Σίγουρα οι νουνεχείς και έχοντες φιλότιμο φίλοι της ομάδας του Πειραιά, θα νιώθουν άβολα με τα όσα συμβαίνουν, εδώ και πολλά χρόνια στον ιστορικό σύλλογο τους. Μπορεί να ανέχθηκαν κάποιες σκοτεινές συμπεριφορές για ένα μεγάλο διάστημα, σε αντιστάθμισμα των όσων αντίστοιχων κατά την άποψη τους υπέστησαν από τον συγκεκριμένο αιώνιο και μισητό αντίπαλο τους (Παναθηναϊκό), ωστόσο στην επιχείρηση της εξισορρόπησης αυτής, διαπιστώνουν ότι προκλήθηκαν τερατώδεις αλλοιώσεις στο χώρο του ποδοσφαίρου, με συνέπεια να μετατραπεί ολόκληρος σε μια απέραντη και δύσοσμη χωματερή.
Βλέπουν ότι την ζημιά δεν την πλήρωσε ο ένας, αλλά και κάποιοι άλλοι, με χαρακτηριστικότερη και κορυφαία περίπτωση τον ΠΑΟΚ ο οποίος λεηλατήθηκε άγρια και πρωτόγνωρα. Η εποχή της ληστείας της Τράπεζας Κρήτης από τον αλήστου μνήμης πρόεδρο των ερυθρολεύκων μεγαλοαπατεώνα Κοσκωτά ξερίζωσε τα πάντα. Δεν άφησε τίποτε όρθιο. Με τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων, ο τραπεζίτης γκάγκστερ συγκέντρωσε όλα τα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου στον Πειραιά και έβαλε τα θεμέλια για να χτιστεί επάνω τους ένα πανίσχυρο και φαύλο ποδοσφαιρικό καθεστώς που δυστυχώς μακροημέρευσε. Επιστρατεύοντας ότι τοξικό και λεπρό υπήρχε, έστησε όρθια την θρυλική παράγκα, η οποία θεωρείται και έτσι θα καταγραφεί στην ιστορία, ως ο μεσαίωνας του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μέσα στις ομιχλώδεις συνθήκες της οποίας δυστυχώς διαπαιδαγωγήθηκαν γενιές παραγόντων, αθλητών και οπαδών. Ιδιαίτερα διαποτίστηκαν και διαβρώθηκαν όλοι οι φορείς του δαφνοστεφανομένου. Οι παραδοσιακοί και συντηρητικοί Ολυμπιακοί έκαναν στην πάντα (όχι για να περάσει ο Λοσάντα όπως ήταν το γνωστό σύνθημα τους) αλλά για να προσπεράσουν οι Σαλιαρέληδες, οι Τσουκαλάδες και οι Καραπαπάδες.
Παράλληλα οι πλήρως υποταγμένοι διαιτητές, χορεύοντας στο ρυθμό των ερυθρόλευκων τυμπάνων και οργιάζοντας στην κυριολεξία με σκανδαλώδεις εύνοιες υπέρ της παντοδύναμης ομάδας του Πειραιά, δημιουργούσαν και αυτοί ειδικές συνθήκες για να πορεύεται μεγαλόπρεπα και ανεμπόδιστα η ομάδα της εύνοιας σε νίκες και τίτλους. Συνολικά είχαμε ένα αρρωστημένο περιβάλλον μέσα στο οποίο όμως ήταν υποχρεωμένα κάποια νέα παιδιά (ιδιαίτερα από την επαρχία) να καλλιεργήσουν τις ικανότητες τους και να αναδείξουν το ταλέντο τους. Κάτι όμως που εκ των πραγμάτων ήταν πολύ δύσκολο, αν όχι αδύνατο γιατί… τα αντικίνητρα ήταν ισχυρότερα από τα κίνητρα! Όταν ένας νέος έβλεπε πως έπαιζαν την ομάδα του οι Παπουτσέληδες και Κασναφέρηδες και οι παντός είδους καμικάζι και ότι η περίπτωση πέναλτι στη δική τους ομάδα ήταν μια απλή διαδικασία σκουντήματος ή βλεφαρίσματος ή μια βουτιά έστω και χωρίς σκούντημα, έμπαινε στο δίλημμα να αποφασίσει αν θα χρειαζόταν να δείξει τον καλό εαυτό του και όχι να επιστρατεύσει τις ικανότητες του για να το πετύχει. Με το χρόνο όπως ήταν επόμενο, καθιερώθηκε και ειδικό τμήμα στα ΙΕΚ του θρύλου για τη συγκεκριμένη περίπτωση (δηλαδή το πέναλτι). Οι πρώτοι που αποφοίτησαν με άριστα από αυτό ήταν ο Αλεξανδρής, ο Γιαννακόπουλος και ο Νινιάδης. Τη σκυτάλη την παρέδωσαν στον Φορτούνη ο οποίος διεκδικεί και αυτός με αξιώσεις το «ντοκτορά» των προηγούμενων. Πέραν όμως του Φορτούνη και οι υπόλοιποι συμπαίκτες του νέοι και παλιοί, κινούνται στο ίδιο μοτίβο και με την ίδια νοοτροπία. Απαιτούν από τον διαιτητή τελείως διαφορετική αντιμετώπιση από ότι επιτάσσουν οι κανονισμοί και το κακό είναι ότι αυτό το θεωρούν σαν δικαίωμα.
