ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ
ΓΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΚΩΣΤΑΣ ΠΕΤΡΩΤΟΣ, ΧΡΥΣΑΝΘΟΣ ΔΟΒΛΕΤΟΓΛΟΥ
Οι συμμετέχοντες στην εκδήλωση «ρούφηξαν» στην κυριολεξία, τη συγκλονιστική ομιλία του Αγγελου Αναστασιάδη, βγαλμένη από τα προσωπικά βιώματά του λόγω της περιπέτειας υγείας της συζύγου του, Βιβής.
Αναλυτικά: «Η σύζυγός μου έκανε μεταμόσχευση καρδιάς πριν πέντε μήνες. Ήμουν οκτώ μήνες μέσα στο Ωνάσειο που είναι το μόνο καρδιολογικό μεταμοσχευτικό κέντρο στην Ελλάδα και λειτουργεί μόνο για ανθρώπους από 16 ετών και άνω. Όποιο παιδάκι μικρότερο σε ηλικία έχει πρόβλημα, για να κάνει μεταμόσχευση καρδιάς πρέπει να πάει στην Ιταλία. Το ελληνικό κράτος έχει κάνει συμφωνία με την Ιταλία να πηγαίνουν τα παιδιά στην Μπολόνια, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο. Είμαστε τριτοκοσμικοί, σχεδόν τελευταίοι στον κόσμο (σ.σ. σε δωρεές οργάνων). Πολύς κόσμος δεν γνωρίζει και λέει «μα η Εκκλησία…», η Εκκλησία όμως έχει δώσει πρώτη το έναυσμα, το πέρασε από την ιεραρχία ο μακαριστός Χριστόδουλος. Είναι προσωπικό θέμα του καθενός να ασχοληθεί.
Ο Χριστός είπε είναι προτιμότερο κάποιος να πάει χωρίς πόδι και χωρίς μάτι στον Παράδεισο παρά αρτιμελής. Υπάρχει πολύ μεγάλη άγνοια στην Ελλάδα. Θέλει να βοηθήσει ο κόσμος, αλλά δεν ενημερώνεται. Πριν 7-8 μήνες, με τον πρόεδρο του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων κάναμε έναν γκάλοπ και ζητήσαμε από παιδιά και αθλητές κάτω των30 ετών να απαντήσουν σε 40 ερωτήσεις σχετικά με την δωρεά οργάνων. Το 97% των συμμετεχόντων απάντησε ότι θέλει να γίνει δωρητής αλλά δεν γνωρίζει. Οκτώ μεταμοσχεύσεις καρδιάς γίνονται στην Ελλάδα κάθε χρόνο, ενώ περιμένουν 100 άνθρωποι και οι περισσότεροι πεθαίνουν.
Όλοι λέμε κάποια στιγμή «γιατί σε μένα;». Μας έλεγαν θα προετοιμαστείτε σήμερα για μεταμόσχευση. Και δεν προετοιμαζόταν ένας μόνο, αλλά τρεις-τέσσερις γιατί τα μοσχεύματα είναι δυσεύρετα, δώρο Θεού. Το έπαιρνε αυτός με τη μεγαλύτερη ανάγκη. Εδώ κάνω μία παρένθεση και λέω ότι εκεί είναι εντιμότατοι οι άνθρωποι. Κανείς δεν τολμά να πει ότι γίνεται αλισβερίσι. Η εγχείρηση κρατά γύρω στις 12 ώρες, άνθρωποι κοιμήθηκαν να βάλουν καρδιά και ξύπνησαν χωρίς να συμβεί αυτό. Τέσσερις φορές έγινε σε εμάς, ούτε στο χειρότερο μου εχθρό δεν το εύχομαι. Μου έδωσε ένα μεγάλο δώρο ο θεός, δεν έχω να ζητήσω τίποτα άλλο.
Αν μου έλεγε κάποιος πριν λίγο καιρό «η γυναίκα σου θα γίνει καλά και εσύ προπονητής στην Εθνική» θα έλεγα αυτός πρέπει να είναι τρελός, ανισόρροπος. Όταν παίρνεις αυτή την ευλογία πρέπει να ευγνωμονείς τον Θεό. Ξέρετε πόσα παιδάκια είδα στην πτέρυγα που τα νοσηλεύονταν; Καθόμουν απέναντι από το ασανσέρ και έβλεπα παιδιά, 7, 10 ετών. Έλεγα στον εαυτό μου: «Τι πρόβλημα να έχω είμαι καλά. Εγώ είμαι 60 και βάλε, το ίδιο και η γυναίκα μου. Δόξα τον Θεό μου έδωσε μία μέρα ακόμη ελπίδα. Ελάτε να βοηθήσετε για να βοηθήσετε τα παιδιά. Ελπίζω εγώ να το κάνω από το μετερίζι μου».
*Από την έντυπη έκδοση της Metrosport (8/12)