Κι ήθελα από καιρό να περιγράψω φίλοι την απόκρυφη εικόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπως κατάντησε ή μάλλον το κατάντησαν, η οποία εικόνα μπορεί να εξωραΐζεται παντοιοτρόπως, αλλά παραμένει κοινό μυστικό πως άλλα καταλαβαίνουμε και άλλα πασάρουν. Και όμως μυαλό δεν βάζουμε. Τόσο εμείς οι δήθεν επαγγελματίες, αλλά κυρίως οι φίλοι αναγνώστες στους οποίους απευθυνόμαστε , που ακόμα φανατίζονται με τις ομάδες.
Και τσακώνονται ενώ κάποιοι άλλοι εξακολουθούν να κονομάνε στις πλάτες της τους και ο Ηρακλής δεν ανήκουν στις διοικήσεις τους. Ούτε καν σε όσους παίκτες περνούν από εκεί, που άλλοτε είναι αντάξιοι της ιστορίας κι άλλες φορές δεν είναι ούτε να τους φτύσεις. Ανήκουν στον κόσμο που πιστεύει. Και νοσταλγεί. Σε όσους δηλαδή απέμειναν ακόμα… Τους ονειροπαρμένους, τους κολλημένους με λίγα λόγια, οι οποίοι εξακολουθούν πεισματικά, να παραμένουν στην εποχή για παράδειγμα του Χατζηπαναγή και άλλων πολλών και να κρίνουν λανθασμένα εκείνες τις αξίες με τη σημερινή πλήρη όσο και περιφρονητική απαξίωση της ιστορίας και κυρίως των θρύλων. Ας είναι.
Μιας και οι χρόνοι εκείνοι παρήλθαν, όπως έλεγε και κάποιο παλιό τραγουδάκι, δεν μπορούμε μήτε να ζούμε με αναμνήσεις, ούτε να συγκρίνουμε ανόμοιες καταστάσεις και πεπραγμένα. Αυτά που σερβίρονται και όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αναγκαστικά θα τα τρώμε γιατί στο τέλος δεν θα ΄χουμε με τι ν΄ασχοληθούμε. Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή. Πάει και το 2018. Κι ήταν σαν χθες που μιλάγαμε μέσα από το ρεπορτάζ του Ηρακλή για τον επερχόμενο φευγάτο πλέον χρόνο. Μιλάγαμε για την ενίσχυση της ομάδας με επί πλέον… καύσιμα, ώστε η καλοδουλεμένη μηχανή της να ξεπεράσει κάποια, έστω και μικρά, «μπουκώματά» της τα οποία όμως έπρεπε να εξαλειφθούν στο άψε σβήσε, ώστε το τέλος της ξέφρενης πορείας της να ήταν δοξαστικό. Κι έτσι έγινε όπως θυμάστε. Η άνοδος στην επόμενη μεγάλη κατηγορία, τον προθάλαμο της Super League, όπως υπέθεταν οι προηγούμενοι μηχανοδηγοί της, επετεύχθη.
Ατυχώς όμως το υπόλοιπο του 2018 αποδείχθηκε καταστροφικό και… οπισθοδρομικό. Ετσι τώρα με την αυγή του 2019, είναι σαν η ομάδα να ξεκινάει τα πάντα από την αρχή. «Φτού απ΄ την αρχή» που λένε. Κάπως έτσι προσδιόριζαν τη συνέχεια των κυανόλευκων στο συνεχιζόμενο Πρωτάθλημα οι δηλώσεις του διοικητικού υπεύθυνου του ποδοσφαιρικού τμήματος, Ηλία Θεοδωρίδη, που βρέθηκε στη χθεσινή προπόνηση. Αφού ευχήθηκε σε όλους υγεία και ευτυχία, προέτρεψε στους πάντες με τη νέα χρονιά οι προσπάθειες του πρέπει να μεγιστοποιηθούν. « Όλοι μαζί θα πρέπει να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας προκειμένου να βγάλουμε την ομάδα από τη θέση που βρίσκεται και να αλλάξουμε την εικόνα στον αγωνιστικό τομέα» επισήμανε, περιγράφοντας ουσιαστικά το ζητούμενο, εν είδει στοιχήματος, όχι μόνο της βελτίωσης αλλά και της απαραίτητης βαθμολογικής ανόδου. Ο Ηρακλής έχει παιχνίδι το Σάββατο κι εκεί πρέπει να στραφεί το ενδιαφέρον του κυανόλευκου κόσμου, έστω και κάτω από τις προϋποθέσεις που περιέγραψα.
Η απογοήτευση είναι μεγάλη, αλλά θα μου πείτε και σιγά τα ωά δηλαδή… Για ένα παιχνίδι πρόκειται. Η ζωή γενικά τρέχει σε πολύ πιο σοβαρά πράγματα. Μα ας έχουμε να λέμε καμιά φορά κάτι καλό και για την ελαφρότητα της, δεν θα ‘ταν άσχημο… Είναι κρίμα που το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα δείχνει να ρίχνει τίτλους τέλους. Και ο Ηρακλής φυσικά και αν δεν πάρει πόδι όλη αυτή η αγωνιστική λαίλαπα που ενέσκυψε, τότε τι πρέπει; Να τον σβήσουμε από τον χάρτη; Όχι βέβαια…
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (3/1)
