Aγαπητή Metrosport,
Είτε πιστεύεις, είτε όχι στα Θεία, ή, έστω, στις συμπτώσεις, δέχεσαι υποχρεωτικά ότι δεν μπορεί να είναι τυχαίο αυτό που συνέβη χθες στον Βόλο. Δημήτρης Γιαννούλης σεντράρει και Δημήτρης Λημνιός σκοράρει, βάζοντας τις βάσεις για μια ακόμη νίκη του ΠΑΟΚ, ανήμερα του Αγίου Δημητρίου. Υστερα, δεν μπορείς παρά να βρίσκεις πολύ ωραίο το να τρέχει ο σκόρερ να πανηγυρίσει το γκολ αγκαλιά με τον τρίτο Δημήτρη της παρέας, τον Πέλκα, στον πάγκο του ΠΑΟΚ. Ομορφη στιγμή. Πολύ όμορφη ποδοσφαιρικά, αλλά και ως συμβολισμός, τόσο για την ευλογία που έδωσε ο πολιούχος της Θεσσαλονίκης στα “παιδιά” του, όσο και για την οικογενειακή ατμόσφαιρα που υπάρχει στον ΠΑΟΚ. Αλλά και το δεύτερο γκολ, αυτό που σιγούρεψε τη νίκη του ΠΑΟΚ, σφραγίδα Δημήτρηδων είχε. Πέλκας και Λημνιός πρωταγωνίστησαν στη φάση, ο Πέλκας εκτέλεσε το πέναλτι και σκόραρε. Σίγουρα αυτή την 26η Οκτωβρίου θα τη θυμούνται για πάντα οι τρεις Δημήτρηδες του ΠΑΟΚ.
Το 0-1 ήταν το επιστέγασμα της υπεροχής των παικτών του Αμπελ Φερέϊρα από το ξεκίνημα του αγώνα, απέναντι σε έναν Βόλο, που είχε απουσίες, αλλά δεν πτοήθηκε και προσπάθησε να παίξει επιθετικά για να αιφνιδιάσει και να σκοράρει. Ο ΠΑΟΚ δεν ήταν εντυπωσιακός, πίεσε όμως, δημιούργησε ευκαιρίες, τις οποίες έχασε, κυρίως με τον Μπίσεσβαρ και, τελικά, αμείφθηκε μ’ αυτή την ωραία κεφαλιά του Λημνιού, έχοντας πάρει, πάντως, το μήνυμα ότι το παιχνίδι δεν είναι εύκολο και ότι στο δεύτερο ημίχρονο θα χρειαστεί να είναι σοβαρός και να προσέξει πολύ για να μη βρεθεί μπροστά σε δυσάρεστα απρόοπτα.
Η εικόνα του αγώνα δεν άλλαξε πολύ στο δεύτερο ημίχρονο κι αυτό γιατί, παρά το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ διατήρησε την υπεροχή, έλειψαν οι έξυπνες ιδέες και οι ωραίοι συνδυασμοί που θα δημιουργούσαν τις καλές ευκαιρίες. Ο Μπίσεσβαρ ήθελε αλλά δεν μπορούσε, Στοχ και Λημνιός αντιμετωπίστηκαν σωστά, ο Σφιντέρσκι έμεινε περίπου απομονωμένος, ο Αουγκούστο προσπαθούσε να απειλήσει μόνο με μακρινά σουτ και ο Μίσιτς ήταν αδύνατο να τα κάνει όλα μόνος του. Ολα αυτά, όμως, μέχρι το 71’, όταν εμφανίστηκε πάλι ο… Αγιος Δημήτριος. Ωραία πάσα ο Πέλκας, που, στο μεταξύ, είχε περάσει στο ματς, κερδίζει το πέναλτι ο Λημνιός, το εκτελεί ο Πέλκας αλά Πανένκα και το ματς τελειώνει ουσιαστικά στο σημείο εκείνο.
Τα υπόλοιπα μικρή σημασία έχουν, αλλά δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο το γεγονός ότι η εστία του ΠΑΟΚ κινδύνευσε από ελάχιστα έως καθόλου παρά τη μαχητικότητα και τη διάθεση των παικτών του Βόλου να παίξουν ποδόσφαιρο και να μην κλειστούν, επιδιώκοντας απλά και μόνο να αποφύγουν την ήττα. Ο αμυντικός μηχανισμός λειτούργησε υποδειγματικά, για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι και αυτό έχει τη σημασία του, με βάση την… εκνευριστική συνήθεια της ομάδας, από την αρχή της σεζόν, να δέχεται συνεχώς γκολ ακόμη και από τον πιο αδύναμο αντίπαλο, ακόμη και χωρίς ο αντίπαλος να δημιουργήσει ευκαιρίες. Βέβαια, σε γενικές γραμμές, η εμφάνιση θα μπορούσε να είναι καλύτερη, αλλά το πιο σημαντικό απ’ όλα είναι ότι επιτεύχθηκε μια ακόμη νίκη και, μάλιστα, χωρίς να ξοδευτούν πολλές δυνάμεις.
Στο κάτω-κάτω, αντικειμενικός σκοπός μιας ομάδας που θέλει να πάρει το Πρωτάθλημα δεν είναι να καταπλήσσει τα πλήθη με το θέαμα που θα προσφέρει αλλά να συγκεντρώνει τους βαθμούς, ώστε τελικά να πετύχει τον στόχο της. Από την άλλη πλευρά, βέβαιο είναι ότι ο ΠΑΟΚ έχει ξεπεράσει τις αμυντικές παθογένειες που είχε εμφανίσει και, σε ό,τι αφορά τη μεσοεπιθετική λειτουργία του, μόνο καλύτερος μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα με την προσθήκη του Βιεϊρίνια και του Μαουρίσιο, που “κερδίζουν” χρόνο για να επανέλθουν δριμύτεροι…
Με θαυμασμό για την επετειακή φανέλα – αφιέρωμα στα 60 χρόνια του γηπέδου της Τούμπας που φόρεσαν χθες οι παίκτες του ΠΑΟΚ,
Στέλιος Γρηγοριάδης
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (27/10)
