Δεν θα διαφωνήσω με όσους υποστηρίζουν ότι στη διαιτησία έγιναν κάποιες σημαντικές προσπάθειες εξυγίανσης με κυριότερη την απόφαση να στείλουν στον όρχο τη χαλασμένη φάρα των καμικάζι… της θρυλικής παράγκας.
Θα διατηρήσω όμως την επιφύλαξή μου και θα υποβάλλω συγχρόνως την ένσταση γιατί δεν μπορεί να γίνει κατανοητό, πολύ περισσότερο και αποδεκτό, πως να παραμένει στους πίνακες και να ενεργοποιείται ένας διαιτητής (Κομίνης) ο οποίος υπήρξε ο πρωταγωνιστής του μεγαλύτερου σκανδάλου στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Οπως επίσης, θα διατηρήσω και το δικαίωμα να υποστηρίξω την άποψη ότι ο απόλυτα μολυσμένος αυτός χώρος (της διαιτησίας), πολύ δύσκολα θα εξυγιανθεί από τη στιγμή που είναι διάσπαρτος από χρόνιες παθογένειες με αρρωστημένες νοοτροπίες βαθιά ριζωμένες. Επί του προκειμένου και αναφερόμενοι στους απομακρυνθέντες, μπορούμε να πούμε ότι είχαν διαδεχθεί κάποιους άλλους. Επί παραδείγματι, ο Σπάθας αντικατέστησε τον Παπουτσέλη και τον Καζναφέρη, ο Παππάς τον Παπαπέτρου και αν θέλετε να πάμε ακόμη πιο πίσω ο Μίχας τον Τζίτζη και ο Βαμβακόπουλος τον Γραμματικόπουλο.
Κι αυτό για να σας βοηθήσουμε να καταλήξετε μαζί μας και χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία στην ιστορική πλέον διαπίστωση, ότι απαξάπαντες οι προερχόμενοι από την ίδια αθηνοπειραιώτικη διαιτητική «μήτρα» εμφορούνται από τις ίδιες αρχές και ακολουθούν πιστά τον ίδιο κώδικα. Είναι όλοι τους, μηδενός εξαιρεμένου, προσδεδεμένοι στο άρμα κάποιου ισχυρού, «παζαρεύοντας» τις υπηρεσίες τους. Η αξιολόγησή τους, η εξέλιξή τους, και η προώθησή τους έχουν τον πρώτο και κυριότερο λόγο. Και επειδή οι ισχυροί πάντοτε κατοικοεδρεύουν στο λεκανοπέδιο, όλες αυτές οι παλιές σειρές (χαλασμένες διαιτητικές φάρες), φοβόμαστε και οι νέες, ένιωθαν και νιώθουν την υποχρέωση να φιλήσου ν το χέρι του εκάστοτε Αθηνοπειραιώτη χαλίφη. Ετσι, πολύ εύκολα τα πράγματα οδηγήθηκαν στη σαπίλα, την αμαρτία και το βρώμικο παρασκήνιο.
Συμπληρωματικά θα έλεγε κανείς πως κορυφαία επιδίωξη του κάθε Ελληνα διαιτητή εδώ και δεκαετίες είναι και το σήμα του διεθνούς (UEFA-FIFA). Κάτι που ασφαλώς είχε και παγιωθεί και αποτελούσε δικαίωμα μόνο σε όσους είχαν αποφασίσει να αποδεχθούν τη συμφωνία που υπήρχε διαχρονικά και η οποία επέβαλλε την ύπαρξη προγενέστερα και μεταγενέστερα ανταλλαγμάτων, που αφορούσαν ικανοποίηση εντολών και επιθυμιών ενός πανίσχυρου ποδοσφαιρικού κατεστημένου. Σε αυτό ακριβώς το σημείο, την δικλείδα ασφαλείας αποτελούσε ο εμβληματικός παράγοντας Πειραιώτης, με ισχυρές προσβάσεις και υψηλή εξουσία στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Ο κάθε Ελληνας διαιτητής εκ των πραγμάτων ήταν (και είναι) υποχρεωμένος να περάσει από τον «πάγκο» του τελευταίου.
Όπως αντιλαμβάνεστε, όλα τα σκληρά και άγρια που βίωσαν οι Ελληνες ποδοσφαιρόφιλοι αυτές τις δεκαετίες, προέρχονται από την ίδια πηγή. Χαρακτηριστικό και αντιπροσωπευτικό δείγμα και κατάλοιπο (ενεργό και σήμερα) αποτελεί η παράγκα που θεμελίωσε ο… θρυλικός θείος. Ακόμη και σήμερα όσοι νέοι πέρασαν στους πίνακες μετά τις εκκαθαρίσεις, δύσκολα θα μπορέσουν να ξεφύγουν από αυτή τη προδιαγεγραμμένη και κακή μοίρα. Μπορεί να έχουν την διάθεση μιας καθαρής και έντιμης καριέρας ωστόσο κάτι τέτοιο φαντάζει χιμαιρικό.
Η σύνθεση της σημερινής ΚΕΔ δεν παρέχει καμία εγγύηση προς τούτο. Η τετράδα συνηθισμένη να προσφέρει υπηρεσίες στους μεγάλους του λεκανοπεδίου, όπως όλα δείχνουν ελέγχεται σχεδόν σε απόλυτο βαθμό. ΑΕΚ και Ολυμπιακός απολαμβάνουν διορισμούς κατά παραγγελία. Οι επίτροποι απλά προΐστανται. Στις πρώτες αγωνιστικές του φετινού πρωταθλήματος είχαμε και τις πρώτες αποδείξεις. Τον Κουτσιαύτη και τον Καμπούρη στον ΠΑΟΚ, τον Σαλονικιό Παπαδόπουλο στην ΑΕΚ και το δίδυμο διαιτητή-επόπτη στο Θρύλος-Λεβαδειακός. Στην Τούμπα ο ρέφερι έπαιζε 40-60, δεν έδειξε δύο κόκκινες εξοργίζοντας τον κόσμο και αν είχε κι άλλες αντοχές δεν θα έδινε και το πέναλτι του Πρίγιοβιτς. Στη Σμύρνη είδαν όλοι το ανοσιούργημα . Αντίθετα, στην Τρίπολη, είχαμε το πέναλτι εφεύρεση και το δωράκι των τριών βαθμών στην ΑΕΚ και στην αγώνα του θρύλο με τον Λεβαδειακό έναν διαιτητή και έναν επόπτη να αγωνίζονται να αποτρέψουν την ισοφάριση των φιλοξενούμενων. Τα πρώτα δείγματα ήρθαν, μην βιάζεστε θα ακολουθήσουν κι άλλα, όταν θα χρειαστεί.
Υ.Γ.1: Δεν πάει άλλο! Ιβάν πάρε την κατάσταση στα χέρια σου. Αυτοί οι ανεγκέφαλοι είναι σε θέση να καταστρέψουν τον ΠΑΟΚ. Αυτό που έγινε στη Νέα Σμύρνη θα πρέπει να είναι και το τελευταίο.
ΥΓ2: Θεωρούμε αξιόλογη την ψυχολογική «ντόπα» του Ολυμπιακού με την άφιξη του Γιάγια Τουρέ έστω και στα 35 του.του. του χρόνια.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (4/9)
