Σπαρτάκ Μόσχας: Μια ομάδα με τακτική, μείγμα Κόντε και Γκουαρντιόλα
Η Σπαρτάκ Μόσχας έχει αποκτήσει ιταλική φινέτσα. Ο Μάσιμο Καρέρα, της άλλαξε τη νοοτροπία, την τακτική, της έδωσε χαρακτήρα νικητή και επανέφερε την Σπαρτάκ Μόσχας στην κορυφή. Η «Μ» αναλύει την φιλοσοφία που πέρασε ο Ιταλός τεχνικός στην ομάδα της Μόσχας.
Ο 54χρονος τεχνικός έπρεπε να πείσει τους παίκτες να τον εμπιστευτούν, να σταματήσουν να σκέφτονται την ατομική επιτυχία και να «σκοτώνονται» για την επιτυχία της μεγάλης οικογένειας, που είναι η ομάδα. Τα κατάφερε. Δημιούργησε μια συνεκτική ομάδα, όπου όλοι είχαν βάλει τον εγωισμό τους στην άκρη και πολεμούσαν ο ένας για τον άλλον.
Ο Ιταλός προπονητής βρέθηκε για μια πενταετία δίπλα στον Αντόνιο Κόντε και όπως έχει παραδεχθεί, τα οφείλει όλα σε εκείνον. Έχει την ίδια εμμονή με τον πρώην προπονητή της Τσέλσι για την ανάπτυξη του παιχνιδιού από πίσω, θέλει μια ομάδα με σαφείς ιδέες και επιθετική νοοτροπία που βασίζεται στην κατοχή της μπάλας. Προτιμά το 4-3-3 και το 4-2-3-1 και δεν είναι λίγοι εκείνοι που παρουσιάζουν την τακτική του ως μείγμα Αντόνιο Κόντε και Πέπε Γκουαρδιόλα.
Επίθεση: Ετσι αναπτύσσεται η Σπαρτάκ
Έχει δημιουργήσει ένα σύστημα που στοχεύει στον έλεγχο και την πίεση των γραμμών του αντιπάλου. Υπερφορτώνει τη μια πλευρά για να μεταβεί στην άλλη, στηρίζεται στις διαγώνιες διαδρομές μέσα στο χώρο και επιτίθεται από τις πτέρυγες, δημιουργώντας τρεξίματα τρίτων.
Ξεκινά το παιχνίδι από μια πάσα του τερματοφύλακα προς έναν από τους δύο κεντρικούς αμυντικούς ή τον βασικό αμυντικό μέσο, ο οποίος βρίσκεται στην γραμμή της μεγάλης περιοχής. Ο άλλος αμυντικός μέσος βρίσκεται πίσω από την πρώτη γραμμή πίεσης του αντιπάλου. Βασίζεται στους κεντρικούς του αμυντικούς για την προώθηση της μπάλας είτε στη μεσαία γραμμή είτε απευθείας στον επιθετικό.
Όταν η μπάλα φτάνει στη μεσαία γραμμή αναλαμβάνουν δράση οι αμυντικοί μέσοι, οι οποίοι είναι ασύμμετροι και έχουν διαφορετικούς ρόλους. Ο Φερνάντο είναι ο μέσος που δίνει το ρυθμό, ο Γκλουσάκοφ είναι περισσότερο ένας χαφ box-to-box που περνάει μερικές φορές μεταξύ των γραμμών. Ένα δίδυμο που συμβάλλει τα μέγιστα στο θεαματικό παιχνίδι της ρωσικής ομάδας. Ρόλο σε αυτό έχει και ο Ζομπνίν όταν το σύστημα γίνεται 4-3-3.
Μπροστά, ο Ζε Λουίς είναι παρόμοιος με τον Ντιέγκο Κόστα. Ισχυρός και γρήγορος, τραβά τους αμυντικούς του αντιπάλου μακριά από τη θέση τους δημιουργώντας χώρους για τους συμπαίκτες του. Ο Πρόμες κινείται προς τα μέσα, Ζε Λουίς και Ιβελίν Ποπόφ κινούνται συχνά με στόχο να προκαλέσουν ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα και να βρεθεί χώρος και τρόπος για να πάει η μπάλα στα δίχτυα.
Άμυνα: Σε σχηματισμό 4-4-2 ή 4-4-1-1
Ακολουθεί το 4-4-2 ή το 4-4-1-1, ακόμη και όταν παίζει 4-3-3. Αφήνει τον αντίπαλο να αναπτυχθεί από τα πλάγια και κλείνει τους κεντρικούς διαδρόμους. Στηρίζεται στην ατομική προσπάθεια. Κάθε παίκτης είναι υπεύθυνος να καλύψει σωστά την «ζώνη» του και να αποτρέψει τον αντίπαλο να προχωρήσει.
Η πρώτη γραμμή πίεσης (ο επιτιθέμενος μέσος και ο επιθετικός) απομονώνει τον αμυντικό μέσο ή όποιον κινεί τα νήματα στο παιχνίδι του αντιπάλου. Όταν ο αντίπαλος διεισδύσει στην πρώτη γραμμή πίεσης, οι αμυντικοί μεσαίοι της Σπαρτάκ προχωρούν προς τα εμπρός, μειώνοντας τον χώρο και εμποδίζοντας τον παίκτη με την μπάλα να προχωρήσει ή να τη γυρίσει σε κάποιον άλλον. Οι κεντρικοί αμυντικοί αφήνουν τη θέση τους και ακολουθούν τον αντίπαλο επιθετικό, οι αμυντικοί μέσοι ακολουθούν τους υπόλοιπους και μαζί με τα εξτρέμ γίνονται η πανοπλία της άμυνας.
Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (7/8)
