Αγαπητή Metrosport
Αν τυχόν το ξέχασες, την Κυριακή έχουμε εκλογές. Προπονηθήκαμε με… δύο φιλικά, στις ευρωεκλογές και στις δημοτικές και πάμε τώρα στο επίσημο ματς, τις εθνικές. Εν μέσω καύσωνα, θα ψηφίσουμε για το μέλλον μας. Για την ίδια τη ζωή μας. Μια ζωή που για πολλούς, αν όχι τους περισσότερους, Ελληνες έφερε ελάχιστες χαρές και πολλές δυσκολίες τα τελευταία πιο καυτά κι από τους καύσωνες 10 χρόνια.
Είμαι σίγουρος ότι αν εξαιρέσεις τους φανατικά ενταγμένους, αυτούς δηλαδή που υποστηρίζουν τυφλά τα κόμματα σα να είναι ποδοσφαιρικές ομάδες και μαζί τους όσους έχουν άμεσο προσωπικό συμφέρον, οπότε δεν συζητούν καν την προτίμησή τους, ο πολύς ο κόσμος είναι απελπισμένος από τις αλλεπάλληλες προδοσίες που έχει υποστεί.
Αυτή η απελπισία είναι που τον υποχρεώνει να μετακινείται από το ένα κόμμα στο άλλο όταν έρχεται η ώρα να μπει στο παραβάν και να επιλέξει το χαρτάκι που θα ρίξει στην κάλπη.
Κάθε φορά ελπίζει, κάθε φορά διαψεύδεται. Δεν τον ενδιαφέρουν πρώτιστα τα ονόματα των κομμάτων, δεν τον ενδιαφέρουν τα πρόσωπα που τα εκπροσωπούν.
Πιο πολύ πασχίζει να βρει αυτούς που θα κυβερνήσουν την Ελλάδα όπως της αξίζει, για να γίνει καλύτερη και η δική του καθημερινότητα. Αναζητεί τον πρωθυπουργό και τους συνεργάτες του που θα υλοποιήσουν τις εξαγγελίες τους και θα αποδείξουν με πράξεις ότι δεν είναι οι άξιοι συνεχιστές μιας σκυταλοδρομίας ψεύδους, υποκρισίας και ανικανότητας. Εχει κουραστεί και έχει αηδιάσει ο ελληνικός λαός από τους… Μαυρογιαλούρους.
Και επειδή η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει, σ’ αυτές τις εκλογές θα ακολουθήσει το ένστικτό του με την ευχή ότι από την επόμενη μέρα μια άλλη αντίληψη διακυβέρνησης θα κυριαρχήσει για να αρχίσει επιτέλους η Ελλάδα να ανακάμπτει. Οχι με τις φαφλατολογίες των πολιτικών και με τους αριθμούς που ερμηνεύονται, ή χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν αλλά κανέναν πολίτη δεν ενδιαφέρουν. Να αρχίσει να ανακάμπτει με τρόπο χειροπιαστό, που θα έχει άμεσο θετικό αντίκτυπο σε όλους τους Ελληνες πολίτες, σε όλες τις ελληνικές οικογένειες, σε μικρούς και μεγάλους, σε άνδρες και γυναίκες.
Επί τη ευκαιρία, πλάκα έχουν μου φαίνεται -δική μου αίσθηση είναι αυτή- όσοι μιλάνε ακόμη και σήμερα για Δεξιά και Αριστερά. Όταν το 90% των προβλημάτων της χώρας θεωρείται (κακώς) η οικονομία και όταν στα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων κουμάντο κατά 90% μας κάνουν οι δανειστές, για ποια αριστερή και ποια δεξιά πολιτική να μιλάμε; Τέλος πάντων.
Μακάρι τη Δευτέρα το πρωί να ξημερώσει μια διαφορετική μέρα. Μακάρι να αποκτήσουμε μια κυβέρνηση που θα νοιάζεται για τη χώρα και τους πολίτες. Μακάρι τούτη τη φορά να μην προδοθούμε. Ούτε από διεφθαρμένους, ούτε από ψεύτες, ούτε από αφελείς αυταπατώμενους.
Ελπίζοντας,
Στέλιος Γρηγοριάδης
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport