Φίλοι αναγνώστες μερικές φορές με ρωτάνε, πώς είναι δυνατόν να μην αντιδρώ όταν βλέπω κάποιες σοβαρές απόψεις που καταθέτω και που δικαιώνονται, να μη γίνονται αποδεκτές, πολύ περισσότερο και σεβαστές από κάποιους που είχαν υποχρέωση να το κάνουν.
Επιπρόσθετα οι ίδιοι επιχειρούν να τις υποβαθμίσουν και να τις απαξιώσουν. Η απάντησή μου είναι πως αυτό με καθιστά παγερά αδιάφορο και με υποχρεώνει να μείνω απόλυτα προσηλωμένος σε κάποιες αρχές που τις υπηρετώ και τις τιμώ σε βάθος χρόνου και με θρησκευτική ευλάβεια. Παράλληλα βέβαια και με την ευκαιρία να υπενθυμίσω σε όλους ότι είμαι αυτός που σέβεται όλες τις απόψεις, ιδιαίτερα όμως εκείνες που είναι αντίθετες με τις δικές μου. Με την προϋπόθεση βέβαια να διατυπώνονται σε ένα επίπεδο, ύφους από ήθους εντός των πλαισίων της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Εχω «ζήσει» πολλά και έχω αντιμετωπίσει αρκετές περίεργες καταστάσεις με στοχοποιήσεις και πολεμικές ακόμη και από μερικά μειράκια και κάποιους ξυλοσχίστες του χώρου. Αυτό όμως επαναλαμβάνω ότι δε με εμποδίζει να διατηρώ τις αρχές που έχω και να σέβομαι την όποια άποψη αντικρούει τη δική μου. Ακόμη κι αν αυτή κατατίθεται και προβάλλεται από έναν «πιτσιρικά» της αθλητικογραφίας.
Θα έλεγα ότι αυτό αποδεικνύεται εύκολα από τη στιγμή που στην ίδια εφημερίδα που δημοσιεύονται οι «Ελεύθερες σκέψεις» θα δείτε στην προηγούμενη ή την επόμενη σελίδα παράλληλα να φιλοξενούνται ακριβώς τα αντίθετα. Πάμε λοιπόν παρακάτω γιατί στην προκειμένη περίπτωση μας δίνεται η ευκαιρία να διευκρινίσουμε ότι τρέφουμε μια ιδιαίτερη εκτίμηση σε συγκεκριμένους ραδιοφωνικούς παραγωγούς, ρεπόρτερ και αρθρογράφους του ασπρόμαυρου ρεπορτάζ, άσχετα αν αυτοί αποτελούν τη μειοψηφία.
Υπάρχουν και ως εκ τούτου αξίζει και να διαβάζονται και να ακούγονται. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν μπορώ να το υποστηρίξω και για κάποιους άλλους, για τους οποίους υπάρχει μυστήριο και περιέργεια ως προς τις προθέσεις και τις σκοπιμότητες που εξυπηρετούν.
Είναι αυτοί που συγκροτούν το γνωστό τιμ των λεγομένων «σοφών» και «μυαλοπωλητών» και εκ του ασφαλούς «εισαγγελέων». Η νέα «κρίση» ως εκ τούτου, που όπως προαναφέραμε βρίσκεται στο κατώφλι της Τούμπας, δίνει την ευκαιρία σε όσους σοβαρούς και αχειραγώγητους ΠΑΟΚτσήδες υπάρχουν να διαπιστώσουν ότι κάποια πράγματα δύσκολα και επικίνδυνα που προκάλεσαν το νέο αδιέξοδο, βρίσκονται και εκτός των τειχών του ποδοσφαιρικού τμήματος. Με τους «σοφούς» και τους «μυαλοπωλητές» να πρωτοστατούν στην ανακύκλωση αυτών των επικινδύνων αδιεξόδων εκτοξεύοντας κατηγορίες προς πάσα κατεύθυνση και ζητώντας εξηγήσεις για έναν κατήφορο, στον οποίο όμως εκ των πραγμάτων αποδείχθηκε ότι και οι ίδιοι βοήθησαν να ανοίξει και να προκληθεί.
