Ο ΠΑΟΚ ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό, σε ένα πολύ κρίσιμο ματς, με προπονητή τον Ραζβάν Λουτσέσκου, που δεν έχει κερδίσει ποτέ τον Ολυμπιακό. Το άκουσα να το συζητούν φίλοι του ΠΑΟΚ και τους είδα να… ξύνουν το κεφάλι τους, προβληματισμένοι.
Ποτέ δεν δέχτηκα ότι ο προπονητής μιας ομάδας έχει μεγαλύτερο ποσοστό συμμετοχής στην επιτυχία ή την αποτυχία από το 20%. Δεν παίζει ο προπονητής, οι παίκτες παίζουν. Άλλο, λοιπόν, να αντιμετωπίζει ένας προπονητής τον Ολυμπιακό με την Ξάνθη και άλλο να τον αντιμετωπίζει με τον ΠΑΟΚ και, μάλιστα, μέσα στην Τούμπα.
Εκτός από αυτό, σχεδόν όλη η δουλειά του προπονητή έχει τελειώσει με το που μπαίνουν οι παίκτες στον αγωνιστικό χώρο. Εχει, από εκεί και πέρα, να κάνει το κοουτσάρισμα, στη διάρκεια του αγώνα, αλλά οι παίκτες είναι εκείνοι που θα εκτελέσουν τις οδηγίες του και οι παίκτες είναι εκείνοι, που πολλές φορές, αν όχι πάντα, θα πάρουν τις πρωτοβουλίες που θα κρίνουν την έκβαση του αγώνα.
Οσο να «χτυπιέται» στον πάγκο ο προπονητής, αν οι παίκτες δεν ανταποκριθούν κι αν έχουν κακή απόδοση, ούτε γκολ θα βάλει ο προπονητής, ούτε απόκρουση θα κάνει για να το αποσοβήσει.
Αρα, λοιπόν, ας ξεχάσουν οι φίλοι του ΠΑΟΚ την… προιστορία του Λουτσέσκου με τον Ολυμπιακό και ας δείξουν εμπιστοσύνη στους παίκτες. Στο κάτω-κάτω, την αξίζουν. Οι ίδιοι μας έχουν πείσει ότι μπορούν. Με το σερί των νικών σε Πρωτάθλημα και Κύπελλο, «φωνάζουν» όχι μόνο ότι θέλουν την κατάκτηση του νταμπλ, αλλά και ότι μπορούν να σηκώσουν και τις δύο κούπες.
Κι ύστερα, όπως λέγαμε και χθες, ποιος είναι ο φετινός Ολυμπιακός; Μια ομάδα της σειράς είναι, μια ομάδα πολύ μικρότερη αγωνιστικά από το όνομά της, μια ομάδα στα μέτρα του ΠΑΟΚ, που έρχεται στην Τούμπα ξέροντας ότι η μοίρα της είναι προδιαγεγραμμένη. Προσωπικά, είμαι βέβαιος ότι δεν υπάρχει ούτε ένας παίκτης του Ολυμπιακού που να πιστεύει στη νίκη. Αμφιβάλλω αν υπάρχει κάποιος που να πιστεύει έστω στην ισοπαλία.