Το έργο του μόνο εύκολο δεν είναι. Ανέλαβε μια ομάδα που στις πλάτες της κουβαλάει το βαρίδιο της περσινής αποτυχίας. Αν συνυπολογίσουμε και τα δύο χρόνια που προηγήθηκαν, στη Γ’ Εθνική, τότε ο καθένας αντιλαμβάνεται την πίεση που αποδεδειγμένα υπάρχει και το γεγονός ότι κανείς φέτος δεν θα μπει σε διαδικασία διαπραγμάτευσης με τον στόχο της επιστροφής του Αρη στην Super League.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΣΤΡΑΝΤΖΑΛΗ
Ο Δημήτρης Σπανός το ξέρει καλά. Ηρθε συνειδητοποιημένος και γνωρίζεις καλά πως δεν θα υπάρξει ούτε μήνας του μέλιτος, θα πρέπει να έχει νωρίς αποτελέσματα. Οσο πιεστικό ακούγεται αυτό, τόσο μεγαλύτερο είναι το κίνητρο για τον 48χρονο προπονητή. Ο Αρης εξάλλου είναι για τον ίδιο ένα μεγάλο προσωπικό στοίχημα (όπως και ο ίδιος για τον Αρη). Οι προϋποθέσεις είναι εξαιρετικές. Γουστάρει που στο στήθος του έχει τον Θεό του πολέμου, απολαμβάνει τις πρώτες μέρες του στην ομάδα και ονειρεύεται, μέσα από τη σκληρή δουλειά, την επιτυχία που θα βάλει τη δική του σφραγίδα στον σύλλογο. Στην πρώτη του συνέντευξη ως τεχνικός του Αρη ο φιλικός και καλοσυνάτος Δημήτρης Σπανός μάς ανέπτυξε τα «θέλω» του για τον δικό του Αρη. Απολαύστε τον…
Κόουτς, το πρώτο στάδιο της προετοιμασίας ολοκληρώθηκε, πώς κύλησαν αυτές οι δύο εβδομάδες στο… βουνό;
«Πήγε σύμφωνα με το πλάνο μας. Το βασικό ήταν να βελτιωθεί η ομάδα σε φυσική κατάσταση και τακτική, ώστε να χτίσουμε μία βάση για τα επόμενα στάδια της προετοιμασίας. Ένα κέρδος επίσης είναι ότι, αν εξαιρέσουμε τον τραυματισμό του Πίντο, δεν «χάσαμε» κανέναν άλλον».
Πόσο επηρεάζει ο τραυματισμός του Πίντο;
«Θα μας επηρεάσει σίγουρα στην πορεία, διότι θα αναγκαστούμε να βρούμε φορ. Και κυρίως να ενταχθεί άμεσα, αργότερα από τους υπόλοιπους. Εντός των ημερών θα γίνει η σχετική μεταγραφή. Ξέρουμε τι θέλουμε και τι μας λείπει».
Πόσο σημαντικό είναι ότι η προετοιμασία άρχισε χωρίς βασικές ελλείψεις στο ρόστερ, όπως είχε συμβεί πέρυσι;
«Είναι ευλογία Θεού. Έτυχε σε μένα και συμβαίνει πάντα όταν συνεργάζομαι με τον κ. Μυροφορίδη. Είναι η φιλοσοφία του, αλλά και δική μου. Είμαι της άποψης ότι μία ομάδα χτίζεται από την αρχή και ίσως στην πορεία να χρειαστούν ένα δύο κομμάτια».
Από την συμπεριφορά των παικτών και όλα όσα τους δίδαξες στο βασικό στάδιο, είσαι ικανοποιημένος;
«Με μια επισήμανση. Έχουμε καταλάβει όλοι ότι βρισκόμαστε σε μία πολύ μεγάλη ομάδα. Άρα θα πρέπει αυτοί που φοράνε τη φανέλα του Αρη, ιδιαίτερα οι περσινοί, να καταλάβουν ότι θα πρέπει να αλλάξουν τα πράγματα. Από την συμπεριφορά τους στην προπόνηση, μέχρι και προς τον κόσμο. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά που ήρθαν. Οι μεν περσινοί ξέρουν τι θα αντιμετωπίσουν, οι φετινοί θα το μάθουν στην πορεία. Ο καθένας που βρίσκεται στον Αρη θα πρέπει να προσέχει ακόμα και το πώς κοιμάται».
