Η ανάγνωση της χθεσινής εμφάνισης που οδηγεί κατά πάσα πιθανότητα στον αποκλεισμό από τους 32 του Γιουρόπα Λιγκ, είναι απλή και κατανοητή. Η Κάραμπαχ από το Αζερμπαϊτζάν, είναι πολύ καλύτερη ομάδα από τον ΠΑΟΚ.
Είχε πλάνο, ακύρωσε τον ΠΑΟΚ με εντυπωσιακό τρόπο, βρήκε τις φάσεις για να τον χτυπήσει. Ο Ίβιτς ουδέποτε βρήκε απάντηση, δεν είχε εναλλακτικό πλάνο και μαθηματικά ήρθε το μοιραίο.
Ήταν σαφές το τι θα συνέβαινε από την αρχή. Οι Αζέροι ουδέποτε πιέστηκαν ουδέποτε αιφνιδιάστηκαν από τον προβλέψιμο ΠΑΟΚ. Και όσο περνούσε η ώρα θα έβρισκαν τον τρόπο.
Αυτό που είδαμε ήταν ένα ίδιο παιχνίδι με αυτό απέναντι στην ΑΕΚ, απλά η Κάραμπαχ ήταν καλύτερη ομάδα από την Ένωση.
Και το συμπέρασμα που βγαίνει από τα τελευταία παιχνίδια, είναι πως στο κανονικό ποδόσφαιρο ο ΠΑΟΚ είναι μία εξαιρετικά μέτρια ομάδα. Αποκλείστηκε από τον κωμικό Άγιαξ εκείνης της εποχής, πέρασε την Τιφλίδα κυρίως γιατί του βγήκε το πρώτο παιχνίδι, περίμενε στη Τούμπα 90 λεπτά την Φιορεντίνα, έκλεψε τη νίκη στο Λίμπερετς και έχασε δύο φορές από τη Κάραμπαχ με κατεβασμένα τα χέρια. Με υποψίες φάσεων.
Στο κανονικό ποδόσφαιρο, αυτό που παίζεται στην Ευρώπη, ο ΠΑΟΚ έχει πολύ μικρά χαφ. Δεν πας πουθενά με αυτά.
Στο κανονικό ποδόσφαιρο δεν αγοράζει παίκτες για να παίζουν 60 λεπτά όπως ο Μπίσεσβαρ, δεν παίρνεις 8άρια με ιδιαίτερο ρίσκο προσαρμογής. Δεν βαφτίζεις 8άρι το 6άρι.
Στην Ελλάδα είναι διαφορετικά τα πράγματα. Έχοντας πληρώσει τα μαλλιοκέφαλά σου μπορείς να κάνεις υπερβάσεις. Οι οποίες όμως λυγίζουν όταν τα πράγματα σοβαρέψουν.
Πολλά ασόβαρα πράγματα συνέβησαν για να φτάσουμε εδώ. Είναι ο πρώτος τελικός που χάθηκε μέχρι τον επόμενο.
Πλησιάζει η ώρα που όσοι αισθάνθηκαν δυνατοί θα εκτεθούν και θα αποχωρήσουν. Απλά γιατί έβαλαν εαυτό πάνω από την ομάδα.