Ούτε η ποιότητα, ούτε η αξία των παικτών, ούτε το μπάτζετ , ούτε το βάρος της φανέλας βοήθησε τον ΠΑΟΚ να πάρει την νίκη στο «μπλόκο» της Ριζούπολης…
Δυστυχώς ο δικέφαλος πέταξε στα σκουπίδια την ευκαιρία να αναρριχηθεί στην κορυφή της βαθμολογίας αφού στο χθεσινό παιχνίδι για άλλη μια φορά του έλειπε το πιο βασικό στοιχείο, η ψυχή και το πάθος στο παιχνίδι του…
Παρά της προσπάθειες του Λουτσέσκου από τον πάγκο ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να πάρει του τρεις βαθμούς απογοητεύοντας για άλλη μια φορά τον κόσμο του…
Οι μεγάλες μεταγραφές της τελευταίας στιγμής δεν μπόρεσαν να βοηθήσουν και να μπουν άμεσα στο παιχνίδι, να προσαρμοστούν γρήγορα…
Τα δυο δοκάρια που είχε ο ΠΑΟΚ στο παιχνίδι δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία για την εκ νέου «άψυχη» εμφάνιση της ομάδας…
Με δυο προβλήματα στα χαφ ξοδεύτηκε το πρώτο ημίχρονο αφού Πέλκας και Κάνιας δεν μπορούσαν, ο πρώτος άγνωστο γιατί και ο δέυτερος ανέτοιμος…
Η αποβολή από νωρίς στον αντίπαλο Απόλλωνα λειτούργησε ανάποδα και εις βάρος του δικεφάλου που ήθελε ανοιχτό γήπεδο για να βρει τους τρόπους να διασπάσει το «μπλόκο» των Απολλωνιστών…
Δυστυχώς ο ΠΑΟΚ έμεινε εκ νέου σε μια ισοπαλία απέναντι σε μικρότερη ομάδα που αν μη τι άλλο όμως πάλεψε με ότι είχε κι αυτό ήταν η ψυχή και το πάθος…
Απέναντι στα πολλά εκατομμύρια του ΠΑΟΚ που έψαχναν την νίκη μόνο με το όνομα και την φανέλα, χωρίς τρεξίματα και κινήσεις χωρίς την μπάλα…
Ο ΠΑΟΚ δεν βρήκε τρόπο να βάλει γκολ απέναντι στο διπλό «τείχος» που έστησε ο Απόλλων μπροστά στην εστία του…
Η ομάδα της Ριζούπολης με το μοναδικό όπλο που είχε, το τρέξιμο, κατάφερε να μην χάσει και να αφήσει τον ΠΑΟΚ πίσω στην βαθμολογία…
Σε μια χρονιά χωρίς ευρωπαϊκές υποχρεώσεις, σε μια χρονιά που έγιναν μεγάλες μεταγραφές, σε μια χρονιά που ο στόχος είναι το πρωτάθλημα, ο ΠΑΟΚ από νωρίς και χωρίς ψυχή και πάθος δεν μπορεί να ελπίζει…
Το πρωτάθλημα καλώς ή κακώς κρίνεται σε αυτά τα «χωριά» κι όχι στα μεγάλα παιχνίδια κι εκεί ο ΠΑΟΚ έχει πρόβλημα όπως χθες στο «μπλόκο» της Ριζούπολης…