Ελεγα πάντα, κι όσοι παρακολουθούν την αρθρογραφία μου το γνωρίζουν, ότι είναι προτιμότερη η αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι, από το ψέμα που έχει… κοντά ποδάρια κι αργά ή γρήγορα θα αποδειχθεί.
Το έλεγα για τον αθλητισμό, αφού είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα ομάδων οι οποίες θέτουν πολύ υψηλότερους στόχους από αυτούς που μπορούν να πετύχουν, κι όταν έρχεται η ώρα να αποκαλυφθούν οι υπερβολές, οι διοικήσεις τους ψάχνουν πώς θα φορτώσουν τις ευθύνες σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από το να τις αναλάβουν οι παράγοντές τους.
Δυστυχώς, έχει γίνει συνήθεια στον επαγγελματικό, κυρίως, αθλητισμό στην Ελλάδα, τα πάντα να είναι εικόνα, επικοινωνία, διαχείριση.
Δεν διαφωνώ με την άποψη ότι η δημιουργία κλίματος είναι απαραίτητη για τον καθένα που προσπαθεί να φτάσει κάπου. Καταλαβαίνω πως δεν γίνεται να λες σε κάποιον ότι όλα είναι δύσκολα κι ότι θα πρέπει να ανέβει… Γολγοθά για να πετύχει κάτι, και να περιμένεις να σε ακολουθήσει.
Ασφαλώς και είναι πιο εύκολο να πάρεις κάποιον με το μέρος σου, όταν του παρουσιάζεις τα πράγματα απλά, όταν του λες ότι δεν… μασάς, ότι είσαι έτοιμος να συγκρουστείς και να πολεμήσεις, έστω κι αν δεν έχεις καμία απολύτως προϋπόθεση για να κάνεις όλα αυτά που υπόσχεσαι.
Όμως, όλα τα πράγματα έχουν ένα όριο. Είναι άλλο πράγμα να λες ένα ψεματάκι για να κάνεις λίγο πιο εύκολη τη ζωή σου και άλλο να κάνεις το άσπρο… μαύρο, να βαφτίζεις το κρέας… ψάρι.
Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Οπου κι αν γυρίσεις το βλέμμα σου, βλέπεις ανθρώπους να μάχονται για να πείσουν ότι για κάθε αποτυχία τους φταίει κάποιος άλλος και ποτέ οι ίδιοι.
Στην Θεσσαλονίκη, μας φταίει για όλα –και όχι μόνο για τα αθλητικά- η Αθήνα. Για τα προβλήματα που έχει η Ελλάδα, μας φταίνε οι ξένοι. Για την φοροδιαφυγή φταίνε μόνο οι επιχειρηματίες και οι εφοπλιστές, όχι οι μικρομεσαίοι που δεν δηλώνουν ούτε το 10% από όσα εισπράττουν.
Για την καταστροφή της Ελλάδας φταίνε το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία, αλλά όταν επί αυτών των κυβερνήσεων οι Ελληνες ευημερούσαν, αποκτούσαν περιουσίες (πρώτη κατοικία, εξοχικό, 2-3 αυτοκίνητα η κάθε οικογένεια, καταθέσεις στην τράπεζα), όλα ήταν καλά, κανείς δεν ρωτούσε πού τα βρίσκουν τα λεφτά οι κυβερνήσεις και τα μοιράζουν…
Για το Χρηματιστήριο δεν φταίνε αυτοί που μπαίνανε με 10.000 ευρώ, τις κάνανε 100.000 κι αντί να τα πάρουν και να φύγουν μένανε, νομίζοντας ότι θα τα κάνουνε 1.000.000 ευρώ, φταίει ο Σημίτης και τα συστημικά κανάλια που τους προτρέπανε να παίρνουν δάνεια για να παίζουν.
Για τα καταναλωτικά δάνεια, τα εορτοδάνεια, τα διακοποδάνεια δεν φέρουν καμία ευθύνη αυτοί που τα παίρνανε για να αγοράζουν αυτοκίνητα, να κάνουν διακοπές στην Ελβετία και να παριστάνουν τους νεόπλουτους, φταίνε οι τράπεζες που τους πιέζανε για να τα πάρουν…
Με αυτά τα μυαλά πορευόμαστε οι σύγχρονοι Ελληνες, γι’ αυτό και οι πολιτικοί κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους, κερδίζοντας εκλογές με συνθήματα όπως «λεφτά υπάρχουν», με «Ζάππεια», με τερατώδη ψέματα περί «σκισίματος μνημονίων, κατάργησης ΕΝΦΙΑ, επαναφοράς αφορολόγητου και 13ης σύνταξης, προστασίας των συντάξεων και των κόκκινων δανείων, προστασίας της δημόσιας περιουσίας»