Δύο απόψεις άκουγες μετά το 1-1 στο Κίεβο μεταξύ των Ελλήνων που παρακολούθησαν το παιχνίδι. Η μία ήταν: «Τέτοια ματς θα έπρεπε να τα παίρνουν μόνοι τους οι παίκτες δεν χρειάζεται προπονητής». Και η δεύτερη: «Ο Στανόγεβιτς δεν έχει δουλέψει με την ομάδα, υπάρχει τρομερή ανισορροπία και φοβερά κενά ανασταλτικά».
Θα μου επιτρέψετε να συνταχθώ με τη δεύτερη άποψη. Φυσικά οι παίκτες του ΠΑΟΚ αγωνίζονται στο γήπεδο, ο Μάτος δεν νοείται να χάνει τον Μπιλένκι, ούτε οι χαφ και οι αμυντικοί να μην μπορούν να κόψουν τον Μοχά.
Αλλά και η χαλαρότητα που παρουσίασαν σε ορισμένες φάσεις οι παίκτες του, δική του ευθύνη είναι. Και σημειώνω ότι δεν τίθεται θέμα σύγκρισης μεταξύ των παικτών των δύο ομάδων. Φανερά είναι καλύτεροι αυτοί του ΠΑΟΚ αλλά δεν βγάζουν εικόνα ομάδας.
Όσα είδαμε στον αγωνιστικό χώρο του "Βαλερί Λομπανόφσκι", μάλλον αποτελούν το αποτύπωμα των όσων συμβαίνουν στα αποδυτήρια. Ο Στανόγεβιτς δείχνει να μην ελέγχει όπως πρέπει την κατάσταση, τα λουριά ειναι χαλαρά και αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΠΑΟΚ.
Οι μεταγραφές του στόπερ και του χαφ είναι 100% απαραίτητες (μάλλον χρειάζονται και άλλες) όμως από μόνες τους δεν λύνουν το πρόβλημα.
Κλείνοντας, ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που προκύπτει από το διήμερο της παρουσίας του ΠΑΟΚ στο Κίεβο είναι ότι το όνομά του μετράει πολύ. Θέλετε λόγω της παρουσίας του Όλεγκ Μπλαχίν-θρύλου στην Ουκρανία-στον πάγκο της ομάδας για δύο χρονικές περιόδους; Θέλετε λόγω της προϊστορίας του Δικεφάλου στα ευρωπαϊκά Κύπελλα; Θέλετε λόγω της εντυπωσιακής παρουσίας των οπαδών του σε διάφορα γήπεδα ανά τη Γηραιά Ήπειρο; Όπως και να ΄χει, ταξιδεύοντας με τον ΠΑΟΚ στην Ευρώπη αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος της ομάδας. Μπορεί να μην είναι στην πρώτη γραμμή των κορυφαίων ευρωπαϊκών κλαμπ, αλλά είναι μεταξύ των συλλόγων που έχουν κερδίσει τον σεβασμό και πάντα αντιμετωπίζεται με μεγάλη σοβαρότητα από τους αντιπάλους.
Κι αυτό πρέπει να το βάλουν στο μυαλό τους όλοι όσοι τον εκπροσωπούν.
