Λέγαμε, ανάμεσα σε πολλά άλλα, πριν από τον τελικό του Κυπέλλου, ότι σημασία δεν έχει μόνο η χρήση του VAR, αλλά και κάτι άλλο: Ποιος και πώς θα κάνει χρήση του VAR. “Aν επρόκειτο - έγραφα - να σφυρίξει Ελληνας διαιτητής, δεν θα κοιμόμουν ήσυχος, γιατί το VAR μπορεί να είναι εκεί, αλλά δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στον Ελληνα διαιτητή ως προς το αν το συμβουλευτεί και ποια απόφαση θα πάρει ακόμη και στην περίπτωση που θα το συμβουλευτεί”.
Να, λοιπόν, που προέκυψε φάση, για την οποία χρειάστηκε να προσφύγει στη βοήθεια του VAR ο Γερμανός Τσβάιερ. Είδε, ξαναείδε το χέρι του Κάνιας και, τελικά, έκρινε σωστά ότι δεν πρέπει να δώσει πέναλτι, για τον πολύ απλό λόγο ότι το χέρι ήταν 100% ακούσιο. Ερώτηση: Αν στη θέση του ήταν ένας Κομίνης, ένας Αρετόπουλος, ή κάποιος άλλος από τους πολλούς ανίκανους Ελληνες διαιτητές, τι θα αποφάσιζε; Είναι σίγουρο ότι θα έβλεπε αυτό ακριβώς που είδε ο Γερμανός; Είναι βέβαιο ότι θα έπαιρνε την ίδια απόφαση; Οχι βέβαια…
Με VAR, λοιπόν, από του χρόνου και το Πρωτάθλημα και το Κύπελλο στην Ελλάδα. Ολοι συμφωνούμε σ’ αυτό. Ολοι το θέλουμε. Αν μη τι άλλο, οι χοντρές γκάφες θα αποφεύγονται. Για παράδειγμα, με το VAR θα “μετρήσει” το γκολ του Ακπομ με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη, που, ενώ καλυπτόταν ο Αγγλος φορ τρία μέτρα, ο αθεόφοβος ο βοηθός σήκωσε τη σημαία του για οφ σάιντ.
Από εκεί και πέρα, όμως, για να υπάρξει σωστή κρίση από τους Ελληνες διαιτητές σε πραγματικά δύσκολες, αμφισβητούμενες φάσεις, πρέπει οι διαιτητές μας να γίνουν πιο ποιοτικοί. Να βελτιωθούν στην αντίληψη, στη γνώση των κανονισμών και στην εφαρμογή τους. Το να δεις στο βίντεο μια φάση δεν λέει απολύτως τίποτε. Το σημαντικό είναι να ξέρεις να κρίνεις τη φάση την οποία θα υποχρεωθείς να δεις στο βίντεο, επειδή δεν πρόλαβες να τη δεις (ανθρώπινο είναι αυτό) στη “ζωντανή” ροή της. Πώς, θα βελτιωθούν, λοιπόν, οι Ελληνες διαιτητές; Τεράστιο ζήτημα, μεγάλη συζήτηση...
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (15/5)
