Παρακολουθώντας προσεκτικά τις κινήσεις των εταίρων του ΠΟΚ, ιδιαίτερα των δύο που υπέστησαν συντριπτικές και ταπεινωτικές καταστάσεις εξαιτίας της απρονοησίας τους να μη φροντίσουν την αντίστασή τους στον από Βορρά προερχόμενο κίνδυνο (βλέπε Ιβάν) συμπεραίνεις εύκολα ότι ξεκίνησαν διακριτικά αλλά μεθοδευμένα την αναδιοργάνωσή τους, ώστε η νέα αγωνιστική περίοδος να τους βρει προετοιμασμένους σε μια νέα πιθανή καταιγίδα, κάτι που αν συμβεί μπορεί να προκαλέσει ακραίες οπαδικές αντιδράσεις τις οποίες μέχρι στιγμής απέφυγαν, με τη βοήθεια των χειραγωγημένων ΜΜΕ του λεκανοπεδίου.
Ερυθρόλευκοι και Ενωσίτες στην «πρώτη γραμμή» με τους πράσινους να παρακολουθούν από κοντά και με τη σιωπή τους αλλά και με την αδυναμία τους, να συναινούν σε ό,τι βλέπουν να κυοφορείται μέσα στο αμαρτωλό εκτροφείο του ΠΟΚικού συνεταιρισμού. Σαν πρώτο στόχο τους έχουν θέσει την αποδομή του οποιουδήποτε θεσμικού παράγοντα, ο οποίος εκ της θέσεώς του έχει λόγο και «εξουσία» και θεωρείται ότι μπορεί να βοηθήσει τον κοινό εχθρό τους (βλέπε και πάλι Ιβάν). Στην κορυφή της λίστας βρίσκεται εκ των πραγμάτων ο πρόεδρος της ΕΠΟ Βορειοελλαδίτης Βαγγέλης Γραμμένος.
Είναι γνωστό ότι στο πρόσωπο του προέδρου της ΕΠΣ Μακεδονίας ο Ιβάν «είδε» έναν παράγοντα που ήταν έξω και μακριά από τον κακοφορμισμένο χώρο του ελληνικού ποδοσφαίρου αλλά και από τη νοοτροπία των εκάστοτε δοτών και φυτευτών παραγόντων που κατά καιρούς προωθούσαν οι χαλίφηδες. Το σύνολο βέβαια των οποίων σήμερα έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με την ελληνική δικαιοσύνη.
Ποντάρισε λοιπόν σε αυτό και όντας επικεφαλής της προσπάθειας που ξεκίνησε την κάθαρση, τον πρότεινε στην τότε ευκαιριακή – όπως αποδείχθηκε – συμμαχία (ΠΑΟΚ, ΑΕΚ, ΠΑΟ) για τον προεδρικό θώκο της εθνικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας. Η μέχρι στιγμής «παρουσία» του Βαγγέλη Γραμμένου όπως και η «θέση» του, το μόνο που απέδειξαν ήταν πως δεν είναι άνθρωπος του Ιβάν. Γιατί επί των ημερών του συνέβησαν αποτρόπαια θεσμικά κακουργήματα όπως η ληστεία ενός τίτλου και η ατιμωρησία ενός διαιτητή που εγκλημάτισε εις βάρος της ομάδας που ηγείται ο Ιβάν Σαββίδης.
Ο Βορειοελλαδίτης πρόεδρος σίγουρα δεν ενόχλησε ούτε και προκάλεσε τους διώκτες και τους ανταγωνιστές του ΠΑΟΚ. Συντηρητικός και προσεκτικός από τη φύση του, πορεύτηκε ακολουθώντας την τροχιά των εξελίξεων και των γεγονότων, όπως αυτή ρυθμιζόταν και διαμορφωνόταν από τους επικεφαλής επιτηρητές της ΟΥΕΦΑ (βλέπε Θεόδωρος Θεοδωρίδης). Δεν πείραξε (άλλωστε και δεν μπορούσε) κανέναν. Ως εκ τούτου δεν επιχείρησε να προστατεύσει ούτε τον άνθρωπο στον οποίο όφειλε την προεδρική του θέση. Το γεγονός όμως ότι είναι επιλογή του Ιβάν οδήγησε το δίδυμο (Ενωση και Θρύλο) να καταλήξουν στη συμφωνία της «εξουδετέρωσής» του.
Σε αυτή τη συμφωνία όπως προαναφέραμε συναινεί δια της σιωπής του και ο τρίτος της παρέας, Παναθηναϊκός, ο οποίος προσδοκεί οφέλη και αβάντες από τους δύο ισχυρούς συνεταίρους του. Σίγουρα θα σας έκανε εντύπωση που αμέσως μετά τη λήξη της αγωνιστικής περιόδου, ξαφνικά και από το πουθενά ξεκίνησε ένας ενορχηστρωμένος επικοινωνιακός χαμός… και πόλεμος με την ειδησεογραφία να επικεντρώνεται μονοδιάστατα στον Βαγγέλη Γραμμένο. Στον πρόεδρο που δεν έβλαψε, αλλά και δεν βοήθησε κανέναν. Κι αυτό γιατί δεν μπορούσε, όπως προαναφέραμε, διότι άλλοι είχαν το πάνω χέρι. Όμως η ΑΕΚ που έχει έτοιμο τον αντικαταστάτη του και ο Ολυμπιακός που βγάζει φλύκταινες από το γεγονός και μόνο ότι ο Γραμμένος είναι επιλογή του Ιβάν, συμμάχησαν, συμφώνησαν και αποφάσισαν τη διά παντός τρόπο αποδομή του ή εκπαραθύρωσή του. Το πώς θα την πετύχουν; Μάλλον θα το έχουν σκεφτεί. Άλλωστε είναι ειδικοί σε τέτοιες περιπτώσεις. Για την ώρα και περιμένοντας το σωστό τάιμινγκ περιορίζονται σε ένα συγχρονισμένο μπαράζ επιθέσεων σε βάρος του.
ΥΓ: Θα παρακολουθήσατε ασφαλώς και θα σας έκανε εντύπωση το γεγονός ότι επιμελώς δεν ασχοληθήκαμε από τη στήλη με την υπόθεση Βαρέλα. Η περίπτωση της παραμονής του από την πρώτη στιγμή φαινόταν ότι ήταν κάτι πολύ δύσκολο εξαιτίας της εμμονής που επέδειξε ο εκπρόσωπός του. Αυτή ήταν η δημοσιογραφική μας διαίσθηση. Ο Βαρέλα αποχώρησε αφήνοντας πίκρα αλλά και ερωτηματικά.
Ο ΠΑΟΚ στάθηκε εντάξει απέναντί του, η προσφορά που του έκανε ήταν σχεδόν αυτοκρατορική. Επί του προκειμένου όμως γεννάται το ερώτημα αν είναι επιτρεπτό κάποιοι ποδοσφαιριστές στις διαπραγματεύσεις τους με τον ΠΑΟΚ να βάζουν στην πρώτη γραμμή σαν κριτήριο την εκμετάλλευση της γενναιοδωρίας του Ιβάν και όχι τα όσα τους προσέφερε και το δέσιμο που είχαν με την ομάδα, κάτι που με εντυπωσιακές δηλώσεις περνούσαν συνεχώς στα ΜΜΕ. Ελπίζουμε να μην έχουμε και δεύτερη περίπτωση αχαριστίας γιατί - ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δαχτυλό μας - ορισμένα πράγματα ξεφεύγουν και κάποιες συμπεριφορές προκαλούν θλίψη.
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (22/5)