Είπαμε βρε αδερφέ να χαλαρώνουμε και λίγο με τα «τερτίπια» των συγκεκριμένων γνωστών μαϊντανών του χώρου (κορυφαία περίπτωση ο Σάββας Θεοδωρίδης) αλλά όλα έχουν ένα όριο. Κι αυτό το όριο μπορεί να σου δίνει την ευκαιρία να χαλαρώνεις, να διασκεδάζεις για να ξεπερνάς ό,τι χοντρόπετσο, ανόητο και ηλίθιο σου σερβίρουν, ωστόσο δε σου επιτρέπουν να προχωρήσεις περισσότερο και να ασχοληθείς με δημοσιογραφική σοβαρότητα σε αυτού του είδους τις ανεκδιήγητες καταστάσεις.
Και ιδιαίτερα όταν αυτές οι καταστάσεις προσλαμβάνουν επιδημική μορφή και σε στέλνουν φάτσα με τραγικές αυτογελοιοποιήσεις και διασυρμούς μεγάλων συλλόγων. Η εισαγωγή του σημειώματος προφανώς αποτελεί από μέρους του υπογράφοντος μια προσπάθεια εξασφάλισης αδείας για να ασχοληθεί με τα όσα εκτρωματικά και μηνυματικά συνέβησαν το Σάββατο και αφορούσαν τόσο τον αγώνα ανάμεσα στον Ολυμπιακό και τον Αστέρα Τρίπολης όσο και στα όσα ακολούθησαν. Οι συχνές επιβεβαιώσεις από μέρους μας ότι δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με πράγματα και πρόσωπα που δεν αξίζουν ούτε την περιφρόνησής μας, ας μας επιτραπεί στη συγκεκριμένη περίπτωση να μείνουν στην άκρη.
Κι αυτό γιατί δυστυχώς είμαστε υποχρεωμένοι να μην κλείνουμε ούτε μάτια ούτε αυτιά όταν οι προκλήσεις είναι θρασύτατες. Αφορμή της σημερινής μας αντίδρασης; Η σαββατιάτικη άθλια παράσταση που «παίχτηκε» στο «Γ. Καραϊσκάκης». Η θεαματική αλλά και δραματική διάσωση της ομάδας του δημοσίου με τη γνωστή μέθοδο του διαιτητικού ριφιφί και την κατοχυρωμένη διεθνώς αλάνθαστη συνταγή της θρυλικής παράγκας, όπως και οι δηλώσεις που ακολούθησαν από μέρους της πλευράς των γηπεδούχων, των ναυαγών δηλαδή που σώθηκαν προκλητικά, έχουν την ιδιαίτερη αξία» τους για τον απλούστατο λόγο ότι στέλνουν ένα σκληρό μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις. Ότι δηλαδή με το «καλημέρα» αποδείχθηκε πως όλα τα περί κάθαρσης, υπερβάσεων και ανατρεπτικών παρεμβάσεων είναι λόγια του αέρα.
Σφαγή στο γόνατο, επανάληψη δηλαδή μιας χιλιοπαιγμένης παράστασης του παρελθόντος που έχει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του παρασκηνίου και της ερυθρόλευκης παράγκας.
Οι καθυστερήσεις που επιστρατεύτηκαν ανταγωνίστηκαν εκείνη την ιστορική απόφαση του Βοσκάκη. Καπάκι ήρθαν και οι δηλώσεις του Σάββα Θεοδωρίδη: «Οι διαιτητές έπαιζαν 60-40 σε βάρος μας»!!! Ναι, το ισχυρίστηκε ο αθεόφοβος. Οι πάντες αναρωτιούνται αν αυτός ο άνθρωπος έχει χάσει τελείως την επαφή του με την πραγματικότητα ή είναι εθισμένος στο ψέμα και ικανός να παραμυθιάσει με αυθυποβολή ακόμη και τον εαυτό του.
