Θα συμφωνήσω στην άποψη η οποία παρουσιάζει τις συνθήκες διεξαγωγής του φετινού Πρωταθλήματος ευδιάκριτα βελτιωμένες και διαφοροποιημένες. Θα διαφωνήσω όμως κάθετα με κάποιους υπεραισιόδοξους που πιστεύουν ότι ο κίνδυνος εξέλειψε παντελώς. Και ότι τα όποια μηνύματα προσπαθούν να περάσουν οι «ντουντούκες»... του συστήματος δεν είναι παρά άτονα σκιρτήματα και όχι προειδοποιήσεις προς τους αφελείς και εφησυχάζοντες.
Ότι δηλαδή το «θεριό» ξεψυχάει και είναι τελείως ανίκανο να βλάψει. Δυστυχώς, είτε το θέλουμε είτε όχι, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Γιατί όπως αποδεικνύεται και όπως βέβαια δείχνουν μερικές –έστω και λίγες- ενδιάμεσες επεμβάσεις του και στη φετινή διοργάνωση, έγιναν άφοβα, αποτελεσματικά και όπως πάντα επιλεκτικά για συγκεκριμένες ομάδες.
Στα πολύ δύσκολα λοιπόν ο μηχανισμός δουλεύει άριστα στο γνωστό του ρόλο (του ναυαγοσώστη). Θα ήταν επομένως λάθος μεγάλο να τον θεωρήσουν αδύναμο και εκτός μάχης. Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε ότι και το φετινό Πρωτάθλημα έχει κι αυτό τη δική του σκοτεινή πλευρά. Μπορεί να υπήρξε μια οπισθοχώρηση των δυνάμεων του σκότους, ωστόσο ο χρόνος που κύλησε μετά τον αιφνιδιασμό και τη μεγάλη ανατροπή μοιάζει αυτή τη στιγμή περισσότερο σαν μια φυσιολογική αντίδραση απέναντι σε αλλαγές που δεν ήταν δυνατό να αποτραπούν και λιγότερο σε ένα νοκ-άουτ.
Στον απρόσωπο κόσμο του βρώμικου παρασκηνίου τα πάντα λειτουργούν με όρους ζούγκλας. Στην ειδική πλατφόρμα του θα βρει κανείς ισχυρότατους μεγαλοπαράγοντες, πληθώρα ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, μισθοδοτούμενων γραφείων και μικροφώνων και έναν ολόκληρο στρατό πίσω από πληκτρολόγια που έχουν όλα μαζί σαν βασικό κομμάτι της δουλειάς τους να δημιουργήσουν ψεύτικα προφίλ και να διαμορφώσουν λοβοτομικά απόψεις κατά παραγγελία.
Αυτό βέβαια το τελευταίο έχει γίνει ένα ξεχωριστό «επάγγελμα». Ως εκ τούτου είναι πολύ δύσκολο να φωτίσεις τις σκοτεινές πλευρές αυτής της αργυρώνητης προπαγάνδας, συγχρόνως και να απαντήσεις στο ερώτημα πώς είναι δυνατόν μέσα στον αχανή και απρόσωπο κόσμο των social media να λειτουργούν τόσο εύρυθμα και μάλιστα με όρους ζούγκλας και αρένας παράγοντες του ποδοσφαιρικού μας παρασκηνίου.
Σαφέστατα λοιπόν υπάρχει και είναι πανίσχυρη αυτή η «δολοφονική μηχανή» χαρακτήρων αλλά και συλλόγων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτή τη στιγμή ο ΠΑΟΚ και ο Ιβάν Σαββίδης αποτελούν τους κύριους στόχους της. Στο ίδιο μίξερ ποδόσφαιρο και επιχειρηματική δραστηριότητα. Το τι βγαίνει; Ένας ταξικός πολτός, ικανός να δηλητηριάσει και τους ίδιους που τον έφτιαξαν. Πέραν αυτών και παράλληλα βλέπουμε να εμφανίζονται ηθικά απαράδεκτες συμπορεύσεις και συμμαχίες. Δε θα πρέπει όμως ,τελειώνοντας, να διαφεύγει από κανέναν πως και σήμερα ακόμη παραμένει προδιαγεγραμμένη η μοίρα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η διαχρονική, σκληρή πραγματικότητα με την παρουσία ενός παράγοντα που αποδεδειγμένα αποτελούσε και αποτελεί τον μεγάλο σκηνοθέτη όλων των τραγικών παραστάσεων σε βάθος πολλών ετών. Παραστάσεων οι οποίες ευνοούσαν μονόδρομα μια συγκεκριμένη ομάδα. Κανείς δεν θα πρέπει να αμφιβάλλει για την εξουσία που διαθέτει. Στη σκοτεινή και αθέατη λοιπόν πλευρά της μάχης για την κατάκτηση του τίτλου ο ΠΑΟΚ έχει να αντιμετωπίσει αρκετούς κινδύνους εξωαγωνιστικούς.
Το ενδεχόμενο της αλλοίωσης των συνθηκών ισονομίας που έστω και υποφερτά υπάρχουν σήμερα, διατρέχει κινδύνους. Ας ελπίσουμε ότι κάποιοι δε θα αποτολμήσουν κάτι τέτοιο. Η επαγρύπνηση ωστόσο θεωρείται επιβεβλημένη.
ΥΓ: Δεν ξέρουμε ποια θα είναι τα κριτήρια, ούτε και το σκεπτικό της ΚΕΔ για τη διαιτησία του ντέρμπι. Θα δυσκολευτούν κάπως ο αρχιδιαιτητές και οι… συμβουλάτορές τους. Κι αυτό γιατί θα πρέπει να επιλέξουν –χωρίς να εκτεθούν- αυτόν που επιθυμεί ο Ολυμπιακός.
