Συγκινήθηκα αφάνταστα, όταν πριν αρχίσει ο χθεσινός αγώνας είδα μια κοπελιά σε αναπηρικό καροτσάκι το οποίο έσπρωχνε ο σύντροφος ή ο συνοδός της, λίγη σημασία έχει και αργότερα κάποιον άλλο νεαρό πάλι σε καροτσάκι να αγωνιά, εκεί στις άκρες του κάτω διαδρόμου, για την εξέλιξη του αγώνα.
Είδα κοπελιές, να χειροκροτούν, παιδιά με τους πατεράδες τους το ίδιο, μα δεν είδα το αναμενόμενο πλήθος των φιλάθλων (ακόμη και στις κάποτε πλήρης κερκίδες του σκεπάστρου) παρά τις συνεχείς εκκλήσεις με πρόσφατη αυτή του Μιχάλη Γεράνη, ο οποίος πιστεύοντας πως για την «ψύχρα» του κόσμου φταίνε οι προηγούμενες «λαδιές» των υποτίθεται διοικητικών ηγητόρων του Ηρακλή τόνισε: «Τα λάθη αυτά δεν πρέπει να ξαναγίνουν και θα ήθελα να πω στον κόσμο πως πρέπει να έρθει στο γήπεδο και να αγκαλιάσει την προσπάθεια που γίνεται ώστε να έχουμε μια πορεία προς τα εκεί που μας αξίζει». Η πλειονότητα του κυανόλευκου κόσμου όμως επιμένει στην αραχτή του καναπέ και η ομάδα επιμένει με τις νίκες της και τα σταδιακά άλματα προς την μοναχική πλέον βαθμολογική κορυφή, να επελαύνει, αφού και χθες δεν χρειάστηκε παρά μόνο πέντε λεπτά ( 50΄έως 54΄) να «καθαρίσει» το παιχνίδι, με ποιόν άλλο;
Τον Χρήστο Ρόβα, ο οποίος εξελίσσεται σε πραγματικό «killer» μέσα στην περιοχή ομάδων και τερματοφυλάκων, όπως χθες του Καρακούτση, αφού τερματοφύλακας του Φιλίππου έπιανε τα άπιαστα στο Α΄ ημίχρονο, αλλά και πριν ηττηθεί από τον κυανόλευκο σκόρερ. Να μην παραλείψουμε βέβαια να αναφέρουμε και την εκπληκτική δεξιά πτέρυγα του Ηρακλή που την αποτελούν οι Ρεβυθόπουλος (χαφ-μπακ) και Β. Παπαδόπουλος (εξτρέμ) οι οποίοι από την πλευρά τους είναι «αέρας». Άλλωστε ο δεύτερος είναι ο μόνιμος… πάροχος γκολ στον Ρόβα. Ο Ηρακλής λοιπόν πέρασε με το σπαθί του στην κορυφή, με συγκάτοικο βέβαια τον Αρη Παλαιοχωρίου, αλλά πρώτος με διάφορά… νίκης και ευελπιστεί με διπλό στην Έδεσσα ν΄αράξει μόνος ως πρωταθλητής χειμώνα.