Παρατήρησες πίεση (σ.σ. ψυχολογική) στους παίκτες που είναι από πέρσι στην ομάδα, λόγω της αποτυχίας;
«Είναι δεδομένο οτι και τα παιδιά που ήρθαν έχουν κάποια διαδρομή πρωταθλητισμού στη συγκεκριμένη κατηγορία. Αυτό ήταν και ένα κριτήριο για να αντέξουν την πίεση μίας μεγάλης ομάδας. Ποδοσφαιριστής του Αρη χωρίς πίεση, δεν νοείται. Θα πρέπει να την αντέχεις, να γίνεσαι καλύτερος. Αυτά τα παιδιά θα πάνε πολύ καλύτερα από πέρσι, έτσι πιστεύω».
Σε «φοβίζει» μήπως στη διάρκεια της χρονιάς παρατηρηθεί λανθασμένη νοοτροπία, όπως υπεροψίας έναντι του αντιπάλου;
«Ο Αρης είναι μεγάλη ομάδα, αλλά μόνη της η φανέλα δεν θα πάρει Πρωτάθλημα. Έχει όμως όλες τις παραμέτρους. Τον κόσμο, το γήπεδο, τη φιλοσοφία και την ιστορία. Προσπαθούμε να αποβάλλουμε αυτή τη νοοτροπία και να περάσει από τώρα στους παίκτες ότι δεν πρέπει να αφήσουν χαμένο κανένα αγωνιστικό λεπτό».
Οι απαιτήσεις του κόσμου προσθέτει παραπάνω πίεση στην ομάδα;
«Ο Αρης δεν έχει δικαίωμα να χάνει πουθενά. Στόχος μου εκτός της ανόδου, είναι να γεμίσει το Χαριλάου, έστω και στα τελευταία παιχνίδια. Είναι ένα στοίχημα για όλους αφού έτσι θα επικροτήσουν όλοι τη δουλειά μας».
Ποιες είναι οι βασικές αγωνιστικές αδυναμίες που εντόπισες από τον περσινό Αρη και τι διαφορετικό θα δώσεις φέτος;
«Είμαι της φιλοσοφίας πως δεν κρίνεις τους προκατόχους σου. Σέβομαι και τιμώ όσους έμειναν ή έφυγαν. Το μόνο που θέλω είναι η ομάδα να παίζει δυνατά. Να μην είναι… έρμαιο καμίας ομάδας. Όσο προσπαθούν να μας κερδίσουν, εμείς θα πρέπει να είμαστε σαν… τοίχος. Το έχω πει πολλές φορές: για να πάρεις Πρωτάθλημα πρέπει να έχεις κυριαρχία στο παιχνίδι, να γίνεις φόβητρο για τον αντίπαλο. Να μην τον αφήνεις να ανασάνει».
«Με όλη τη δύναμη της ψυχής μου»
Οι 15 μέρες προετοιμασίας στο… βουνό, είχαν ως αδιαφιλονίκητο φαβορί τον Δημήτρη Σπανό. Η ομάδα δούλεψε πάνω στη φιλοσοφία του 48χρονου κόουτς. Χωρίς πολλά λόγια και μεγάλες υποσχέσεις, με την ίδια ταπεινότητα που ανέλαβε τα ηνία της τεχνικής ηγεσίας. Ο,τι πρόβλημα προέκυψε ο κόουτς ήταν εκεί για να το λύσει. Η επιτυχία εξάλλου δεν είναι μόνο θέμα τακτικής….
Τι είναι καλύτερο για έναν προπονητή; Να έχει παίκτες ρολίστες ή να βασίζεται και σε τρία-τέσσερα «μεγάλα» ονόματα;
«Η ομαδική λειτουργία της ομάδας βγάζει και την ατομικότητα του κάθε παίκτη. Θέλω μέσα από την ομάδα να διακριθούν παίκτες. Παράδειγμα χαρακτηριστικό ο Σόουζα. Δεν ήταν κανένα μεγάλο όνομα όταν ήρθε. Προήλθε από μία μεγάλη αποχή, αλλά είδατε τι σχέσεις απέκτησε με τον κόσμο. Από την πρώτη μέρα έδειξε πως θα είναι ο στυλοβάτης του Αρη. Το ίδιο θα συμβεί και με άλλους στην πορεία».
