Αν όλα πάνε καλά, την ερχόμενη Τετάρτη θα έχουμε μια εικόνα σχετικά με το ποιο θα είναι το μοντέλο των επαγγελματικών πρωταθλημάτων στην Ελλάδα τα επόμενα χρόνια, πόσες ομάδες θα αγωνίζονται σε κάθε κατηγορία, αν θα υπάρχει συνολική (και για τις τρεις κατηγορίες, δηλαδή) κεντρική διαχείριση των τηλεοπτικών δικαιωμάτων, πόσα χρήματα θα παίρνουν οι ομάδες.
Εχουμε φτάσει, πλέον, σε οριακό σημείο. Τα περιθώρια στενεύουν και όλοι οι εμπλεκόμενοι καταλαβαίνουν ότι πρέπει να καταλήξουν σε αποφάσεις. Βέβαια, το ζήτημα είναι αν οι εμπλεκόμενοι έχουν διάθεση να βάλουν νερό στο κρασί τους. Ο υφυπουργός Αθλητισμού θα κάνει πίσω ή θα επιμείνει στις 12 ομάδες στην Super League; Οι ομάδες της λίγκας θα εξακολουθήσουν να είναι οχυρωμένες πίσω από την αδιαπραγμάτευτη, όπως εμφανίζεται μέχρι τώρα, θέση τους για πρωτάθλημα με 14 ομάδες, ή θα εμφανιστούν πιο διαλλακτικές;
Ένα ερώτημα, επίσης, πολύ σημαντικό, είναι αυτό που αφορά στην χρηματοδότηση της πρότασης που έχει καταθέσει ο Βασιλειάδης. Οι πληροφορίες λένε ότι έχει εγγυηθεί πως είναι εξασφαλισμένα 30.000.000 ευρώ (εκτός από της NOVA), τα οποία θα δίδονται από το κράτος στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και μάλιστα όχι για ένα ή δύο χρόνια, αλλά για τα επόμενα πέντε.
Αυτό δεν είναι ένα απλό θέμα. Κατά την άποψή μου είναι πιο δύσκολο κι απ’ το αν θα υπάρξει συμφωνία ή όχι για τις 12 ομάδες στις οποίες επιμένει ο Βασιλειάδης. Διότι μιλάμε για λεφτά από τον κρατικό προϋπολογισμό, πολλά λεφτά για τα δεδομένα της Ελλάδας της κρίσης και από μια κυβέρνηση η οποία ήταν αντίθετη στην σπατάλη που γινόταν από την δημόσια τηλεόραση, χωρίς ποτέ κανείς να ενδιαφέρεται αν υπάρχει η δυνατότητα να επιστρέψει ένα μέρος από την δαπάνη, αν υπάρχει δυνατότητα απόσβεσης.
Βέβαια, είναι προφανές, νομίζω, ότι το μόνο που ενδιαφέρει αυτή την στιγμή τον υφυπουργό Αθλητισμού δεν είναι αν θα στερήσει χρήματα από κοινωνικές παροχές και στήριξη αδυνάμων για να τα δώσει στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο, αλλά να σώσει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και στην συνέχεια να το «πουλήσει» ως μια επιτυχία από την οποία θα αποκομίσει προσωπικά πολιτικά οφέλη.
Γι’ αυτό και δεν αποκλείεται με την συγκεκριμένη μεθόδευση να συνδέονται οι πρώτες αντιδράσεις ορισμένων ομάδων στην είδηση ότι το Epsilon ενδιαφέρεται να στεγάσει τις τηλεοπτικά άστεγες ομάδες, οι οποίες θα περίμενε κανείς να υποδεχτούν με ενθουσιασμό την πληροφορία, αντ’ αυτού, όμως, αφήνουν να εννοηθεί ότι υπάρχει κίνδυνος «έμμεσης εξάρτησης».
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (7/7)
