Το λάτιν μοντέλο υφίσταται στον Αρη, αλλά προσαρμόζεται στην ελληνική πραγματικότητα. Η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Σάββα Παντελίδη έχει αλλάξει την εικόνα εντός αγωνιστικού χώρου και η «Μ» προβαίνει σε άτυπη σύγκριση του ποδοσφαίρου που οραματιζόταν ο Πάκο Ερέρα και του αντίστοιχου που προτιμά ο Πειραιώτης συνάδελφός του.
1. Το επιθετικό ποδόσφαιρο του Πάκο Ερέρα μετατρέπεται σταδιακά στο δόγμα ότι τα πάντα θυσιάζονται για το αποτέλεσμα. Πλέον, επί ημερών Σάββα Παντελίδη, δύσκολα οι «κιτρινόμαυροι» θα προσπαθούν να παίζουν… ολοκληρωτικά. Όχι ότι δεν μπορούν, αλλά γιατί το σκεπτικό του Ελληνα προπονητή είναι τελείως διαφορετικό σε σχέση με τον προκάτοχό του. Η διαφοροποίηση ίσως φανεί και περισσότερο, μετά τη μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου.
2. Η φυσική κατάσταση των ποδοσφαιριστών. Η παραδοχή του Δημήτρη Κωνσταντινίδη, μετά το ματς του Ατρομήτου, έχει διαφορετικές αναγνώσεις. Το θέμα είναι το κατά πόσο μπορεί, ενώ η χρονιά είναι σε εξέλιξη, οι παίκτες της ομάδας να παρουσιαστούν πιο φρέσκοι στη συνέχεια. Κανείς δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί αποτελέσματα, αλλά η προσπάθεια έχει ξεκινήσει. Ο Αρης… έτρεχε μέχρι την 5η αγωνιστική και μετά άρχισε να… κάθεται αισθητά. Επί Παντελίδη, περιμένει περισσότερο τον αντίπαλο.
3. Στο δόγμα της άμυνας θυσιάζονται και οι ποιοτικοί ποδοσφαιριστές. Επί Ερέρα, για παράδειγμα, οι Γκαρσία και Γκάμα είχαν εντολή μόνο να επιτίθενται και να «βλέπουν» προς την εστία, παίζοντας κυρίως κάθετα. Ο Παντελίδης αποφάσισε να τους χρησιμοποιεί και αμυντικά, με αποτέλεσμα να χάνουν αρκετή από τη μεσοεπιθετική τους δυναμική, όπως και την ενέργεια. Παράλληλα, αμφότεροι παίζουν περισσότερο στη γραμμή, γι’ αυτό και «τραβιούνται» πλάγια. Ετσι, εγκλωβίζονται ευκολότερα στην άμυνα των αντιπάλων και ο Αρης χάνει σε επιθετικότητα και σε κατοχή.
4. Οι πλάγιοι μπακ συμμετέχουν λιγότερo στο μεσοεπιθετικό κομμάτι. Ο Πάκο Ερέρα προτιμούσε –συνήθως – τους Τζανακάκη και Βαλεριάνο, οι οποίοι είχαν συχνά «ανεβάσματα» και ως εκ τούτου, οι «κιτρινόμαυροι» γινόντουσαν πιο πιεστικοί στους αντιπάλους τους, ενώ δεν χανόταν και η ισορροπία στα μετόπισθεν, γι’ αυτό και η ομάδα δέχθηκε μόλις δύο γκολ σε έξι αγωνιστικές. Αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία ο Σάββας Παντελίδης, προτίμησε να μεταφέρει στους ακραίους οπισθοφύλακες να παίζουν μέχρι τη γραμμή του κέντρου. Ετσι, δίνουν βάση στα αμυντικά τους καθήκοντα, δείχνοντας πως ο τρόπος παιχνιδιού προσαρμόζεται σε διαφορετικά δεδομένα.
5. Μέχρι την πλήρη ενσωμάτωση του Μανώλη Σιώπη στην ομάδα (από το παιχνίδι του Πανιωνίου και μετά), ο Πάκο Ερέρα επέλεγε στο κέντρο τους Μπάσα και Ματίγια. Ο Αλβανός μπορεί να μην ήταν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, αλλά η παρουσία του Ισπανού ήταν εχέγγυο ταχύτητας και καλύτερων μεταβιβάσεων. Ο Ματίγια, εκτός της εύστοχης πάσας, διαθέτει και ικανότητα να μοιράσει το παιχνίδι με μεγαλύτερες μπαλιές, όπως και στο κράτημα της μπάλας. Από τη στιγμή, όμως, που έγινε βασικός ο Σιώπης, ο Αρης έγινε πιο αργός και έχασε σε επιθετικότητα. Σε τρία παιχνίδια στον «κιτρινόμαυρο» πάγκο, ο Σάββας Παντελίδης δεν έδειξε διάθεση αλλαγών.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (13/12)
