Ο χθεσινός ΠΑΟΚ επιβεβαίωσε με απόλυτο σχεδόν τρόπο την άποψη ότι ο μόνος αντίπαλος του στη διεκδίκηση του τίτλου, είναι ο κακός εαυτός του στις περιπτώσεις – τις σπάνιες βεβαίως τη φετινή αγωνιστική περίοδο – που για τον οποιοδήποτε λόγο δεν είναι σοβαρός ή έχει εκτιμήσει λάθος κάποια από τις ομάδες που θα αντιμετώπιζε, γιατί τις θεωρούσε χαμηλότερου επιπέδου.
Ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του «βολτάροντας» στην κυριολεξία μέσα στην απόρθητη μέχρι χθες έδρα του Παναθηναϊκού, πέτυχαν μια σπουδαία νίκη ανανεώνοντας και ενισχύοντας τις αισιόδοξες προοπτικές για την κατάκτηση του τίτλου. Διατηρώντας μια σταθερή – σε πρώτη εκτίμηση – διαφορά ασφαλείας από την υιοθετημένη από την εύνοια αλλά και το κράτος ομάδα του λιμανιού, δεν έχει παρά να κρατήσει το ρυθμό και να διατηρήσει το χαρακτήρα του, όπως ακριβώς έκανε χθες.
Σε αυτό το σημείο θα μου επιτρέψετε μια μικρή παρένθεση για να δικαιολογήσω το χαρακτηρισμό της ευνοούμενης ομάδας συγκεκριμένα όμως από το κράτος, γιατί όπως έχετε τουλάχιστον διαπιστώσει εδώ και αρκετό καιρό, η ερυθρόλευκη προπαγάνδα διακινεί μετά πάθους και ανοησίας βέβαια, το σενάριο ενός «φανταστικού πολέμου» που δέχεται ο δαφνοστεφανομένος από την εξουσία! Και λέμε κατά «φαντασία πολέμου» γιατί όλοι λίγο πολύ έχουμε αντιληφθεί τι ακριβώς συμβαίνει στο χώρο και ποιες θα έπρεπε να είναι οι συνέπειες για οποιαδήποτε άλλη ομάδα, εάν εφαρμοζόταν στοιχειωδώς οι νόμοι. Κάτι που σήμερα δεν ισχύει με τους κατά συρροή ερυθρόλευκους παραβάτες.
Οι γνωρίζοντες και μάλιστα εξ επαγγέλματος τις όποιες «εκκρεμότητες» που υπάρχουν με εθελοτυφλίες και συγκαλύψεις, ακόμη και ατοπημάτων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στον υποβιβασμό, γελάνε. Η προπαγάνδα βέβαια απευθύνεται σε αυτούς που καταπίνουν αμάσητα τα όσα τους σερβίρουν οι Τσουκαλάδες και οι Καραπαπάδες. Όπως πολλές φορές αναφέραμε στο παρελθόν, οι αποθήκες με σανό στο λιμάνι έχουν ανεξάντλητα αποθέματα.
Πάμε όμως στο χθεσινό παιχνίδι. Η εικόνα των υποψήφιων πρωταθλητών ήταν εξαιρετική. Η συνολική απόδοση δείχνει πως οι νικητές πλέον συμπεριφέρονται με νοοτροπία μεγάλης ομάδας. Έλειπαν οι αιφνιδιασμοί, τα αβίαστα λάθη, εξαφανίστηκαν οι αστάθειες και τα χαλαρώματα. Δεμένη και σφριγηλή η ομάδα του Λουτσέσκου, με σωστή τακτική και αλάνθαστη πυξίδα, που του έδειχνε το δρόμο προς τη σωστή κατεύθυνση, νίκησε μια ομάδα που γνώριζε για πρώτη φορά την ήττα μέσα στην έδρα της, αλλά και η οποία είχε ένα πολύ ισχυρό κίνητρο για να παραμείνει σε τροχιά ευρωπαϊκής συμμετοχής.