Θα έπρεπε βέβαια να κοιτάξουν πρώτα στον καθρέπτη τους και να ρωτήσουν τον εαυτό τους τι έχουν κάνει για να αποφευχθεί αυτή η κρίση και ποια ήταν η αντίδρασή τους μέχρι να δημιουργηθεί το αδιέξοδο που απειλεί με γενική αποσταθεροποίηση το λαοφιλή σύλλογο. Ποια ήταν η αντίδρασή τους και τι στάση τήρησαν όταν ολοφάνερα έβλεπαν μπροστά τους να διαπράττονται τεράστια ποδοσφαιρικά σκάνδαλα, μεταγραφές- προκλήσεις, γκάφες ανυπολόγιστου κόστους, στοχοποιήσεις και εξαφανίσεις αξιόλογων παικτών, εξωφρενικοί και περίεργοι χαριστικοί δανεισμοί, συνωμοσιολογίες και ακατάσχετη οικονομική αιμορραγία του μεγαλομετόχου, που προσπαθούσε απεγνωσμένα να καλύψει με γενναίες παροχές τα λάθη και τα στραβοπατήματα των ανικάνων τεχνικών διευθυντών;
Ποια θέση κράτησαν στον ανεξήγητο διωγμό όλων των Ελλήνων παικτών του ρόστερ; Ποιες ευθύνες απέδωσαν στον πλέον αποτυχημένο και αυτοκαταστροφικό τεχνικό διευθυντή της πενταετίας, για τα τραγικά πλέι-οφ, τον αποτυχημένο μεταγραφικό σχεδιασμό του καλοκαιριού για τα σκάνδαλα Μπρκιτς, Τζαβέλλα και για όλα όσα τρελά και αντιποδοσφαιρικά ακολούθησαν μέχρι σήμερα; Κρίνουν και να κατακρίνουν εκ του ασφαλούς, δεν έκαναν τίποτε άλλο από το να ανέχονται αυτή την κατάσταση και με την ανοχή τους να την εκθρέφουν και να τη διατηρούν.
Θα λέγαμε βέβαια πως παράλληλα κινείται και ο Υπεύθυνος Επικοινωνίας του συλλόγου με τις δηλώσεις του και στην προσπάθειά του να διορθώσει κάπως τα πράγματα, χαρακτηρίζοντας τον κυρίως υπεύθυνο για το χάλι της ομάδας Ρουμάνο κόουτς δουλευταρά και δίκαιο. Συμφωνούμε στο πρώτο αλλά διαφωνούμε κάθετα με το δεύτερο. Πώς είναι δυνατόν να χαρακτηρίσεις δίκαιο έναν προπονητή που στην αξιολόγηση των παικτών παρουσιάζει όχι απλά κενά και αδέξιες κινήσεις, αλλά προκλητικές στοχοποιήσεις οι οποίες έχουν ουσιαστικά αποδομήσει το σύνολο της καλής ψυχολογίας και της αυτοπεποίθησης του ρόστερ; Είναι δίκαιος προπονητής όταν έχει πετάξει στους δανεισμούς τα μεγαλύτερα ταλέντα και στα σκουπίδια παίκτες αξιόλογους που ούτε καν δοκιμάστηκαν και να αφήνει στο περιθώριο αποδεδειγμένα μεγαλύτερης αξίας παίκτες για να βρουν χώρο στην ενδεκάδα μετριότητες οι οποίες κατά περίεργη σύμπτωση αποτελούν και τις αποτυχημένες μεταγραφές του ομογάλακτου τεχνικού διευθυντή; Δυστυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Ας ελπίσουμε βέβαια (για μία ακόμη φορά) ότι κάπου θα κλείσει αυτός ο φαύλος κύκλος των αδέξιων και ασόβαρων προσεγγίσεων και διαχειρίσεων, των προβλημάτων που υπάρχουν και τα οποία εξελίσσονται απρόσμενα σε κρίσεις. Κι αυτό λόγω της μη έγκαιρης πρόληψης που θα έπρεπε να υπάρξει.
ΥΓ: Αν ενδιαφέρεστε για το τι συμβαίνει στους ανταγωνιστές του Δικέφαλου σας πληροφορούμε ότι ο Ολυμπιακός κινείται προς την κατεύθυνση να πάρει δανεικό τον Μιραλάς, ότι ο Χιμένεθ μετά τα καραγκιοζιλίκια του στο ΟΑΚΑ στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ νιώθει απόλυτα ικανοποιημένος για τα δώρα που του έκαναν ο Λουτσέσκου και οι παίκτες του και ο Ουζουνίδης «κλαίει τη μοίρα του» γιατί η ομάδα του δεν μπορεί αν βρει το σωστό αγωνιστικό της βηματισμό, αλλά και για το ότι οι πωλήσεις της ΠΑΕ δεν προχωράνε. Τώρα θα μου πείτε γιατί δεν χαρακτηρίζω ανταγωνιστική ομάδα τον Ατρόμητο; Έχω την εντύπωση ότι δε χρειάζεται να το δικαιολογήσω.
