Τι έγινε, όμως στην Τούμπα στο ντέρμπι με τον Άρη; Και γιατί θα πρέπει να προβληματιστεί ο Ιβάν Σαββίδης με τους επιτελείς του αλλά κυρίως οι ίδιοι οι οπαδοί του Δικεφάλου;
Η Τούμπα δεν ήταν όπως πρέπει ούτε στα εύκολα. Όταν το παιχνίδι ήρθε γρήγορα στα ίσια. Ναι, οι οπαδοί του φώναξαν όπως μόνο αυτοί ξέρουν αλλά μικρή μερίδα τους ήταν που δεν σταμάτησε να ρίχνει τις κροτίδες από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό που στο άκουσμά τους δεν μπορείς παρά να τρομάξεις. Ακόμα και αν το περιμένεις όταν φωνάζει ο Παπάς το Χριστός Ανέστη ή κάνεις την αντίστροφη μέτρηση για την αλλαγή του χρόνου.
Δεκάδες κροτίδες έπεφταν και… πλήγωναν οικονομικά την ομάδα και επηρέαζαν και τους ποδοσφαιριστές. Αντιπάλους αλλά και του ΠΑΟΚ. Κυρίως αυτούς. Και το γιατί παραμένει αναπάντητο.
Η Τούμπα δεν ήταν όπως πρέπει ούτε στα δύσκολα. Όταν ο Ματίγια έκανε το 1-2 και απειλούνταν όσο ποτέ το αήττητο του ΠΑΟΚ. Τότε που λίγοι επέλεξαν να μπουν στον περιβάλλοντα αγωνιστικό χώρο xωρίς ευτυχώς να υπάρξουν χειρότερα.
Τότε που ακούστηκε ίσως το χειρότερο σύνθημα που θα μπορούσαν να απευθύνουν στους παίκτες που ξέρουν περισσότερο από όλους στην ιστορία του ΠΑΟΚ πόσο βαριά είναι η φανέλα του.
Αυτούς που πήραν τρία κύπελλα, ένα αήττητο πρωτάθλημα και στερήθηκαν λόγω κλοπής ένα ακόμη. Αστείο και συνάμα επικίνδυνο…
Όπως, λοιπόν, χρειάζεται κριτική για τα προφανή λάθη που έγιναν στον μεταγραφικό σχεδιασμό του καλοκαιριού, αυτά του Αμπέλ Φερέιρα και το ντεφορμάρισμα των κομβικών του παικτών, πρέπει και ο κόσμος να κάνει το ίδιο προς τον εαυτό του πριν έρθουν τα ακόμα πιο δύσκολα…
Γιατί απέναντι στον εκπαιδευμένο στο «τρέχω να φύγω» με την παραμικρή ευκαιρία Ολυμπιακό είναι σίγουρο πως θα προκύψει πρόβλημα που θα κοστίσει στον ΠΑΟΚ πολύ ακριβά.
Ο καθρέφτης είναι για όλους. Κοιτάξτε τον...
