Εξαγγελίες έγιναν πολλές. Το ίδιο και προσπάθειες. Ωστόσο, όπως αποδεικνύεται μέχρι στιγμής, η Τούμπα παραμένει απροστάτευτη με εύκολη πρόσβαση για τον κάθε ανεγκέφαλο, μπερδεμένο και στημένο. Στη διάρκεια της πενταετίας είναι αλήθεια ότι ο μεγαλομέτοχος πολλές φορές ζήτησε από τους στενούς του συνεργάτες να σκύψουν με ιδιαίτερη σοβαρότητα πάνω από αυτό το τεράστιο πρόβλημα.
Επίσης είναι αλήθεια πως δεν ήταν λίγες οι συσκέψεις που έγιναν και οι σχεδιασμοί που τέθηκαν σε δοκιμασία, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η μεγάλη μάστιγα. Δυστυχώς όμως και παρά την όποια μικρή πρόοδο και βελτίωση που υπήρξε, τα δύο πρόσφατα εκκωφαντικά χτυπήματα στην χρονιά που πέρασε και μάλιστα σε παιχνίδια καθοριστικά για την ομάδα κι όταν αυτή είχε το πάνω χέρι, έστειλαν το δικό τους μήνυμα.
Οι παρανοϊκοί και διεστραμμένοι προειδοποίησαν: «Εμείς θέλουμε και μπορούμε να σας οδηγήσουμε στην καταστροφή. Στο μηδενισμό και στο αμπάρωμα της έδρας σας. Δε φοβόμαστε κανέναν, ούτε υπολογίζουμε σε αντιδράσεις των διπλανών μας, των χιλιάδων θεατών και πολύ περισσότερο των σεκιουριτάδων, όσοι κι αν είναι. Ούτε λόγος για την Πολιτεία, την οποία γράφουμε στα παλιά μας παπούτσια, με την ίδια ευκολία που αυτή γράφει και διαγράφει νόμους και ιδιώνυμα».
Τα δύο χτυπήματα ήταν τόσο σκληρά και προκλητικά που δε διέφεραν σε τίποτα από μία καλοστημένη, πιθανότατα και καλοπληρωμένη προβοκάτσια. Στις συγκεκριμένες δύο περιπτώσεις λέγεται ότι εντοπίστηκαν οι ένοχοι και συνελήφθησαν (;) αλλά έκτοτε… αγνοείται η τύχη τους και το κυριότερο τι έγινε κι αν τηρήθηκε η σχετική διαδικασία για να οδηγούν στη Δικαιοσύνη. Οι αντιδράσεις της ΠΑΕ έμειναν άγνωστες κι αυτές. Δεν έμαθε κανείς μέχρι σήμερα πώς και γιατί δεν δημοσιοποιήθηκε η ταυτότητα των συλληφθέντων (;) και δεν ακολουθήθηκε η καθιερωμένη διαδικασία που σαν πρώτο όρο είχε την δια βίου αποβολή τους από τον Τούμπα.
Κάτι που σε δύο παρόμοιες περιπτώσεις σχεδόν και σύγχρονες, η μία με τον Ατρόμητο του Σπανού και η άλλη με το κουτάκι στο κεφάλι του Ίβιτς στη Λεωφόρο, είχαν αστραπιαίες αντιδράσεις.
Στον ΠΑΟΚ έμεινε εντελώς απληροφόρητος ο κόσμος. Λέγεται ότι η διοίκηση σε αυτές τις περιπτώσεις που εντοπίστηκαν οι ανεγκέφαλοι, πιεζόμενη (από ποιους;) προχώρησε σε άφεση αμαρτιών, όπως το ίδιο έκανε και σε αρκετές άλλες του παρελθόντος. Οι παρανοϊκοί και οι διεστραμμένοι προφανώς να εξέλαβαν ως αδυναμία αυτά τα συγχωροχάρτια και κατά καιρούς επανέρχονται με το ίδιο θράσος και την ίδια προκλητικότητα. Βέβαια αν αληθεύει ότι με αυτόν τον τρόπο αντιμετωπίστηκαν όλα αυτά τα κρούσματα, τότε υπάρχει θέμα προς συζήτηση. Εν πάση περιπτώσει κι επειδή το πρόβλημα της αθωράκιστης Τούμπας ήταν και παραμένει τεράστιο και άλυτο παρά το χρήμα που ξόδεψε ο μεγαλομέτοχος, νομίζουμε ότι δε θα αλλάξει η κατάσταση, αν δεν αλλάξει η στρατηγική και η συμπεριφορά της διοίκησης του Δικέφαλου.
Οι επτά αγωνιστικές που έχει μπροστά της αυτή τη στιγμή η ομάδα υπάρχει το ενδεχόμενο και να διπλασιαστούν ακόμη, αν συνεχιστεί αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των μπερδεμένων, των παρανοϊκών ή ακόμη και των στημένων.
Προσωπική μας άποψη είναι ότι η προστασία της έδρας θα πρέπει να είναι στην κορυφή της ατζέντας της ασπρόμαυρης ΠΑΕ, δίπλα ή και πάνω ακόμη από τους στόχους της κατάκτησης τίτλων. Αλλωστε αυτή η κατάκτηση δεν μπορεί να γίνει με «μανταλωμένη» την έδρα για το μισό Πρωτάθλημα και την αφαίρεση συνεχώς βαθμών από τις τιμωρίες που ακολουθεί η μία την άλλη.
ΥΓ: Παρακολουθώντας τα «φιλικά» των δύο ομάδων του Λεκανοπεδίου (της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού) οι διαπιστώσεις όλες συγκλίνουν στην άποψη ότι πολύ δύσκολα τόσο οι Ενωσίτες, όσο και οι ερυθρόλευκοι θα είναι στοιχειωδώς έτοιμοι για τα πρώτα ευρωπαϊκά τους παιχνίδια. Στο ίδιο μήκος κύματος θα κινηθεί και ο Παναθηναϊκός (το χθεσινό του παιχνίδι δεν το είδαμε). Και κάτι ακόμη. Στα πολύ ψιλά των αθηναϊκών εφημερίδων κάπου μαζί με τα διανυκτερεύοντα φαρμακεία πέρασε η είδηση ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης νέος ιδιοκτήτης της Νότιγχαμ προχώρησε στο πρώτο ξεπούλημα ασημικών (εξεύρεση ρευστού) παραχωρώντας τον σκόρερ της νέας του ομάδας, πριν ακόμη πατήσει το πόδι του στα γραφεία της. Αγαπημένες συνήθειες που για ευνόητους λόγους δεν κόβονται.
