Η Σμύρνη μέσα από τα μάτια της «Μ» (Pics)
Πέρασαν σχεδόν δύο εβδομάδες από την παρουσία του μπασκετικού ΠΑΟΚ στη Σμύρνη και το φινάλε της φετινής, ευρωπαϊκής του διαδρομής. Η «Μ» ήταν η μόνη ελληνική εφημερίδα που κατέγραψε την προσπάθεια του Δικεφάλου και στο περιθώριο αυτής ρίχνει σήμερα «ματιές» στην πόλη που έχει συνδεθεί με τη μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του ελληνισμού, τη Μικρασιατική καταστροφή. Η πόλη, ο κόσμος της, τα κτίρια, το παζάρι, το φαγητό και όλα όσα είδαν τα μάτια μας σε ένα διήμερο.
Η παραλία της Σμύρνης προσφέρει εικόνα που θυμίζει Θεσσαλονίκη. Το Κορντονμπόγιου προσφέρει τον ιδανικό χώρο για περπάτημα ή για ποδηλατάδα. Στην απέραντη παραλία της Σμύρνης είναι διάσπαρτα μαγαζιά και καφέ. Κάνεις μια στάση και συνεχίζεις…
Εξευρωπαϊσμένη και ανατολίτισσα
Η Σμύρνη είναι μια πόλη αντιθέσεων. Συνδυάζει τη Δύση και την Ανατολή, την Ευρώπη και την Ασία. Είναι πόλη πιο κοντά στη φιλοσοφία της Ευρώπης χωρίς όμως να χάνει εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη Δύση. Τα σοκάκια, το τραμ της προκυμαίας, τα ξύλινα σπίτια και γενικότερα το κέντρο της πόλης δείχνουν το σύγχρονο πρόσωπο της πόλης. Περιοχές όπως ο Σαλαχανάς, το Γκιόζ Τεπέ, το Μπαϊρακλί ή και το Κορδελιό όπου βρίσκεται το γήπεδο της Καρσίγιακα, αποπνέουν περισσότερο τον αέρα της Ασίας.
H Σμύρνη είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας μετά την Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα και ο πληθυσμός της φτάνει τα 4.500.000. Μία πανεπιστημιούπολη (έχει πέντε πανεπιστήμια) της οποίας η ταυτότητα καθορίζεται και από την παρουσία χιλιάδων νέων που σπουδάζουν σε αυτήν. Μια μεγαλούπολη χωρίς όμως τους τρελούς ρυθμούς της Κωνσταντινούπολης. Ένας επιπλέον λόγος για να θυμίζει… Θεσσαλονίκη.
Κεμάλ και σημαίες
Όσο προετοιμασμένος και αν πάει κανείς στην Τουρκία, η εικόνα της σημαίας της χώρας και οι φωτογραφίες του Κεμάλ Ατατούρκ σε κάθε γωνιά της Σμύρνης –από τους δρόμους και τα κτίρια, μέχρι τα καφέ και τις βιτρίνες μαγαζιών με νυφικά- είναι μακριά από την ελληνική ή πολύ περισσότερο την ευρωπαϊκή φιλοσοφία.
Η πλατεία Κονάκ θεωρείται ως ένα από τα μέρη θα πρέπει να δει κανείς στο κέντρο της Σμύρνης, αν και δεν μπορεί να συμπεριληφθεί στα αξιοθέατα. Πήρε το όνομα της από το Κονάκι που βρισκόταν εκεί λειτουργώντας ως το διοικητήριο της πόλης. Το ρολόι της πλατείας είναι το σήμα κατατεθέν της.
Πίσω από το ρολόι της πλατείας Κονάκ, βρίσκεται η αγορά του Κεμεράλτι. Το παζάρι της Σμύρνης στο οποίο μπορεί άνετα να… χαθεί κανείς αφού απλώνεται σε πολλά σοκάκια με ατελείωτα μαγαζιά στα οποία μπορεί να βρει να βρει κανείς τα πάντα. Κυριολεκτικά!
Αν εμείς ως Έλληνες δεν μπορούμε να παινευόμαστε για την οδηγική συμπεριφορά μας, οι Τούρκοι θα πρέπει σίγουρα να κατατάσσονται μεταξύ των χειρότερων. Οι Σμυρνιοί τουλάχιστον, οδηγούν επιθετικά, χωρίς καμία διάθεση να δώσουν προτεραιότητα ακόμη και στους πεζούς.
Οι τιμές των καταστημάτων, των εστιατορίων, των καφέ είναι σε γενικές γραμμές προσιτές ακόμη και για το ελληνικό πορτοφόλι. Η ισοτομία ευρώ-τουρκικής λίρας είναι σχεδόν 1/5 και στην πλειοψηφία των καταστημάτων οι τιμές είναι λογικές.
Δεν γίνεται να επισκεφτείς την Τουρκία και να μην γευτείς την τούρκικη κουζίνα. Το κουμπίρ (ψητή πατάτα, γεμιστή με βούτυρο και ότι άλλο ζητήσει κανείς) και το κουμρού (σάντουιτς με κασέρι και σουτζούκι) ανήκουν στις βασικές επιλογές όπως το κεμπάπ και το λαχματζούν (η διάσημη πίτα της Ανατολής).
Όταν έρθει η ώρα του γλυκού, το κιουνεφέ είναι επιβεβλημένη επιλογή.
Τα μέτρα ασφαλείας όχι μόνο στο αεροδρόμιο ή τον γήπεδο της Καρσίγιακα είναι μακριά από αυτά που γνωρίζουμε στην Ελλάδα. Έλεγχος στην είσοδο εμπορικών κέντρων, ανιχνευτές μετάλλων ακόμη και σε είσοδο χώρου στον οποίο φιλοξενούνται καφέ.
Ο ζωολογικός κήπος της Σμύρνης συγκεντρώνει καθημερινά πολλούς επισκέπτες παρότι είναι αρκετά μακριά από το κέντρο της πόλης.