Έτσι το συνήθισαν, έτσι το βλέπουν να ισχύει κι έτσι θέλουν να γίνει και στην περίπτωση τους. Η εκπαίδευση σε συνδυασμό με τη διάβρωση και την προσαρμογή είναι κάτι παραπάνω από ταχύρρυθμες διαδικασίες, μέσα στις οποίες κινούνται και αλληλοσυνδέονται τα πάντα στον διαταραγμένο εσωτερικά δαφνοστεφανομένο. Το κλίμα και οι συνθήκες που οδηγούν πολλές φορές στην ανικανότητα και στην αγωνιστική ημιπαραλυσία δύσκολα θα αλλάξουν. Αναφερόμαστε σε ήθη και έθιμα πολλών ετών. Επιβεβαίωση σε όλα αυτά και η συμπεριφορά του Γκαρθία, ενός κόουτς που μπήκε άμεσα στο πνεύμα και στο τι ισχύει σε αυτή την οικογένεια και αυτογελοιοποιήθηκε θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο ήταν λογικό να γίνει σύμφωνα με τα όσα έβλεπε να συμβαίνουν γύρω του. Το ίδιο και για τον φρέσκο Σισέ που με το καλημέρα μπήκε και αυτός στο πνεύμα των Τσουκαλάδων και των Καραπαπάδων.
Οι σοβαροί λοιπόν φίλοι του Ολυμπιακού τα βλέπουν όλα αυτά και θλίβονται. Αδυνατούν όμως να αντιδράσουν γιατί ο οργανωμένος στρατός και η προπαγάνδα έχουν την δύναμη να επιβάλλουν την τάξη και την σιωπή. Τους αρκεί ένα και μόνο θετικό αποτέλεσμα – ευρωπαϊκό ή και εντός επικράτειας – για να σκεπάσουν τη γενική δυσαρέσκεια που επικρατεί και για να επιτρέψουν στα ΙΕΚ της ταχύρρυθμης εκπαίδευσης την απρόσκοπτη λειτουργεία τους.
ΥΓ1: Οι ορισμοί των διαιτητών είναι ακριβώς όπως τους περιμένουμε. Στον ΠΑΟΚ πάντα θα υπάρχουν οι επιλεκτικά ορισμένοι όπως ο Αλεξέας και ο Ευαγγέλου που ορίστηκαν στο παιχνίδι της Ριζούπολης. Ποιος ξέρει σου λέει ο Τριτσώνης, μπορεί ο διάβολος να σπάσει το πόδι του.
ΥΓ2: Έμειναν έκπληκτοι όσοι παρακολούθησαν τη συνέντευξη του παραχώρησε στο metropolis 95,5 ο απολυθείς πρώην τεχνικός διευθυντής του ΠΑΟΚ Λιούμπος Μίχελ. Και αυτό σε ότι αφορά τους ύμνους του για τον Βιεϊρίνια. Προφανώς θα νομίζει πως ξέχασαν οι ΠΑΟΚτσήδες ότι ήταν αυτός που με νύχια και με δόντια προσπάθησε να μην έλθει ο Αντελίνο στην Τούμπα.
