Βλέποντας ο ΠΑΟΚτσής στο προχθεσινό παιχνίδι στο βασικό σχήμα της ομάδας του και στη διάρκεια του ενενηνταλέπτου την «τετράδα»: Σαμπράνο, Βιεϊρίνια, Μαουρίτσιο, Ελ Καντουρί, σταδιακά και για πρώτη φορά να δηλώνει την παρουσία της και με την ποιότητα της να δίνει την πρώτη εικόνα της ιδιαίτερης διάστασης, με το νέο μέγεθος και τη νέα ισχύ του ΠΑΟΚ, σταυροκοπήθηκε κι ευχαρίστησε το Θεό που φώτισε τον μεγαλομέτοχο και δεν άκουσε τον εισηγητή και υπεύθυνο του μεταγραφικού σχεδιασμού, πρώην Σλοβάκο διαιτητή, ο οποίος τον διαβεβαίωνε, ότι η ομάδα έχει ενισχυθεί σημαντικά και ως εκ τούτου δεν χρειαζόταν καμία άλλη προσθήκη!
Κατά την άποψη του κ. Μίχελ το ρόστερ ήταν πληρέστατο (!!!) ακόμη και μετά τον περίεργο και αναιτιολόγητο καταιγισμό δανεισμών που επέλεξε ο ίδιος, ο οποίος είχε αποδυναμώσει, αδειάσει και αποψιλώσει σε τραγικό σημείο το υπάρχον έμψυχο υλικό. Δεν είναι όμως της ώρας να ασχοληθούμε με τα όσα ακραία, άκαιρα και ποδοσφαιρικά παράλογα βαρύνουν τον συμπαθέστατο Σλοβάκο. Και για τα οποία όπως προαναφέραμε, ευτυχώς ο ΠΑΟΚ δεν πλήρωσε χάρη στην έγκαιρη και αποφασιστική παρέμβαση την τελευταία στιγμή του Ιβάν Σαββίδη. Αν παρέμενε η κατάσταση όπως την ήθελε ο Λιούμπος, η μοίρα του ΠΑΟΚ ήταν προδιαγεγραμμένη. Ευτυχώς λοιπόν το επαναλαμβάνουμε, ο μεγαλομέτοχος πήρε την κατάσταση στα χέρια του και προχώρησε σε μια γενναία υπέρβαση, αγνοώντας και περιθωριοποιώντας τον τεχνικό του διευθυντή.
Ο τελευταίος και μετά το άδειασμα του, έμεινε χωρίς αρμοδιότητες και εξουσίες και διακριτικά απλά συμπληρώνει το «προσωπικό» χωρίς η παραίτηση που υπέβαλε να γίνει αποδεκτή. Αυτό το τελευταίο για όσους γνωρίζουν καλά την τακτική του μεγαλομετόχου, θεωρείται αναμενόμενο, από την στιγμή που προτιμά να αφήσει τον χρόνο να δώσει λύσεις, αλλά επίσης και να δώσει την ευκαιρία σε αυτούς που επέλεξε ως στενούς του συνεργάτες, να αποφασίσουν τον τρόπο της διακριτικής απομάκρυνσης τους. Επιστρέφοντας όμως στο «σήμερα» έχουμε να πούμε ότι μετά την προχθεσινή εμφάνιση, η ομάδα άφησε αρκετές ελπιδοφόρες υποσχέσεις, μερικές ενδείξεις αλλά και αποδείξεις, ότι αρχίζει να βγαίνει σιγά – σιγά από το τούνελ. Σίγουρα η αύρα των τεσσάρων υπήρξε ευεργετική, ενισχυτική της αυτοπεποίθησης και υποστηρικτική της προοπτικής, ότι υπάρχουν πλέον τα περιθώρια η ομάδα να βρει σύντομα την ταυτότητα της. Ο κόουτς εξακολουθεί να ψάχνεται, επιχειρεί τομές, διορθωτικές κινήσεις, εμπιστεύεται νέους κι ελπιδοφόρους και αποδεικνύεται ικανός στην διαχείριση και στην φυσιολογική προσαρμογή των νεοαποκτηθέντων. Όλα δείχνουν πως κινούνται σε ρυθμούς προόδου και βελτίωσης.
Ευχής έργο θα είναι να συνεχιστεί με συνέπεια, με υπευθυνότητα, σοβαρότητα και χωρίς πισωγυρίσματα, αυτή η σημαντική προσπάθεια. Ευτυχώς η ομάδα δεν έχασε την επαφή της με την κορυφή κι έχει πλέον την ευκαιρία να σταθεροποιηθεί και να μην απομακρυνθεί από τον στόχο της. Χωρίς εφησυχασμούς και με το καλάμι στην άκρη, άπαντες θα πρέπει να συστρατευτούν και να συστοιχηθούν στη μονόδρομη προσπάθεια της μεταμόρφωσης και της ολοκλήρωσης της ανάκαμψης. Αναμφίβολα αυτό το ρόστερ που διαθέτει σήμερα ο ΠΑΟΚ, με σωστή διαχείριση μπορεί να κάνει θαύματα.
ΥΓ: Επειδή δεν έχουμε πάρει καμία απάντηση για πολλές μυστηριώδεις περιπτώσεις του παρελθόντος (Μπρκιτς, Ουάρντα, Λεβέκ, αναιτιολόγητος και μυστηριώδης αφελληνισμός – και όχι ανθελληνισμός όπως κακώς διατυπώθηκε στο χθεσινό σχόλιο – για την «ιστορική» δήλωση ότι δεν χρειάζεται η ομάδα μεταγραφές), προσθέτουμε ένα ακόμη ερωτηματικό που αφορά την περίπτωση του δανεισμού του Χαρίση. Είναι αλήθεια ότι η ρήτρα που «δόθηκε» στους Βέλγους είναι 1,2 εκατομμύρια ευρώ μόνο; Το αν ο Ολυμπιακός παρακολουθεί και μεθοδεύει μια μεταγραφή καραμπόλα, όπως είναι επόμενο δεν είναι δυνατό να επιβεβαιωθεί αυτή τη στιγμή. Ο χρόνος θα δείξει, εκτός και αν η ΠΑΕ δραστηριοποιηθεί και προλάβει να διορθώσει την γκάφα του κ. Μίχελ.
