Συνταγματική κρίθηκε κατά πλειοψηφία από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, που συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών, η κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και του επιδόματος θερινής άδειας (13ος και 14ος μισθός) των δημοσίων υπαλλήλων, των υπαλλήλων ΟΤΑ, ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ, κ.λπ..
Υπενθυμίζεται ότι στην ολομέλεια του ΣτΕ παραπέμφθηκε το ζήτημα της κατάργησης των δώρων-επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων από την επταμελή σύνθεση του ΣΤ΄ Τμήματος του ίδιου δικαστηρίου, το οποίο είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις περικοπές των τριών επιδομάτων-δώρων, που έγιναν με το νόμο 4093/2012. Λόγω όμως της αντισυνταγματικότητας, το ζήτημα παραπέμφθηκε στην ολομέλεια του ΣτΕ για οριστική επίλυση.
Ειδικότερα, το ΣΤ΄ Τμήμα του ΣτΕ με τις υπ΄ αριθμ. 2626-2635/2018 αποφάσεις του, είχε κρίνει ότι η κατάργηση των δώρων-επιδομάτων αντίκεινται στα άρθρα 25 και 4 του Συντάγματος και τις απορρέουσες από αυτά αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, υπέρ της αντισυνταγματικότητας των περικοπών τάχθηκε και η εισηγήτρια σύμβουλος Επικρατείας, Ελένη Παπαδημητρίου, στη διάσκεψη της Ολομέλειας του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου την περασμένη Παρασκευή, με πρόεδρο την πρόεδρο του ΣτΕ Αικατερίνη Σακελλαροπούλου.
Η εισηγήτρια τάχθηκε με τις θέσεις του ΣΤ΄ Τμήματος, και πιο συγκεκριμένα υπέρ της αντισυνταγματικότητας των περικοπών των τριών δώρων και της αντίθεσης των περικοπών με το πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), το οποίο προστατεύει την περιουσία στην έννοια της οποία υπάγονται ο μισθός και η σύνταξη. Μάλιστα, η εισηγήτρια επικαλέστηκε και αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, όπως και την Ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Μάλιστα, στην εισήγησή της, μεταξύ άλλων, η κ. Παπαδημητρίου επικαλούμενη απόφαση της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου (4327/2014), σημείωσε ότι «η συνταγματικότητα των μέτρων αυτών δεν μπορεί να στηριχθεί ούτε στη μεγαλύτερη της αναμενόμενης ύφεση της Ελληνικής οικονομίας, η οποία κατέστη μεν επιβεβλημένη τη λήψη νέων μέτρων, όχι όμως και αναγκαίως τη εκ νέου περιστολή του μισθολογικού κόστους του Δημοσίου, ούτε στην αυξημένη αποτελεσματικότητα των εν λόγω μέτρων, η οποία ωστόσο, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την κατ΄ επανάληψη επιβάρυνση των ίδιων προσώπων».
Οι υποθέσεις που απασχόλησαν το ΣτΕ αφορούσαν δικαστικούς υπαλλήλους οι οποίοι υπηρετούν εκτός των Αθηνών.
