Τα δακρυγόνα που έπεσαν στο Πισοδέρι κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας της Κυριακής δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται εναντίων διαδηλωτών.
Πρόκειται για το γνωστό δακρυγόνο CS, που έχει πέσει αρκετές φορές στους δρόμους της Αθήνας και άλλων πόλεων. Το CS είναι η ονομασία κάλυψης της χημικής ένωσης ορθο-χλωρο-βενζαλμηλονικό νιτρίλιο, με τον τύπο C10Η5. Πρόκειται για στερεά λευκή κρυσταλλική σκόνη με οξεία πιπεράτη μυρωδιά.
Έχουν κατασκευαστεί στα ομοσπονδιακά εργαστήρια στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ και υπάρχουν πάνω από 20 τύποι συσκευασίας. Υπάρχουν και διαφορετικής ισχύος τύποι δακρυγόνων, αφού άλλα έχουν σχεδιαστεί για να επηρεάζουν το αναπνευστικό, ενώ άλλα δρουν κυρίως στα μάτια.
Στην επιστημονική βιβλιογραφία αναφέρονται πάνω από 150 έρευνες που αφορούν στη δραστηριότητα, τη σύγκριση με άλλα δακρυγόνα, τους τρόπους και τις συσκευές εκτόξευσης, καθώς και τους βιολογικούς μηχανισμούς δράσης και διάσπασης του CS μέσα στον οργανισμό του ανθρώπου και των πειραματόζωων.
Πώς επιδρά στον οργανισμό
Το CS προκαλεί ερύθημα στα μάτια και βαριάς μορφής επιπεφυκίτιδα, καθώς και βήχα, κάψιμο στον λαιμό και στένωση στο στήθος. Όταν επιδράσει μεγαλύτερη ποσότητα στο δέρμα, δημιουργεί ερύθημα και φουσκάλες που μοιάζουν με έγκαυμα δευτέρου βαθμού. Η οπτική οξύτητα δεν εξασθενίζει αισθητά, αλλά τα άτομα έχουν δυσκολία να κρατήσουν τα μάτια τους ανοιχτά από την αρχική έκθεση στο CS. Σύμφωνα με ιατρική έρευνα Ισραηλινών γιατρών, σε μεγάλες δόσεις ή σε κλειστούς χώρους το CS είναι εξαιρετικά επιβλαβές για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Η ιστορία
Το συγκεκριμένο δακρυγόνο παρασκευάστηκε από αμερικανούς χημικούς το 1929 και χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1964 στο Βιετνάμ. Έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως και στην Β. Ιρλανδία κατά τη διάρκεια του πολέμου, ενώ απαγορεύεται από τη Συνθήκη της Γενεύης, κατά την οποία ορίζεται πως όλα τα χημικά όπλα αποτελούν μέσα μαζικής καταστροφής.
Ωστόσο, οι αστυνομικές δυνάμεις σε δεκάδες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, χρησιμοποιούν τα δακρυγόνα ως μέσω καταστολής.