Ο Λουτσέσκου διαχειρίστηκε σωστά τον αγώνα, ακόμη και στα δύσκολα μετά την αποβολή του Ζαμπά. Μια αποβολή υπερβολική και άδικη σε σχέση με το φονικό τάκλιν του Μαυρομάτη πάνω στο Λημνιό που έμεινε ατιμώρητο. Να σκεφτεί κανείς ότι σε αυτό το επικίνδυνο κομμάτι του παιχνιδιού ο Δικέφαλος έχασε άλλες τρεις κλασικές ευκαιρίες που «έβγαζαν μάτια» και θα ανέβαζαν το σκορ σε εφιαλτικά για τους γηπεδούχους επίπεδα. Φανταστικός ο Πασχαλάκης, κράτησε ανέπαφη την εστία του, πραγματοποιώντας εκπληκτικές επεμβάσεις σε κρίσιμα σημεία του παιχνιδιού.
Ανεβασμένος ο Μάτος, στην πρώτη γραμμή των διακριθέντων ο Βαρέλα. Και πάλι θαυμασμός και σεβασμός για το μεγάλο αρχηγό. Ήταν η ψυχή και ο κατευθυντήριος νους της ομάδας. Ο Κρέσπο εξαιρετικός (σ.σ λύθηκε η μικρή παρεξήγηση με τον Μπίσεσβαρ). Σε μία από τις καλύτερες φετινές εμφανίσεις του ο Λημνιός, ενώ ο Ζαμπά θεωρείται και είναι ο βασικός πρωταγωνιστής για την κατάκτηση του τρίβαθμου. Ο Μπίσεσβαρ μπορεί να μην μπήκε όπως έπρεπε στο παιχνίδι, ωστόσο με την παρουσία του έδινε τόνο και ιδιαίτερη σοβαρότητα. Σε πολλές περιπτώσεις ο χαρισματικός Σουριναμέζος δείχνει ότι αποτελεί θύμα της ανύπαρκτης χημείας που υπάρχει, ανάμεσα σε Μαουρίσιο και Σάκχοφ.
Ο φιλότιμος Ουκρανός πιθανόν θα έπρεπε να αντικατασταθεί πιο νωρίς. Πολύ βελτιωμένος ο Μαουρίσιο, ενώ ο νεαρός Άκπομ - μεγάλη ψυχή - πάλεψε (έχασε βέβαια δύο ευκαιρίες) ωστόσο όμως για 94 λεπτά δεν άφησε ήσυχη ολόκληρη την αντίπαλη άμυνα. Όσο για τους Δανούς διαιτητές, φαίνεται πως έχουν μια ιδιαίτερη αδυναμία στις κόκκινες οι οποίες όμως πηγαίνουν μονόδρομα προς τον ΠΑΟΚ. Στα δυο παιχνίδια που διαιτήτευσαν το Δικέφαλο, είχαμε στο ένα με την ΑΕΚ και στο ίδιο γήπεδο μια κόκκινη που ήρθε από μια ανύπαρκτη κίτρινη και τον ΠΑΟΚ να αγωνίζεται για τα 3/4 του παιχνιδιού με δέκα παίκτες, ενώ στο χθεσινό μια πάλι κόκκινη στο 70΄ η οποία σε σύγκριση με τη φάση του δολοφονικού τάκλιν του Μαυρομάτη στο Λημνιό που θα μπορούσε να του κόψει το ποδόσφαιρο και δεν τιμωρήθηκε ούτε με κίτρινη, αφήνει ερωτηματικά και εκτεθειμένο τον Γιάκομπ Κέλετ, με το να αγνοήσει παντελώς και τη σοβαρότητα των δύο περιπτώσεων, αλλά και ότι στη μια υπήρχε καραμπινάτη πρόθεση για βάναυσο χτύπημα, ενώ στην άλλη δεν υπήρχε πρόθεση, από τη στιγμή που αιφνιδιαστικά και από πίσω ήρθε ο αντίπαλος.
Ήταν δηλαδή μια απλή παράβαση φάουλ. Ωστόσο σε γενική εικόνα κι επειδή οι επόπτες δεν έκαναν λάθη κι επιπρόσθετα επειδή αυτή η αυστηρή και αδικαιολόγητη εις βάρος του ΠΑΟΚ απόφαση δεν αλλοίωσε τις συνθήκες του παιχνιδιού και το αποτέλεσμα, μπορούμε να πούμε ότι η διαιτησία χαρακτηρίζεται καλή.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (4/3)
