Τι κι αν δεν προλάβαμε να συνέλθουμε από την επίσκεψη Ομπάμα; Τι κι αν θέλαμε να ζήσουμε για λίγο ακόμη στη δίνη του χαρισματικού ρήτορα; Ακόμη είχαν ψωμί τα ρεπορτάζ για τις ενδυματολογικές επιλογές των πρακτόρων και τον χρηστικό ρόλο του κάθε οχήματος της συνοδείας του πλανητάρχη, αλλά δυστυχώς η πραγματικότητα μπήκε από το παράθυρο.
Την ίδια στιγμή που ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, σε συνέντευξή του στη Wall Street Journal, έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου, διαμηνύοντας πως η κωλυσιεργία στο ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους θα μπορούσε να υπονομεύσει τις ελπίδες της χώρας μας για ανάκαμψη το 2017, ένα δυνατό, διπλωματικό «χαστούκι» από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήταν αρκετό για να μας βάλει σε «τερμπιέ».
Μιλώντας στο «European Banking Congress» στη Φρανκφούρτη, ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας όχι μόνο απέκλεισε την ελάφρυνση χρέους, αλλά κατηγόρησε την ελληνική κυβέρνηση πως «δεν κάνει αρκετά» για να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις. «Αν γίνει διαγραφή χρέους ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας δεν θα κάνει τις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες έχει δεσμευτεί. Έτσι, δεν προσφέρουμε στην Ελλάδα καμία καλή υπηρεσία».
Καλή υπηρεσία, βεβαίως, για την Ελλάδα και για όλες τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου είναι η εξαθλίωση. Κεντρική αρχή του «Χαλιφάτου του Φύρερ». Μία λαμπρή θεωρία που θέλει τον νότο φτωχό, με φτηνά εργατικά χέρια και τον βορρά πλούσιο, με τεράστιες βιομηχανίες. Μία σαδομαζοχιστική φαντασίωση δηλαδή του κ.Σόιμπλε για την Ευρωπαϊκή Ένωση, που πλέον την ομολογεί αναφανδόν. Μία Ένωση που, με λύπη διαπιστώνει κανείς πως, ουδεμία σχέση έχει με το «φωτεινό οικοδόμημα» του δυτικού κόσμου, που επιχείρησαν να χτίσουν οι πρωτεργάτες της.
Επιπροσθέτως, μία είδηση που πέρασε αθόρυβα μέσα στην εβδομάδα είναι η προτροπή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε Γερμανία και Ολλανδία - οι οποίες είναι οι μόνες χώρες με πλεόνασμα στην Ευρωζώνη- να χαλαρώσουν τη δημοσιονομική τους πολιτική από το 2017. Ένα μίνι «πραξικόπημα» στο δυτικό Χαλιφάτο που προφανώς δεν είχε καμία ελπίδα. Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε δήλωσε ότι η Κομισιόν δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για το περιθώριο δημοσιονομικών ελιγμών των κρατών – μελών. Άλλωστε, όλοι ξέρουμε ποιος έχει αυτό το δικαίωμα. Δεν ξέρουμε μονάχα για πόσο ακόμη θα το έχει…
Ψιλά γράμματα. Αξίζει όμως να σημειωθεί πως το 2017 είναι έτος εθνικών εκλογών στη Γερμανία. Το καλύτερο το κράτησα – φυσικά - για το τέλος.
