Ο τρόπος με τον οποίο “χτίστηκε” ο φετινός ΠΑΟΚ, με τα πολλά γκαρντ και τον μικρό αριθμό ψηλών, οδήγησε εκ των πραγμάτων την ομάδα στη φιλοσοφία που μετέτρεψαν σε μόδα οι πρωταθλητές ΝΒΑ Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς. Τα “small ball” σχήματα τα οποία αναγάγει σε επιστήμη ο ΠΑΟΚ.
Τα ελαφριά σχήματα από την αρχή της περιόδου δούλεψε και χρησιμοποίησε ο Παπαθεοδώρου, “χτίζοντας” μία ομάδα χωρίς “βαρύ” κορμί αφού ούτε ο Μορέιρα ήταν τέτοιο. Η αποχώρηση του Αγκολέζου έκανε την επιλογή, ανάγκη τουλάχιστον μέχρι να καλυφθεί η θέση.
Τα πρώτα δείγματα γραφής όμως ήταν το λιγότερο ενθαρρυντικά. Όχι μόνο γιατί ο ΠΑΟΚ νίκησε τον Κολοσσό και τη Χολόν, αλλά γιατί “έκρυψε” το κενό στη ρακέτα. Με το εγκεφαλικό παιχνίδι του Μαργαρίτη, την ταχύτητα του Χρυσικόπουλου, την αθλητικότητα του Γκάρετ με τους Ισραηλινούς και τη θέληση του Τέπιτς και του Τζόουνς να παίξουν σε μία θέση στην οποία δεν είναι συνηθισμένοι να παίζουν.
Βέβαια στο μπάσκετ πάντα κάτι δίνεις και κάτι παίρνεις. Μπορεί οι αλληλοκαλύψεις να λειτούργησαν σχεδόν υποδειγματικά, η ατομική και η ομαδική άμυνα να δούλεψε σε υψηλό επίπεδο όμως τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν αντιμετωπίζεται με “small ball” σχήματα. Στη Ρόδο ο Κολοσσός είχε 10 επιθετικά από τα οποία όμως πήρε μόνο οχτώ πόντους ενώ στην Πυλαία η Χολόν είχε 13 επιθετικά και 20 πόντους από αυτά.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport