Όπως έστρωσες, θα κοιμηθείς, λέει μία γνωστή ελληνική παροιμία που ταιριάζει «γάντι» στην πορεία του φετινού Αρη. Η ισοπαλία στο «Γεντι Κουλέ» ήταν το κερασάκι στην πικρή τούρτα της φετινής σεζόν. Οι όποιες ελπίδες υπήρχαν για άνοδο έχουν εξανεμιστεί και μόνο σ’ ένα θαύμα μπορεί να ελπίζει η ομάδα για ανατροπή των δεδομένων, τέσσερις στροφές πριν από το τέλος του φετινού «μαραθωνίου». Ένα πελώριο «γιατί ρε Αρη;» αιωρείται από το βράδυ του Σαββάτου στο μυαλό όλων των Αρειανών, των οποίων τα όρια της υπομονής έχουν εξαντληθεί.
Είδε μία ομάδα που χτίστηκε με στόχο να πρωταγωνιστήσει και να κερδίσει… τραίνο την άνοδο -όπως δήλωναν το καλοκαίρι οι πρωτεργάτες του οικοδομήματος!- όχι μόνο να μην τα καταφέρνει, αλλά από την έναρξη του Πρωταθλήματος να βρίσκεται, και να παραμένει, σε θέση κυνηγού. Οι αιτίες της καταστροφικής χρονιάς για τον Αρη είναι πολλές και την ευθύνη έχουν όλοι όσοι απαρτίζουν το ποδοσφαιρικό τμήμα, ο καθένας από την πλευρά του. Το θέμα είναι όμως ότι οι κιτρινόμαυροι, εάν δεν γίνει το θαύμα, για 4η συνεχόμενη αγωνιστική σεζόν θα βρεθούν μακριά από τη φυσική τους θέση. Γεγονός που καμία «συγνώμη» δεν… είναι αρκετή για να επισκιάσει την ντροπή.
Οσο κι αν ακούγεται μονότονο, ο Αρης πληρώνει τις καλοκαιρινές «αμαρτίες» του. Την αδράνεια, τα λάθη και τις παραλείψεις που τον έχουν φέρει σε οριακό σημείο, με αποτέλεσμα για μία ακόμη χρονιά τα λόγια να μείνουνε λόγια και οι υποσχέσεις ανεκπλήρωτες. Η «Μ» κάνει ένα πρώτο ταμείο της αποτυχημένης σεζόν και καταλήγει στα βασικά εγκλήματα που…τιμώρησαν αγωνιστικά την ομάδα.
Παραλείψεις και αχρείαστα συμβόλαια
Οταν το περασμένο καλοκαίρι ο Θόδωρος Καρυπίδης σε συνεργασία με τον Θόδωρο Καρυπίδη «έχτιζαν» τον Αρη δεν υπολόγιζαν στις αντικειμενικές δυσκολίες που θα συναντούσαν στη Football League. Πήραν αρχιτέκτονες και δεν επένδυσαν σε… εργάτες που χρειάζεται η κατηγορία. Επένδυσαν στον όνομα του συλλόγου και τη φανέλα. Εγιναν ανοίγματα σε αχρείαστα συμβόλαια (βλ. Τζεμπούρ) που είχαν ως στόχο να κάνουν… γκελ στον κόσμο και παράλληλα να ενισχύσουν το ρόστερ. Ούτε το ένα έγινε όμως ούτε το άλλο, με αποτέλεσμα ο Αρης να παρουσιάσει ένα ρόστερ με ελλείματα σε βασικές θέσεις, ο Καρυπίδης να μην μπορεί να ανταποκριθεί πολλές φορές στις απαιτήσεις (σ.σ. οικονομικές) και ο Αναστόπουλος εγκλωβίστηκε στην αδυναμία του να βελτιώσει την ομάδα, παρά την εμπιστοσύνη που είχε από τον ιδιοκτήτη, περισσότερη απ’ όσο έπρεπε.
Υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν
Την μεγαλύτερη ευθύνη της αποτυχίας φέρει ο Θόδωρος Καρυπίδης. Η άνοδος που υποσχέθηκε και επέμενε, ακόμη κι όταν έβλεπε ότι η ομάδα… δεν τραβούσε και αυτός έμενε με σταυρωμένα χέρια αντί να πάρει αποφάσεις, δεν ήρθε. Η μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου του επιρρίπτει ευθύνες για συγκεκριμένους λόγους. Δεν προστάτευσε εξωαγωνιστικά την ομάδα, ήταν… άφαντος όταν έπρεπε να δείξει γρήγορα αντανακλαστικά και να διορθώσει τα λάθη του καλοκαιριού, δεν οχυρώθηκε διοικητικά και δεν οργάνωσε την ΠΑΕ σε επαγγελματικά πρότυπα, δεν είχε όπως φαίνεται τους κατάλληλους συνεργάτες-συμβουλάτορες γνώστες της κατηγορίας και του αντικειμένου, ενώ δεν κυνήγησε ουσιαστικά τις «ευκαιρίες» που είχε εξωαγωνιστικά (βλ. ένσταση κατά της Λαμίας). Το συμπέρασμα είναι ότι σίγουρα δεν προστάτευσε σχεδόν ποτέ πρώτα απ’ όλα τη δική του επένδυση και μετά την αρνητική εξέλιξη έχασε την εμπιστοσύνη και του τελευταίου υποστηρικτή του μέσα στην ομάδα.
Λάθη που δεν διορθώθηκαν και έλλειψη εγωισμού
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται, λένε. Και η εκκίνηση του Αρη στο φετινό Πρωτάθλημα ήταν… ανώμαλη. Στο πρώτο γύρο η ομάδα έχασε βαθμούς εκτός προγράμματος (Καρδίτσα, Αιγινακός, Καλλιθέα, Πανσερραϊκός) και επί της ουσίας βρέθηκε σε θέση κυνηγού λόγω της αγωνιστική του αδυναμίας κόντρα σε ομάδες της πρώτης οκτάδας του Πρωταθλήματος, με αποτέλεσμα στον β’ γύρο να κυνηγάει… θαύματα. Η ποιότητα που διαθέτει σαν μονάδες στο ρόστερ του δεν ήταν ποτέ αρκετή για να πάρει ο Αρης ένα θεωρητικά δύσκολο παιχνίδι (βλ. ΟΦΗ, Λαμία, Απόλλων, Σπάρτη). Ο φετινός Αρης είναι μία ομάδα χωρίς ποδοσφαιρικό εγωισμό και νεύρο, που ξεκίνησε -και συνέχισε- με λανθασμένη νοοτροπία, μπήκε υπεροπτικά στον «μαραθώνιο» της κατηγορίας και όταν έπρεπε δεν ανταποκρίθηκε.
