To κυρίως θέμα της χθεσινής επίσημης παρουσίασης του Αλεξάνταρ Στανόγεβιτς ήταν, φυσιολογικά, ο Λούμπος Μίχελ, αλλά ας αρχίσουμε από τον Σέρβο τεχνικό.
Κατανοώντας το... ζόρι στο οποίο βρίσκεται, μην ξέροντας αυτή τη στιγμή τι είδους μεταγραφές θα γίνουν, αλλά και καταλαβαίνοντας σιγά – σιγά πόσο μεγάλη πίεση θα δεχτεί ως προπονητής του ΠΑΟΚ, λέω ότι, ως πρώτη εντύπωση, μου άρεσε.
Ξεχωρίζω την εξής φράση του: «Τα περί συστημάτων ανήκουν στο παρελθόν. Σημασία έχει πώς χρησιμοποιείς τους παίκτες στο γήπεδο και ποια είναι η δική τους αγωνιστική συμπεριφορά» Σωστός ο άνθρωπος και ειλικρινής. Στις αμπελοφιλοσοφίες περί συστημάτων αρέσκονται μόνο οι προπονητές που προσπαθούν απεγνωσμένα να μεγιστοποιήσουν τη σημασία του δικού τους ρόλου σε μια ομάδα, ενώ ξέρουν πολύ καλά ότι σχεδόν τα πάντα εξαρτώνται από τους παίκτες. Εξ και το περίφημο «οι παίκτες κάνουν μάγκα τον προπονητή»...
Εχω όμως και μια ένσταση για τον «Στάνο». Είπε ότι το ρόστερ είναι πολύ καλό. Δεν περίμενα, βέβαια, να... κατηγορήσει ομαδικά τους σημερινούς παίκτες του ΠΑΟΚ, δεν περίμενα να απαξιώσει το ρόστερ, ωστόσο αν εννοεί 100% αυτό που λέει, το πιο πιθανό είναι να πάρει χαμπάρι καθυστερημένα ότι πρέπει να τρέξει τον Ιανουάριο για να «μπαλώσει» τρύπες. Αν μιλάμε για έναν ΠΑΟΚ πρωταθλητή, που θα παίξει του χρόνου σε όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, το έμψυχο δυναμικό του ΠΑΟΚ πρέπει να ενισχυθεί σημαντικά. Πρέπει να προστεθεί μπόλικη ποιότητα στον ΠΑΟΚ για να μπορέσει επιτέλους να ανταποκριθεί με επιτυχία σε μεγαλεπήβολους στόχους. Ας μην κάνει, λοιπόν, ο Στανόγεβιτς το λάθος να υπερεκτιμήσει τις δυνατότητες της ομάδας και ας παλέψει για να τη βοηθήσει όσο μπορεί με ποιοτικές προσθήκες. Οχι λίγες. Οχι μόνο τις τρεις – τέσσερις που ανέφερε ο Μίχελ. Χρειάζονται περισσότερες.
Ο Σλοβάκος είπε τα πράγματα με το όνομά τους. Αυτός ψάχνει, αυτός βρίσκει, αυτός διαπραγματεύεται, αλλά είναι απλώς ο τεχνικός διευθυντής και όχι ο ιδιοκτήτης του ΠΑΟΚ. Συνεπώς, το... μπαλάκι πάει στον Ιβάν Σαββίδη. Οχι μόνο για το θέμα Βιεϊρίνια, που επισήμως είναι ανοιχτό, μετά τις χθεσινές δηλώσεις του Μίχελ, αλλά και για κάθε άλλον καλό παίκτη που για να αποκτηθεί χρειάζεται οικονομική υπέρβαση.
Προσωπικά, δεν νομίζω ότι πρέπει ο Σαββίδης να «ξαπλώσει» καμιά δεκαριά εκατομμύρια για να έχει ο ΠΑΟΚ τον Βιεϊρίνια από τα 31 έως και τα 33 ή τα 34 του, αλλά υπάρχουν αρκετοί Βιεϊρίνια στην Ευρώπη και όχι μόνο, που θα μπορούσαν κάλλιστα να αποκτηθούν, εάν το αφεντικό του ΠΑΟΚ αποφασίσει να «απλώσει» την επένδυσή του για το ρόστερ. Χωρίς να παραγνωρίζω ποτέ, φυσικά, αυτό που είπε φόρα-παρτίδα χθες ο Μίχελ. Οτι, δηλαδή, ο ΠΑΟΚ «τρώει πόρτα» από ξένους προπονητές και παίκτες επειδή δεν θέλουν να έρθουν στην ταλαίπωρη Ελλαδίτσα και το εξαθλιωμένο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ναι, αυτό είναι μια τεράστια δυσκολία, που για να ξεπεραστεί χρειάζονται ακόμη περισσότερα χρήματα, μήπως και λειτουργήσουν ως ελκυστικό πειστήριο...
Κατά τα άλλα, ουδέν εντυπωσιακό. Είδα δύο ανθρώπους αισιόδοξους μεν, συγκρατημένους δε, γιατί προφανώς δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη μέσα στο κεφάλι τους πώς ακριβώς θα πορευτούν στην επόμενη μέρα. Μακάρι να ξεδιαλύνει την κατάσταση ο Ιβάν, με μια δυναμική εμπράγματη παρέμβαση, που θα ανταποκρίνεται πλήρως στις φιλόδοξες εξαγγελίες του για τη δημιουργία ενός ΠΑΟΚ που θα φτάσει στο σημείο να συγκαταλέγεται στα 20 κορυφαία κλαμπ της Ευρώπης. Εβαλε πάρα πολύ ψηλά τον πήχη. Ε, λοιπόν, κάποτε πρέπει να γίνει μια αρχή...