Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, τρίτη και η κακή του μέρα. Βέβαια ο Ηρακλής έχει δώσει μέχρι τώρα τέσσερα παιχνίδια και όχι τρία, αλλά όσα και να έδινε η παροιμία για τρία μιλάει.
Γράφει ο Στράτος Παζούλης
Επειδή λοιπόν ο αγώνας με τον Εθνικό δεν θα γίνει, το χθεσινό με τον Πιερικό ήταν το τελευταίο φιλικό για τον Ημίθεο. Οπότε και η κακή του μέρα. Διότι πέραν του ότι έχασε τον αγώνα , έχοντας τα μαύρα του χάλια στα δικά μας τα μάτια και πιθανότατα καλός στους οφθαλμούς του Νίκου, αλλά όχι και του Παπαθανασάκη, έχασε παράλληλα και τον Μπαρτολίνι, ο οποίος απ την τσαντίλα και την γκαντεμιά του έβαλε τα κλάματα. Φυσικά κανείς δεν ευθύνεται για τον τραυματισμό του και μακάρι οι πρώτες ενθαρρυντικές εκτιμήσεις του γιατρού να επαληθευθούν.
Ένα γκολ δέχθηκε ο Ηρακλής και πάλι από αέρα-πατέρα έξοδο του Χουάντερσον. Λίγο πριν βέβαια ο Πιερικός είχε δοκάρι. Το κακό όμως σε ότι αφορά τον κλέφτη δεν είναι τόσο η ήττα που να πάρει, αλλά η αντιμετώπιση των παικτών του Πιερικού. Η κλωτσοπατινάδα πήγε σύννεφο, λες και παίζανε των νυν υπέρ πάντων αγώνα. Και αυτό δεν είναι από πλευράς μας μια μεμψίμοιρη αντιμετώπιση του θέματος , όχι ρε παιδιά. Ο διαιτητής προφανώς για να μη διακόψει τον αγώνα έδωσε 6 κίτρινες στους γηπεδούχους και μια κόκκινη στον Κοντούλη, ο οποίος στο 90΄ έσπασε το πόδι του 16χρονου Καλφούντζου.
Αν αυτά ήταν συμπεριφορά φιλικού αγώνα ας μη το συζητάμε καλύτερα. Ο Παπαδόπουλος έπρεπε να πάρει την ομάδα και να φύγει. Όπως και νά 'χει όμως αυτή δεν ήταν ομάδα. Ο Ηρακλής εννοώ. Ένα σκορποχώρι μάλλον. Στρουμφάκια με λίγα λόγια .Κι άστα να πάνε στο διάολο που λένε κι ακόμα παραπέρα. Αυτά.
