κυρίως κάποιοι παίκτες όπως ο Μάτος που είχαν προβληματίσει με την παρουσία τους το προηγούμενο διάστημα. Επανήλθε στα καλά ματς και μαζί με το σούπερ δίδυμο των Βιεϊρίνια-Μπίσεσβαρ, τον Πέλκα και τον Πρίγιοβιτς είναι τα πιο βαριά χαρτιά στην προσπάθεια του ΠΑΟΚ να κατακτήσει το Κύπελλο.
Για το τέλος, ας μείνουμε λίγο στις δύο βαθμολογίες, τους πανηγυρισμούς στην Τούμπα και τον τίτλο της ΑΕΚ που δεν θα πάψει να αμφισβητείται. Ας το ρίξουμε λίγο στο χιούμορ που, προσωπικά, το εκμυστηρεύτηκα και ως σκέψη στον Λουτσέσκου: «Φαντάσου, κόουτς, να πετύχαινε το γκολ του Βαρέλα ο Πρίγιοβιτς, τι θα γινόταν με τη μάχη κορυφής στους σκόρερ».