Διαπιστώθηκαν στο διάστημα της προετοιμασίας και κάποια θέματα με ποδοσφαιριστές όπως οι Μιλούνοβιτς, Σόουζα, Τζανακάκης, πόσο επηρέασαν και πώς λύθηκαν;
«Είναι θέματα που μπορεί να λυθούν μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Με ένα νεύμα του προπονητή. Το να φτάσεις όμως στο σημείο να συγκρουστείς με παιδιά τα οποία χρειάζεσαι. Θα πρέπει λοιπόν να πείσεις κάποιους ότι πρέπει να παραμείνουν εδώ, ότι είναι το καλό γι αυτούς. Όπως πχ με τον Σόουζα και τον Τζανακάκη, που τους μίλησα σαν πατέρας και όχι σαν προπονητής. Τους είπα ότι για το καλό το δικό τους πρέπει να μείνουν. Ο Ούγκο, επειδή είναι ξένος, ίσως να μην κατάλαβε πού ήρθε. Ο Τζανακάκης είχε τις προτάσεις του, σκέφτηκε το μέλλον του, αποφάσισε όμως να μείνει εδώ και πολύ καλά έκανε. Ηταν η πιο σωστή επιλογή. Ο Μιλούνοβιτς είναι ένα κομμάτι που θέλει σκέψη και συζήτηση ώστε να μπει το νερό στο αυλάκι. Ενας παίκτης για να είναι εδώ πρέπει να είναι ψυχή και σώμα. Αλλιώς, καλύτερα να φύγει».
Πως περιμένεις το πρώτο σου παιχνίδι στο «Κλεάνθης Βικελίδης»;
«Θέλω μια ομάδα που θα… πνίγει τον αντίπαλο, να χαίρεται ο κόσμος να την βλέπει και να χειροκροτεί την προσπάθειά μας. Ετσι ονειρεύομαι όλα τα παιχνίδια με τον Αρη».
Τι σημαίνει αυτή η πρόκληση για εσένα;
«Καριέρα! Τα όνειρα και οι φιλοδοξίες ενός καλού προπονητή δεν σταματάνε στην Football League. Σταματάνε στην Super League και στο κάτι παραπάνω. Αυτό το παραπάνω εγώ το έχω μπροστά μου, με μια μεγάλη ομάδα και είναι τιμή για μένα που είμαι εδώ. Θα προσπαθήσω δίνοντας ολη μου την ψυχή και όλες μου τις δυνάμεις».
Πρώτα το αποτέλεσμα και μετά το θέαμα;
«Αν συνδυαστούν θα είναι το ιδεατό. Με αυτό το σκεπτικό όμως ίσως βάζεις σε κρίση τον στόχο. Μπορεί να παίξει 25-30 φορές ο Αρης άσχημα και να πάρει μόνιμα αποτελέσματα; Όχι. Δεν θα είμαστε μια ομάδα ταμπουρωμένη πίσω που θα βγαίνει στην κόντρα επίθεση για το 1-0. Είναι ντροπή για τον Αρη να πάει με αυτό το σκεπτικό. Εγώ πάντα θυμάμαι τις ομάδες να γονατίζουν στο Χαριλάου. Το Πρωτάθλημα δεν το κλέβεις, το κερδίζεις εφόσον το αξίζεις. Αν ο Αρης δεν έχει αντίπαλο τον εαυτό του, θα ξεχωρίσει.».
Διαπιστώσαμε ότι εν ώρα εργασίας βγάζεις δύο πρόσωπα, αυστηρός και συναισθηματικός…
«Οι ποδοσφαιριστές δεν είναι ρομπότ. Μπορεί να καταλάβει πότε τον παρατηρείς έχοντας κάτι άσχημο στο μυαλό σου. Ο τρόπος που θα επισημάνεις το λάθος είναι σημαντικός. Αρα το να τον παρατηρήσεις δεν σημαίνει ότι δεν τον εκτιμάς. Ο στόχος μου είναι να κάνω τον παίκτη να καταλάβει γιατί του φωνάζω και νομίζω αυτό το κερδίζω».
Διαπίστωσες βελτίωση και στο θέμα χαρακτήρων αυτές τις δύο εβδομάδες;
«Η ομάδα αρχίζει και γίνεται ένα. Δεν υπάρχουν κλίκες. Αυτό είναι ένα κομμάτι που το ζητάω, αρκεί να ισχύει και στο γήπεδο. Εγώ είμαι μιας συγκεκριμένης άποψης: πάω στην ομάδα και λέω από μέσα μου, σε αυτή την ομάδα θα κάτσω 10 χρόνια. Αν δεν το δεις έτσι, θα αποτύχεις σίγουρα».
