Εµφάνιση και νίκη που δεν αφήνουν περιθώρια αµφισβήτησης, ακόµη και από εκείνους που γονατιστοί προσευχόντουσαν για το στραβοπάτηµα του. Ο χθεσινός ΠΑΟΚ ήταν αναντίρρητα εξαιρετικός και οφείλουν οι πάντες να αναγνωρίσουν την ανωτερότητα του και τη δίκαιη επικράτηση του.
Αν κάτι στη συγκεκριµένη περίπτωση θα µπορούσαµε να πούµε ότι είναι κάπως παράταιρο – ίσως και άδικο – είναι το σκορ, το οποίο σε καµία περίπτωση δεν αντιπροσώπευε τη σπουδαία απόδοση του. Με τον έξοχο γκολκίπερ των γηπεδούχων να είναι ο βασικός αίτιος αυτής της ανισόνοµης ποδοσφαιρικής παραδοξότητας. Η οποία όµως συµβαίνει τακτικά.
Ως εκ τούτου αυτό δεν πείραξε κανέναν µέσα στην ασπρόµαυρη οικογένεια, η οποία είναι αλήθεια πως καταχάρηκε για το χθεσινό µεγάλο «διπλό». Τη στιγµή µάλιστα που αυτό συνοδεύτηκε από µια πολύ «γεµάτη» - από πολλές πλευρές – εµφάνιση του.
Ύστερα από τα τελευταία ασταθή βήµατα τους, οι νταµπλούχοι επιστρέφουν σε ένα από τα πλέον κοµβικά παιχνίδια τους και αφήνουν πολύ καλές εντυπώσεις. Ολοκλήρωσαν το 90λεπτο πειθαρχηµένα, διεκδικητικά και µε ελάχιστα λάθη, από εκείνα τα παιδαριώδη τα οποία βέβαια πλήρωσαν πολύ ακριβά σε µερικές από τις προηγούµενες εµφανίσεις τους.
Είναι µια από τις λίγες – τώρα τελευταία - φορές που η οµάδα είχε συνολικά µια σταθερή απόδοση, µε τους περισσότερους παίκτες της να δικαιούνται τον τίτλο του διακριθέντος και το κυριότερο που να µην έχει παρουσιάσει εκείνες τις άνευρες συµπεριφορές και τις συγχύσεις σε αντίστοιχες πιέσεις από αντεπιθέσεις των αντιπάλων της. Με ηγέτη λοιπόν τον Μίσιτς (έκανε και χθες παπάδες) οι περσινοί νταµπλούχοι πέρασαν άνετα – και όχι αγχωτικά – από µια πολύ σκληρή έδρα, έχοντας απέναντι τους µια οµάδα ποιοτική και ιδιαίτερα φιλόδοξη.
Όταν χαρακτηρίζουµε σπουδαία την χθεσινή εµφάνιση, ασφαλώς και υπολογίζουµε όλες τις παραµέτρους που την αφορούν, προσθέτοντας βέβαια στο τέλος την πολυτιµότητα τη βαθµολογική του εκτός έδρας εντυπωσιακού αποτελέσµατος. Για το τρίβαθµο αυτό ασφαλώς κάποιοι προσευχόντουσαν να µην έρθει ποτέ. Κι αυτοί είναι οι επιτελείς µιας οµάδας για την οποία επιδίωξαν επικοινωνιακά να µας επιβάλουν να νιώθουµε περήφανοι ως Έλληνες, που µας εκπροσωπούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Τώρα το τι είδους περηφάνια µπορεί να νιώσουµε για ξεφτιλίκια όπως οι τελευταίες «σφαλιάρες» από την Μπάγερν, είναι κάτι που χωράει πολύ συζήτηση. Επιστρέφοντας στο παιχνίδι, επιµένουµε πως ο χθεσινός ΠΑΟΚ ικανοποίησε απόλυτα τους φίλους του και πως ο Μίσιτς συνεχίζει τις εντυπωσιακές του εµφανίσεις, επισφραγίζοντας τες µάλιστα µε τη χθεσινή «γκολάρα» που πέτυχε. Σε ατοµικό επίπεδο ο Ζίφκοβτς ήταν σταθερός.
Ο Μάτος είχε διάθεση και πάθος, αλλά δεν τον βοήθησε όσο έπρεπε χθες ο Ληµνιός. Και πάλι όµως πήρε µια απίστευτη κίτρινη µε µια επιπολαιότητα που δεν συγχωρείται σε παίκτες του δικού του επιπέδου. Μαχητής ο Ίνγκασον, επιβάλλεται να δώσει περισσότερη προσοχή στις «αποµακρύνσεις» της µπάλας.
Πολύ καλός ο Κρέσπο, το ίδιο και ο Γιαννούλης. Ο Μπίσεσβαρ βελτιωµένος, σε µεγάλο βαθµό θύµιζε τον µαέστρο των πολύ καλών εµφανίσεων. Ο Ελ Καντουρί και ο Αουγούστο µε διάθεση και µε εκλάµψεις. Μαρκαρισµένος στενά ο Σφιντέρσκι, ωστόσο δηµιούργησε προβλήµατα στην αντίπαλη άµυνα.
Η επιστράτευση του αρχηγού σε ένα κοµβικό σηµείο του αγώνα λειτούργησε καταλυτικά. Όσο για τη διαιτησία; Ο Τζήλος απέφυγε τα λάθη, περιορίστηκε όµως σε ένα που ισοδυναµούσε µε πολλά! Το να βγάλεις κίτρινη κάρτα και όχι κόκκινη σε γροθιά, δεν αντέχεται. Ωστόσο συγχωρείται, γιατί και σε αυτή την απόφαση του έδειχνε ότι δεν είχε δόλο.