Χριστός Ανέστη. Χρόνια πολλά σε όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες απανταχού της γης. Και κουράγιο… Τα δυσκολότερα έρχονται. Ο Γολγοθάς του Έθνους συνεχίζεται…
Συνεχίζεται και το μαρτύριο του Σίσυφου στην Τούμπα! Δίχως βέβαια, ο ΠΑΟΚ να έχει έστω και κατ’ ελάχιστον σχέση με τα χαρακτηριστικά του τιμωρημένου από τον Ερμή, στον Άδη πανούργου ιδρυτή και βασιλιά τη κορινθιακής πολιτείας. Ο ΠΑΟΚ (και) στο ποδόσφαιρο ακολουθούσε μοναχική πορεία. Έντιμη όμως, κι ακέραιη. Κυρίως ευθεία. Οι τεθλασμένες – βλέπετε – δεν ταιριάζουν στον ΠΑΟΚ.
Με λίγα λόγια; Ο ΠΑΟΚ αναντάμ παπαντάμ προχωρούσε και προχωρά με τον σταυρό στο χέρι. Το πλήρωσε και το πληρώνει φυσικά. Απλά, τώρα που το πράττει ως αυτόφωτος, αδέσμευτος (από την Πολιτεία) κι ανεξάρτητος (από τις εκάστοτε συμμαχίες), το πράττει δυναμικότερα κι αποφασιστικότερα από ποτέ.
Η απόφαση αποχής από τον ημιτελικό του Κυπέλλου τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Τα τάραξε ως απόφαση έργου. Τούτο δε, επειδή ουδεμία ταραχή καταγραφόταν καιρό τώρα δια λόγων. Αυτί δεν ίδρωνε στην Πολιτεία. Καρφί δεν καιγόταν στις συμμαχίες.
Σκύλιασε το καθεστώς από το ράπισμα του ΠΑΟΚ…
Τα δεδομένα πλέον, άλλαξαν. Η σαφής πρόθεση του Ιβάν Σαββίδη για σύγκρουση – και δη ολομέτωπη – με το καθεστώς διαμορφώνει νέο τοπίο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Χαλά τον ύπνο των καθεστωτικών. Δεν το λέμε εμείς. Το λένε οι πράξεις και οι λέξεις τους. Όσο και να κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους… Όσο χοντρό και να είναι αυτό… Φαίνονται. Δεν πίστευαν πως ο ΠΑΟΚ θα έφθανε στα άκρα. Δεν περίμεναν να αντέξει στις πιέσεις. Κι αντιδρούν σπασμωδικά μετά φόβου και πάθους. Λαθεύουν όμως, και πάλι. Είπαμε. Άλλαξαν πλέον, τα δεδομένα…
Όσο δε, τα όσα λέγονται κι ακούγονται για (τυχόν…) παρέμβαση του αθλητικού Εισαγγελέα, στην επιβολή της προβλεπόμενης ποινής για την αποχή του ΠΑΟΚ… Θα θέλαμε, να παρακαλέσουμε τον σεβαστό δικαστικό λειτουργό, να ανοίξει τα μάτια του και τα αυτιά του. Να δει και να ακούσει ποιοι, πότε και πως διακωμωδούν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Να αντιδράσει σε πρώτα αυτούς τους ενόχους για την κατάντια του. Και μετά να ασχοληθεί με του ΠΑΟΚ την αποχή.
Η δικαιοσύνη είναι μεν, τυφλή αλλά όταν αποδίδει το δίκιο. Δεν είναι τυφλή – και φυσικά, κωφή – όταν το αναζητά. Ο αθλητικός Εισαγγελέας (είτε αληθεύουν, είτε όχι τα περί παρέμβασης του) οφείλει να δικάζει και με το χέρι στην καρδιά και με το χέρι στο γράμμα του νόμου.
Όταν δε, το γράμμα του νόμου δεν τηρείται καιρό τώρα κι απλά, το χέρι της δικαιοσύνης προσεγγίζει τους ενόχους για την κατάντια του ποδοσφαίρου… Η απόδοση δικαίου κι από την Πολιτεία κι από την αθλητική δικαιοσύνη γίνεται ακόμη σοβαρότερη υπόθεση. Όχι μόνον για τον αθλητισξό αλλά και την κοινωνία. Οι καιροί είναι πονηροί. Κι απαιτούν απεμπλοκές κι αποδεσμεύσεις από ποικίλες υποχρεώσεις!
Και για τους φίλους του «δικέφαλου» επιμένουμε, να το λέμε: Ο ΠΑΟΚ είναι σε πόλεμο!