Όσοι γνωρίζουν καλά τον μεγαλομέτοχο του ΠΑΟΚ, ξέρουν ότι η συμπεριφορά του σε κάποιες περιπτώσεις που θα αποτελούσαν αφορμή για την ασυζητητί παραδειγματική τιμωρία υπευθύνων για σοβαρά προβλήματα, ήταν από φυσιολογική ως αναμενόμενη.
Κι αυτό το τεκμηριώνουν στις διαπιστώσεις τους αλλά και στις διαβεβαιώσεις που είχαν από παλιά και από έγκυρους κύκλους ότι ο Ιβάν Σαββίδης πολύ δύσκολα τιμωρεί ή «διώχνει» στενούς συνεργάτες τους οποίους ο ίδιος επέλεξε και εμπιστεύτηκε. Κάτι δηλαδή που το έχουν παρομοίως διαπιστώσει και οι φίλοι του ΠΑΟΚ σε βάθος εξαετίας και με μια σειρά από περίεργες αντιποδοσφαιρικές συμπεριφορές συγκεκριμένων αρμοδίων τους οποίους είχε ανατεθεί εν λευκώ η ευθύνη του ποδοσφαιρικού τμήματος.
Είτε αυτοί ήταν προπονητές, είτε τεχνικοί και αθλητικοί διευθυντές. Ο απλός ΠΑΟΚτσής λοιπόν που μπορεί να μην έχει ιδιαίτερες γνώσεις ούτε μια σχετική εξειδίκευση, στον ΠΑΟΚ αντιλαμβάνεται πολύ εύκολα χωρίς μεγάλο κόπο τις «χοντραμάρες» και κάποια «κολλητιλίκια» που δρουν αποτρεπτικά και παρασιτικά προκαλώντας «παθογένειες» και παρενέργειες όχι μόνο στο ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά και γενικά στη δραστηριότητα του συλλόγου.
Με συνέπεια τακτικά να έχουμε φαινόμενα εκφυλιστικά τα οποία οδηγούν όπως είναι επόμενο σε μεγάλες οπισθοδρομήσεις. Το πανηγύρι γίνεται ιδιαίτερα αισθητό στην εν γένει διαχείριση των μεταγραφών με κάποιους διαμεσολαβητές να εκτίθενται ολοφάνερα, με αλισβερίσια, έξω και μακριά από κάθε ποδοσφαιρική λογική.
Μεταγραφές που αποδεικνύονται πραγματικά σκάνδαλα όπως και στοχοποιημένοι δανεισμοί που αποσκοπούν σε όχι μία σοβαρή και ουσιαστική αποσυμφόρηση του ρόστερ, αλλά σε άλλου είδους εξυπηρετήσεις (με τους μανατζαραίους στα χαρακώματα) έμειναν στο απυρόβλητο και στη σιωπή χωρίς ποτέ να ζητηθούν ευθύνες. Λάθη τραγικά που στην ποδοσφαιρική ορολογία θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν εγκλήματα, πέρασαν σα να μη συνέβη το παραμικρό.
Όπως το ίδιο και αδικαιολόγητες πωλήσεις, με κορωνίδα την περίπτωση ενός παίκτη που ήταν χρησιμότατος και αναντικατάστατος στη φετινή πορεία που η ομάδα διεκδικούσε το Πρωτάθλημα (Τσίμιροτ).
Ανεξήγητες, αντιποδοσφαιρικές και ασύμβατες κινήσεις κόντρα στους στόχους και στις φιλοδοξίες που υπήρχαν. Αν γυρίσει λίγο πίσω στο παρελθόν ο ΠΑΟΚτσής και ιδιαίτερα στα δύο τρία τελευταία χρόνια σίγουρα θα βρει πολλές περιπτώσεις που από μόνες τους κραυγάζουν: «είμαστε λάθος». Άπατο το πηγάδι που ρίχνει ο Ιβάν τα εκατομμύριά του. Το αποτέλεσμα; Η ομάδα να μην έχει αποκτήσει ακόμη την ποδοσφαιρική κανονικότητα που πρέπει να υπάρχει σε ένα κλαμπ του επιπέδου του ΠΑΟΚ, με μεγαλομέτοχο έναν πανίσχυρο οικονομικά επενδυτή.
Είναι αδιανόητο αυτό το κλαμπ τα τελευταία χρόνια να μην παρουσιάζει μια στοιχειώδη λογική και σοβαρή ποδοσφαιρική φιλοσοφία και να παραπατά μέχρι να βρει τα ίσια του. Κι αυτό το τελευταίο με επέμβαση την ύστατη στιγμή από τον μεγαλομέτοχο. Αλήθεια πώς θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το φαινόμενο ότι ο ΠΑΟΚ του Ιβάν για τρίτη χρονιά παρουσιάζεται χωρίς έναν στοιχειώδη προγραμματισμό και έναν μεταγραφικό σχεδιασμό της προκοπής; Κι αυτό έχοντας και άνεση χρόνου και άνεση χρήματος; Πιεσμένος λοιπόν και χωρίς ανάσες προετοιμάζεται για να αντιμετωπίσει τις μεγάλες προκλήσεις που έρχονται με μεγάλη ταχύτητα και είναι πολύ κοντά. Με την ελπίδα την τελευταία στιγμή να έχουμε τον από μηχανής Θεό (μεγαλομέτοχο) να επεμβαίνει για να στοκάρει τα ορατά μεταγραφικά κενά που υπάρχουν.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport
Παράλληλα όμως υπάρχει και είναι λογική η έκκληση προς τον Ιβάν ότι ήρθε πλέον η στιγμή κάποιοι στον ΠΑΟΚ να πληρώνουν για τα λάθη που κάνουν. Και δεν είναι λίγα.
Η μεγαλοθυμία του θα πρέπει να έχει -μόνο για αυτές τις ειδικές περιπτώσεις- ημερομηνία λήξης. Οι ανεπαρκείς και οι ανίκανοι δεν έχουν θέση ή αν έχουν για τους οποιουσδήποτε λόγους να είναι στο περιθώριο απενεργοποιημένοι και θεατές της νέας μεγάλης προσπάθειας που θα καταβληθεί στην τρέχουσα μεταγραφική περίοδο.
ΥΓ: Επιμένουμε και επανερχόμαστε στην περίπτωση του Ουάρντα, καλώντας τα «παπαγαλάκια» των προθύμων να βοηθήσουν στην απαξίωση του Αιγύπτιου και στο άδειασμα της θέσης για κάποιον δικό τους, να σταματήσουν να διακινούν τα αναμασήματα τα οποία εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκαν… σανός και όχι γεγονότα.
