Εχω αναφερθεί πολλές φορές τους τελευταίους μήνες στα προβλήματα που δημιουργεί η έλλειψη του κατάλληλου πλαισίου νόμων και κανονισμών, με συνέπεια οι τακτικοί δικαστές της αθλητικής δικαιοσύνης να παραπονιούνται και οι ομάδες να αμφισβητούν τις αποφάσεις τους.
Νομικοί που ασχολούνται με την αθλητική δικαιοσύνη, μιλάνε για «κανονισμούς-λάστιχο», οι οποίοι δεν δίνουν ξεκάθαρες απαντήσεις για συγκεκριμένα παραπτώματα, αλλά αφήνουν περιθώρια ερμηνειών, με συνέπεια να δυσκολεύονται σε πολλές περιπτώσεις να καταλάβουν ομάδες και οπαδοί πώς γίνεται να λαμβάνονται κάποιες αποφάσεις.
Επίσης, μεγάλη αντιπαράθεση υπάρχει πολλές φορές και σχετικά με το πόσο σοβαρά λαμβάνεται υπ’ όψιν το βίντεο ως αποδεικτικό στοιχείο και γιατί σε κάποιες περιπτώσεις δεν θεωρείται πιο ισχυρό απ’ ό,τι το φύλλο αγώνα.
Είναι απορίας άξιο πώς γίνεται για την αξιολόγηση των στοιχείων μιας υπόθεσης να μην είναι ντε φάκτο πιο ισχυρό το βίντεο απ’ ό,τι ένα φύλλο αγώνα, όταν είναι αυταπόδεικτα αυτά που βλέπεις ενώ δεν ισχύει απόλυτα το ίδιο για όσα διαβάζεις και δεν μπορείς να είσαι απολύτως σίγουρος για την ειλικρίνεια αυτού που τα γράφει.
Όλα αυτά, και πολλά ακόμη, είναι προβλήματα τα οποία συνεχώς προκύπτουν στα δικαιοδοτικά όργανα και τα οποία θα μπορούσαν πολύ εύκολα να λυθούν εφόσον υπήρχε η βούληση από την πλευρά της ΕΠΟ και της πολιτικής ηγεσίας του αθλητισμού.
Όπως, πολύ εύκολα θα μπορούσε να λυθεί και το κορυφαίο, ίσως, πρόβλημα το τελευταίο χρονικό διάστημα, να συντάσσουν, δηλαδή, ένα φύλλο αγώνα κάποιοι διαιτητές με τέτοιο τρόπο ώστε να οδηγεί σε συγκεκριμένες αποφάσεις τα δικαιοδοτικά όργανα και παρά τα αιτήματα ομάδων και δικαστών να παραστούν στην ακροαματική διαδικασία και να εξεταστούν, επειδή δεν υπάρχει νόμος που να τους υποχρεώνει, να το αποφεύγουν.
Αυτό είναι αδιανόητο και θα έπρεπε… χθες κιόλας να είχε αλλάξει. Δεν μπορεί να υπάρχουν τόσο σοβαρές υποθέσεις, όπως είναι αυτή του αγώνα ΠΑΟΚ-Ολυμπιακός και αυτή του αγώνα ΠΑΟΚ-ΑΕΚ που θα κρίνουν τον πρωταθλητή, και ο Αρετόπουλος με τον Κομίνη να μην πηγαίνουν στα δικαιοδοτικά όργανα για να εξηγήσουν τι συνέβη και με ποιο γνώμονα ο ένας αποφάσισε να μην ξεκινήσει ποτέ το παιχνίδι ενώ ο άλλος να το διακόψει.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει ούτε ένας που να διαφωνεί ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει κανονισμός που θα τους υποχρεώνει, εφόσον ζητηθεί η παρουσία τους να μην μπορούν να την αρνηθούν…
