Είναι αλήθεια πως… οι προβλέψεις στο ποδόσφαιρο μερικές φορές εκτροχιάζονται και οι προσδοκίες που υπάρχουν, διαψεύδονται ή δεν εκπληρώνονται στο ακέραιο. Στην περίπτωση του ΠΑΟΚ θα μπορούσε να πει κανείς, ότι έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, κάποιες από αυτές τις προσδοκίες επιβεβαιώθηκαν και άλλες όχι.
Τα θετικά και τα αρνητικά λοιπόν της διαδρομής μέχρι σήμερα του Δικέφαλου, θα ήταν χρήσιμο να μετρηθούν και να εκτιμηθούν με ορθοκρισία από τους καθ΄ ύλην αρμόδιους, προκειμένου οι διαπιστώσεις να αποτελέσουν κι ένα είδος κινήτρων, προς αποφυγή των λαθών ή προς επανάληψη των θετικών ενεργειών που υπήρξαν. Η αυτοκριτική οδηγεί στην αυτογνωσία. Και η τελευταία είναι ένα όπλο πανίσχυρο για αυτούς που έχουν μπροστά τους σημαντικές αποστολές.
Στο χρόνο που κύλησε από το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου μέχρι σήμερα, θα μπορούσε κανείς να υποστηρίξει μετά βεβαιότητας, ότι ο Δικέφαλος είχε και «χαμηλές», αλλά και «υψηλές» πτήσεις. Με τις εντυπώσεις να μοιράζονται και σε μερικές μάλιστα των περιπτώσεων και να διχάζουν. Η ομάδα ομολογουμένως έπαιξε καλό ποδόσφαιρο σε αρκετά παιχνίδια, βελτιώνοντας την εικόνα της σε σχέση με την αντίστοιχη της περσινής χρονιάς. Χωρίς όμως να καταφέρει να αποκτήσει μια σταθερότητα στην απόδοση της και μια σοβαρότητα στην εκτίμηση και προσέγγιση των στόχων της.
Παράλληλα με την βελτιωμένη σε σύγκριση με το παρελθόν αγωνιστική της συμπεριφορά, παρουσίασε όμως και αρκετές από τις παθογένειες και μερικά από τα αρρωστημένα σύνδρομα του παρελθόντος (εμμονές, αλαζονείες). Αυτά τα αρνητικά οδήγησαν μοιραία σε απώλειες πολύτιμων βαθμών και μάλιστα σε μια χρονιά με αντιπάλους ανταγωνιστές και μικρομεσαίες ομάδες, που βρισκόντουσαν σε τραγική κατάσταση.
Μετρώντας και «ζυγίζοντας» σωστά όλα τα παραπάνω που συνοπτικά αναφέραμε, οι επιτελείς του ποδοσφαιρικού ΠΑΟΚ θα έχουν την ευκαιρία να διαχωρίσουν τα αρνητικά και να τα απομακρύνουν, διατηρώντας και κρατώντας σαν αφετηρίες τα θετικά. Απαλλαγμένοι λοιπόν από διαχρονικές αμαρτίες κι ότι αυτοκαταστροφικό διαπίστωσαν μέχρι στιγμής, θα είναι σε θέση να χαράξουν την πορεία τους από εδώ και πέρα, επανασχεδιάζοντας την αντεπίθεση τους.
Το ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση, είναι η διαδρομή που υπολείπεται μέχρι το φινάλε και ο τρόπος που θα οργανωθεί η τελική προσπάθεια. Οι δύο στόχοι που βρίσκονται απέναντι, είναι εφικτοί και προσβάσιμοι. Η «διαδικασία» προσέγγισης τους, αλλά και κατάκτησης τους, είναι όμως εκείνο που επιβάλλεται να διασφαλιστεί και να θωρακιστεί. Όπως όλα δείχνουν το «πράγμα»… έσφιξε και δυσκόλεψε τώρα τελευταία, με το ΠΟΚ να ξεχωρίζει ότι είναι ο παγιδευμένος μονόδρομος τον οποίο πρέπει να περάσει ο ΠΑΟΚ για να φτάσει στην κατάκτηση των στόχων του.
Αφέλειες, εκπορευόμενες από ανυποψίαστους ή ανόητους ή ακόμη και βαλτούς, όπως αυτές που αναφέρουν ότι ο ΠΑΟΚ φέτος είναι πολύ ισχυρός στο παρασκήνιο και στην… διαιτησία, οδηγούν σε αυτοκτονικές αυταπάτες και αποπροσανατολισμούς με εφησυχασμούς και υπνώσεις. Με σοβαρότητα λοιπόν και με ρεαλισμό το κάθε βήμα που θα γίνεται από εδώ και πέρα. Τα λάθη απαγορεύονται. Συναγερμός και επαγρύπνηση στο κόκκινο.
Νομίζω πως οι φίλοι αναγνώστες των «Ελεύθερων Σκέψεων» θα θυμούνται πως όταν «έσκασε»… η είδηση για τις μυστικές διαπραγματεύσεις της πώλησης του Ροντρίγκες, από αυτή εδώ τη δημοσιογραφική γωνιά και από την πρώτη στιγμή, είχαμε επισημάνει και καταγγείλει πως η συγκεκριμένη «συναλλαγή» δεν ήταν παρά ένας εκβιασμός μεταγραφικός επιτήδειων μανατζαρέων οι οποίοι αποσκοπούσαν στην είσπραξη μεγάλων πριμ. Χωρίς να λογαριάζουν την καριέρα του ταλαντούχου πιτσιρικά τον οδήγησαν σε μια περιπέτεια.
Τον έστειλαν εκεί που ήθελαν και όχι εκεί που θα έπρεπε. Οι εξελίξεις; Η ομάδα του βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεωκοπίας, θέλοντας να φεσώσει και τον ΠΑΟΚ ο οποίος βέβαια είναι κατοχυρωμένος και θα οδηγήσει την υπόθεση στα άκρα. Και τα οποία άκρα δεν είναι άλλο από την άμεση καταβολή των συμφωνημένων ή την καταγγελία των Τούρκων οι οποίοι θα αποφασίσουν τι θα διαλέξουν ανάμεσα στη χρεωκοπία ή τη βαριά ποινή που προβλέπεται από την UEFA.
Ορατός είναι ο κίνδυνος βέβαια και για να διαλυθούν. Τι απέμεινε όμως από αυτή την πονεμένη ιστορία; Μάλλον το ότι ο ταλαντούχος Γκάρι υπήρξε το αθώο θύμα μιας σπείρας που για να οικονομήσει δεν δίστασε να παίξει κορώνα – γράμματα το μέλλον του.
