Το παλεύει ο Ιβάν Σαββίδης να δημιουργήσει συνθήκες υγείας στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ, ώστε να πατήσει επάνω τους το επενδυτικό του πλάνο για την ανάπτυξη της ποδοσφαιρικής εταιρείας. Σεβαστό το ότι η οπαδική προσέγγιση απαιτεί τις αναρτήσεις στο instagramκαι τις φωτογραφήσεις του υιού Σαββίδη έξω από τον Σ.Φ. ΠΑΟΚ Κορδελιού, αλλά μέχρις εκεί.
Κανείς δεν αμφισβητεί το πάθος του Γιώργου Σαββίδη για τον Δικέφαλο, ούτε πιστεύω ότι η πράξη του εξιτάρει τον μέσο ΠΑΟΚτσή. Ακόμη εκτιμώ ότι οι υποσχέσεις «αιώνιας αγάπης» δεν αποτιμώνται στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο για τους επενδυτές. Εκείνοι ο οποίοι, και μόνο, εισπράττουν αντίτιμο για τις εκδηλώσεις λατρείας προς τον σύλλογο είναι οι ακριβοπληρωμένοι σταρ των ομάδων που την μία χρονιά μπορεί να φιλούν τον δικέφαλο αετό στην ασπρόμαυρη φανέλα και την επόμενη τον αιώνιο έφηβο στην ερυθρόλευκη.
Όχι ότι διαφωνώ με τις επαγγελματικές επιλογές των ποδοσφαιριστών, αλλά είμαι κάθετα αντίθετος με την πλειοδοσία αγάπης για έναν σύλλογο από επαγγελματίες αθλητές.
Ο Γιώργος Σαββίδης είναι ΠΑΟΚ και δεν θα αλλάξει σωματειακή επιλογή ακόμη κι αν ο πατέρας του κάποτε εγκαταλείψει τον Δικέφαλο. Οπότε δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει ότι «παίζει» με το θυμικό των φίλων της ομάδας.
Το κεφαλαιώδες ζήτημα βεβαίως που μπαίνει για τον Ιβάν Σαββίδη είναι να φέρει αγωνιστικά στα ίσια, και πάλι, τον ΠΑΟΚ, ο οποίος με τις εμφανίσεις του έχει θυμώσει ακόμη και τους ψύχραιμους ΠΑΟΚτσήδες. Το μότο πάντως «… και με τον Ζαγοράκη βγαίναμε δεύτεροι» μπορεί να είναι ένα πρόχειρο επιχείρημα για εκείνους που θέλουν να ακυρώσουν αυτά που κάνει ο Σαββίδης για τον ΠΑΟΚ, αλλά το θεωρώ ότι δεν έχει ισχυρή βάση.
Η αγωνιστική ευημερία του Δικεφάλου στην εποχή που ήταν πρόεδρος ο Θόδωρος Ζαγοράκης ήταν επίπλαστη και αργά ή γρήγορα θα «έσκαγε» το «μπαλόνι» της ευημερίας.
Ο ΠΑΟΚ αισθάνεται πλέον την οικονομική σιγουριά του κ. Σαββίδη και δικαιούται να εκπονεί σχέδια τα οποία θα τον αναβαθμίσουν οργανωτικά και αγωνιστικά στο προσεχές μέλλον.
Αναλύοντας κάποιος το διοικητικό αποτέλεσμα του ιδιοκτήτη του ΠΑΟΚ, θα βρει πολλά περιστατικά ικανά να «θαμπώσουν» την λάμψη της επιχειρηματικής προσωπικότητας του ομογενή επιχειρηματία. Και δεν είναι ο Δικέφαλος η μόνη ομάδα οι φίλαθλοι της οποίας από το «Ωσαννά» εύκολα περνούν στο «Σταύρωσον αυτόν».
Επτά χρόνια αμφισβήτησης πέρασε ο Σωκράτης Κόκκαλης μέχρι να κερδίσει την αποδοχή του κόσμου του Ολυμπιακού. Το πέτυχε όμως, όχι γιατί έκανε νέο αθλητικό κέντρο στου Ρέντη ή γιατί ήταν αξιόπιστος στις πληρωμές. Οι τίτλοι που άρχισε να κατακτάει η ομάδα έκαναν τον πρόεδρο αρεστό στον κόσμο. Κι όταν «χόρτασαν» απ’ αυτούς δεν έκρυψαν την δυσαρέσκεια τους από το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε κάτι περισσότερο στην Ευρώπη.
Γι’ αυτό ό,τι κι αν κάνει σε επίπεδο οργάνωσης και υποδομών ο κ. Σαββίδης δεν θα αποθεωθεί από τον κόσμο του ΠΑΟΚ ο οποίος είναι «πεινασμένος» για τον τίτλο του Πρωταθλήματος. Μπορεί η οργάνωση και η εξυγίανση να είναι η αφετηρία για μία υγιή ομάδα με εξαιρετικό μέλλον, αλλά ο ορθολογισμός στην ανάπτυξη μίας ΠΑΕ, εντός των συνόρων, δυστυχώς γίνεται «θυσία» στους τίτλους.
Αυτή είναι η λογική όσων έχουν συναισθηματικό δέσιμο με την ομάδα. Άρα ο κ. Σαββίδης θα πρέπει να κατανοήσει ότι οι άμεσες επιτυχίες θα είναι ισχυρότερες από οποιοδήποτε υγιές πλάνο ανάπτυξης του ΠΑΟΚ. Εάν καταφέρει και τα δύο θα έχει πετύχει έναν θρίαμβο.
