Ηταν ένα παιχνίδι το οποίο φαινόταν ολοκάθαρα πως θα κριθεί στις λεπτομέρειες. Ένα παιχνίδι χωρίς δάφνες ποιότητας εννοείται και μάλλον κάτι μεταξύ αχταρμά και προσπάθειας, μάταιης πάντως, των παικτών να «αποκαλύψουν» τον λόγο του προσδιορισμού του ως ποδοσφαιρικού.
Με λίγα λόγια χθες στην Κέρκυρα δεν παίχτηκε «μπάλα» άλλα «βαράτε το τόπι ρε παιδιά κι όπου θέλει ας πάει». Φυσικά κάποια ομάδα ευτύχησε να κερδίσει, αν και το δικαιότερο αποτέλεσμα θα ήταν η ισοπαλία, αφού ουσιαστικά ευκαιρίες «σοκαριστικές» δεν υπήρξαν, παρά μόνο ελάχιστες φευγαλέες στιγμές όπως αυτή που απέφερε και το γκολ του Σιατραβάνη στο 68΄ τμε εχνικό σουτ εκτός περιοχής και στο 88΄ η κάθετη του Κλέιτον για Ρόβα, ο οποίος προτίμησε να σουτάρει άουτ παρά να πασάρει στον καραδοκούντα και μόνο Περόνε.
Το ζητούμενο πάντως για τον «αργόστροφο» Ηρακλή, παρότι είχε την υπεροχή (όπως συνηθίζεται να λέγεται και να γράφεται εντελώς επιδερμικά και ανούσια) σε αντίθεση με το παιχνίδι του Καυτανζογλείου με τον Ηρόδοτο αν και το κέρδισε μονάχα 1-0 είχε τις κλασσικές ευκαιρίες ακόμη και για ένα 4-0. Χθες δεν συνέβη κάτι τέτοιο, με την σοβαρή έννοια εννοείται και όχι την τετριμμένη «σουτ καλό αλλά άουτ». Χωρίς η χθεσινή ήττα να σημαίνει και καταστροφή εντούτοις αποτελεί για τους διευθύνοντες και… κατευθύνοντες το αγωνιστικό τμήμα της ΠΑΕ Ηρακλής, γνωστούς και μη εξαιρετέους για να μη πολυλογώ, το τρίτο στη σειρά μήνυμα ανεπάρκειας της ομάδας ως σύνολο πάντα για να εξηγούμε.
Το αν το ρόστερ της απαρτίζεται από ποιοτικές μονάδες , ίσως μιας άλλης εποχής, δεν σημαίνει απολύτως τίποτε, αν και ομολογώ πως ακόμη βρισκόμαστε στην αρχή ενός Μαραθωνίου του οποίου, τουλάχιστον η αφετηρία, απομυθοποίησε πολλά και σημαντικά στάνταρ υπεροχής ανόδου των αποκαλουμένων ομάδων φαβορί. Προτείνω λοιπόν μιας και μιλάμε για τον Ηρακλή να επισημάνω. Η φλυαρία είναι χάσιμο χρόνου ,όπως συνέβη μετά τη συντριβή από τον Ατρόμητο, όπως και ενδεχομένως αύριο μεθαύριο κατόπιν της χθεσινής. Το ίδιο οι αφορισμοί, οι κατάρες και οι μεγαλοστομίες ένθεν κακείθεν. Αντίθετα η ενεργητικότητα και η δράση έχουν σχεδόν πάντα θετικά αποτελέσματα. Υπάρχει πρόβλημα και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται κακό του κεφαλιού του.
Από χθες το βράδυ ήδη ο κουμανταδόρος επί των τεχνικών θεμάτων, Παύλος Μυροφορίδης και αφού εδήλωσε ευθαρσώς πως αυτός θα πάρει το Πρωτάθλημα, ας βρει τον τρόπο ή τους τρόπους πράγματι να πετύχει τον στόχο του και να λάβει τα δέοντα μέτρα πριν τρέχει και δεν προλαβαίνει. Ποια είναι αυτά; Πρόβλημά του.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (5/11)