Δεν πρόκειται για υποθετικό σενάριο, αλλά για μία αυταπόδεικτη διαπίστωση από τη στιγμή που συγκεκριμένες αποφάσεις οδηγούν εκ του ασφαλούς (;), σε συμπεράσματα και εκτιμήσεις που δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις.
Είναι ορατός δια γυμνού οφθαλμού ο στόχος του αγωνιστικά ανυπόληπτου Ολυμπιακού, σε συνδυασμό και με την υποκριτική συμπεριφορά της ηγεσίας του, να εξαντλήσουν τις όποιες τελευταίες και… ημιθανείς ελπίδες για να διεκδικήσουν τον τίτλο, παίζοντας τα ρέστα τους.
Είναι αλήθεια, ότι η επιλογή του Πειραιώτη ρέφερι, συνδυαζόμενη – έστω και καθυστερημένα - με την περίεργη και ύποπτη απόφαση του Περέιρα και της παρεούλας Τριτσώνη να αφήσουν απροστάτευτο και εκτεθειμένο τον πρωτοπόρο, αφαιρώντας του το δικαίωμα να έχει ξένους διαιτητές στο υπόλοιπο του πρωταθλήματος, ρίχνοντάς τον στο λάκκο με τα φίδια (ελεγχόμενοι Έλληνες ρέφερι), σήμανε συναργερμό στον ΠΑΟΚ, οι άνθρωποι του οποίου προσπαθούν να εκτιμήσουν ψύχραιμα την κατάσταση. Προφανώς και δεν περίμεναν αυτό τον προκλητικό ορισμό, θεωρώντας ότι η ΚΕΔ (αγνοώντας σαφέστατα το ρόλο του τοποτηρητή του λιμανιού Τριτσώνη), δε θα έφθανε ποτέ στο σημείο να προχωρήσει σε τέτοια απροσχημάτιστη και σκανδαλώδη ενέργεια και ότι σε τελική ανάλυση ο Περέιρα δε θα το επέτρεπε να συμβεί.
Στην προκειμένη περίπτωση αυτό το τελευταίο αυτοακυρώνεται από τη στιγμή που οι πάντες γνωρίζουν ποιος είναι το αφεντικό του (λέγε με Θόδωρο Θεοδωρίδη). Ασε που από την απόφαση της υποβάθμισης των αγώνων του πρωτοπόρου και τη στέρηση του δικαιώματος της προστασίας με ξένους διαιτητές, εύκολα συνάγεται ότι έχει τη σιωπηρή έγκριση (πιθανότατα και την εντολή) από τον ίδιο ισχυρό παράγοντα. Οι Ελληνες διαιτητές που θα επιλέγονται, αν κάτι δεν αλλάξει από εδώ και πέρα, θα ακολουθήσουν την τακτική των περισσοτέρων από εκείνους που διαιτήτευσαν ως τώρα παιχνίδια του ΠΑΟΚ.
Οι τελευταίοι στηριζόμενοι στην αβάντα της πανίσχυρης προπαγάνδας των Πειραιωτών μπαίνουν στο γήπεδο αποφασισμένοι να κάνουν τη «ζημιά», την οποία τελικά δεν καταφέρνουν να ολοκληρώσουν, γιατί δεν τους το επιτρέπει η απόδοση και η ανωτερότητα της ομάδας του Λουτσέσκου. Ετσι, το ένα ή τα δύο ευνοϊκά σφυρίγματα που δίνονται στον ΠΑΟΚ, είτε κατά λάθος είτε από ανικανότητα (όπως το περιβόητο πλέον χέρι του Βιεϊρίνια), συμψηφίζονται με σωρεία καταδικαστικών αποφάσεων σε βάρος των πρωτοπόρων – ακυρώσεις έγκυρων γκολ, μη καταλογισμοί πασιφανέστατων πέναλτι, απίστευτες παρεμβάσεις με ανύπαρκτα οφσάιντ σε φάσεις για γκολ – με τους στημένους τηλεκριτές τύπου Βαρούχα να επιδίδονται θλιβερά αλλά και απεγνωσμένα να κάνουν τα άσπρο - μαύρο και να πείσουν την κοινή γνώμη ότι ο ΠΑΟΚ ευνοείται! Όπως όλα δείχνουν και όπως είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε, οι πρωτοπόροι θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν εμπόδια και παγίδες που πιθανό δεν υπολόγιζαν, πιστεύοντας πως οι ανύπαρκτοι αγωνιστικά διώκτες τους θα είχαν απογοητευτεί.
Όχι τόσο από τη βαθμολογική διαφορά, όσο από το απερίγραπτο χάλι τους. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει όμως, όπως επίσης είναι παραπλανητική και η εικόνα των τάχα δήθεν αδιάφορων που έχουν αποδεχθεί την κατάκτηση του τίτλου από τον ΠΑΟΚ και ως εκ τούτου έχουν πετάξει λευκή πετσέτα. Η επιλογή του Πειραιώτη διαιτητή για τον αυριανό αγώνα οδηγεί σε άλλες σκέψεις. Συνοψίζονας θα μπορούσαμε να καταλήξουμε στην άποψη ότι για τον Λουτσέσκου και τους παίκτες του εκτός του κινήτρου της κατάκτησης του τίτλου αυτή τη στιγμή προκύπτει και ένα δεύτερο, εξίσου ενδιαφέρον και ισχυρό κίνητρο: Να θάψουν μέσα στις ίδιες τους τις παγίδες, τις προσδοκίες και τις ελπίδες των αμετανόητων υπολειμμάτων και κλώνων της θρυλικής παράγκας.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (16/3)
