Ο βαθμός δυσκολίας του φιλικού με την ΤΣΣΚΑ Σόφιας και κυρίως το γεγονός πως ο Ένινγκ είχε προϊδεάσει ότι θα αποτελέσει ένα βασικό κριτήριο ενόψει της επανέναρξης του Πρωταθλήματος και των απαιτητικών αγώνων που ακολουθούν μέχρι τα Χριστούγεννα, έδωσε κίνητρα. Εκ του αποτελέσματος, ο Αρης έδειξε σε καλή αγωνιστική κατάσταση και κέρδισε παίκτες.
Ο Γερμανός τεχνικός δε, είχε τη δυνατότητα να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα και να διαπιστώσει το βάθος που διαθέτει (μεσοεπιθετικά) το ρόστερ του.
Η παρουσία των Αργεντινών, Τόνσο, Μαντσίνι, Μαρτίνες, όπως και του Λάρσον, ήταν από τα μεγάλα κέρδη. Μία τετράδα ποδοσφαιριστών που έδειξε στοιχεία τα οποία θα χρειαστεί ο Αρης στα επίσημα παιχνίδια, ακόμα και στην κατεύθυνση να φρεσκαριστεί μεσοεπιθετικά η ομάδα. Φάνηκε πως μπορούν να προσφέρουν λύσεις για τον τεχνικό των κιτρινόμαυρων, σε παραπάνω μάλιστα από μία θέση. Ο πρώτος αγωνίστηκε τόσο ως επιτελικός μέσος (α΄ ημίχρονο) όσο και ως κεντρικός μέσος (β’ ημίχρονο), οι δύο συμπατριώτες του κατά βάση δοκιμάστηκαν στα άκρα της επίθεσης, αριστερά και δεξιά αντίστοιχα, ενώ ο Σουηδός τοποθετήθηκε στην κορυφή της επίθεσης στο πρώτο 45άλεπτο και πίσω από τον φορ στο δεύτερο.
Η παρουσία του μάλιστα στην “αιχμή του δόρατος” ενδεχομένως να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για εναλλακτική, σε μία θέση που πλην του Ιντέγε το ρόστερ στερείται επιλογών με αποτέλεσμα ο Νιγηριανός, ακόμα κι όταν δεν προσφέρει να ολοκληρώνει τον αγώνα. Η εμφάνιση του Λάρσον ήταν πέραν του δέοντος ενθαρρυντική, υπό την έννοια ότι α) έβγαλε μετά από καιρό 90άλεπτο δίχως ενοχλήσεις (όπως συνεχώς παραπονιέται ότι έχει) στο γόνατο και β) είχε ένταση και ρυθμό στο παιχνίδι του, κινήθηκε σε όλους τους χώρους μεσοεπιθετικά, δημιούργησε καταστάσεις και γενικώς έβγαλε ένα μέρος των πολλών δυνατοτήτων που έχει και έδειξε στο περσινό δεύτερο μισό του Πρωταθλήματος.
Οσον αφορά στους Αργεντινούς, ο Ντάνιελ Μαντσίνι έδειξε πως έχει όλα τα φόντα για να κερδίσει άμεσα μία θέση στη βασική ενδεκάδα. Παίκτης κοντρολαρισμένος, πήρε από την αρχή πολλές πρωτοβουλίες, έπαιξε απλά και συνεργάστηκε άψογα με τους υπόλοιπους μεσοεπιθετικούς. Σκόραρε το πρώτο τέρμα, ενώ από δικό του κλέψιμο και γύρισμα ξεκίνησε το 2-0, δείχνοντας ότι μπορεί να δώσει τη λύση ακόμα και στον...γρίφο του γκολ. Στον Αρη θεωρούν πως ο 23χρονος είναι παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά, διαθέτει ταλέντο και ποιότητα, αρκεί ο ίδιος να προσπαθεί και να είναι προσγειωμένος στην πραγματικότητα.
Εξίσου θετικό πρόσημο είχε η παρουσία του Τόνσο. Ετρεξε πολλά χιλιόμετρα, συμβάλλοντας στο παιχνίδι της ομάδας και ανασταλτικά, είχε καλές κινήσεις επιθετικά και έβγαλε αρκετές συνεργασίες πέρα από το γκολ που πέτυχε. Έβγαλε μάλιστα 90άλεπτο, όσα δηλαδή είναι τα επίσημα λεπτά συμμετοχής του στο Πρωτάθλημα (!), δείγμα των προθέσεων του Ένινγκ για το άμεσο μέλλον. Ο Μαρτίνες, παρότι υπολείπεται σε ρυθμό, καθώς με τον Γερμανό στον πάγκο του Αρη έχασε τη θέση του ακόμα και στις αλλαγές, έβγαλε αρκετή ενέργεια στο παιχνίδι του ενδεικτικό της διάθεσης να προσφέρει και να δείξει ότι αξίζει ευκαιρία. Ο 31χρονος μεσοεπιθετικός βοήθησε σημαντικά στο κράτημα της μπάλας και στην προώθησή της από το κέντρο στην επίθεση. Ηταν κινητικός, δημιούργησε το πρώτο γκολ και ταυτόχρονα είχε προσωπικές στιγμές για να βάλει την υπογραφή του.
Το ζητούμενο, βέβαια, για την παραπάνω τετράδα ποδοσφαιριστών όσον αφορά την ουσιαστική ενίσχυση της ομάδας είναι να αποδείξουν πως και διάθεση έχουν αλλά και ικανοί είναι κερδίσουν άμεσα την εμπιστοσύνη του Μίκαελ Ένινγκ προκειμένου να μπουν στο πλάνο του. Διότι, με εξαίρεση τον Τόνσο, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε έστω ελάχιστα λεπτά στα τρία από τα τέσσερα ματς με τον Γερμανό στον πάγκο, οι υπόλοιποι δυσκολεύονται να βρουν θέση.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (18/11)