Το να ισοφαρίσεις με ένα ανύπαρκτο πέναλτι και το να στερεί ο επόπτης από τους αντιπάλους ένα δεύτερο σίγουρο γκολ, υποδεικνύοντας ανύπαρκτο οφσάιντ κι εσύ να αισθάνεσαι αδικημένος, μάλλον κάτι δεν πάει καλά και ο διαταραγμένος ψυχισμός σου αρχίζει να σε προδίδει και να σε εκθέτει ολοφάνερα.
Κλείνοντας το κεφάλαιο «σφαγή του Σαββάτου» με το μήνυμα που εστάλη προς όλους ότι ο χαλίφης παραμένει παντοδύναμος και ερμηνεύοντας τη βαβούρα που προκάλεσε με τη νέα της άθλια εμφάνιση της ομάδας του Χάσι σας υπενθυμίζουμε τον τίτλο του προχθεσινού μας σχολίου το οποίο αναφερόμενο στα όσα κυοφορούνται στο λιμάνι, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην «έξοδο« του Κοσοβάρου τεχνικού, του οποίου η μοίρα έχει χαρακτηριστεί από μέρους μας προδιαγεγραμμένη.
Ωστόσο επιστρέφοντας στη χρησιμοποίηση των συνταγών της παράγκας προκειμένου να σταθεί όρθια η τρεκλίζουσα και μετριότατη ομάδα του λιμανιού, οφείλουμε να τονίσουμε πως ο φετινός Ολυμπιακός μετά από όλα αυτά παραδίδεται για μία ακόμη φορά τελείως «γυμνός» όπως ακριβώς είναι στην πραγματικότητα. Όλα οδηγούν προς την ακύρωση της μεγαλοστομίας του Βαγγέλη Μαρινάκη και το γκρέμισμα της προπαγάνδας που προσπαθούσε να παρουσιάσει σαν βασιλιά έναν «επαίτη» που με κάθε τρόπο αποζητούσε την επιβίωσή του. Η Σπόρτινγκ, η Ξάνθη και ο Αστέρας μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα επανέφεραν στη σκληρή πραγματικότητα παράγοντες και προπαγανδιστές της ερυθρόλευκης παροικίας. Δύο λόγια όμως και για τον ΠΑΟΚ στον οποίο δίνεται η ευκαιρία μετά και από το νέο στραβοπάτημα των ερυθρόλευκων να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις χωρίς να έχει χάσει την επαφή του από τους κύριους ανταγωνιστές του. επιβάλλεται να διαχειριστεί τόσο τη δύσκολη νίκη του, όσο και τα αντίστοιχα στραβοπατήματα των άλλων διεκδικητών του τίτλου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτός δεν είναι άλλος από το να επιδείξει ιδιαίτερη επιμονή και σοβαρότητα και να γίνει όσο το δυνατόν πιο σύντομη η συμμετοχή των 4 νεοαποκτηθέντων στο βασικό σχήμα, στα επόμενα παιχνίδια. Μπορεί να αλλάξουν πολλά και η ομάδα να βρει τον αγωνιστικό της βηματισμό την αυτοπεποίθησή της και να απαλλαγεί από τους «δαίμονές» της (φοβίες και ανασφάλειες).
ΥΓ: Ματαιώνεται όπως φαίνεται ο «γάμος» ανάμεσα στον Δημητράκη και τον Γιαννάκη. Οι μέχρι στιγμής συζητήσεις οδηγούν σε αδιέξοδα που δύσκολο θα ξεπεραστούν. Από τη μια ο απρόβλεπτος χαρακτήρας του νεαρού Γιαννακόπουλου και από την άλλη η τραγική κατάσταση στην οποία έχει οδηγηθεί ο Παναθηναϊκός από τη «συμμαχία του Αλαφούζου, θεωρείται απίθανο να συμπλεύσουν και πολύ περισσότερο να καταλήξουν σε μια σοβαρή συμφωνία με αξιόλογες προοπτικές.
