Επιτέλους! Έγινε αντιληπτό από όλους και σε όλους τους τόνους ότι ο στόχος του ΠΑΟΚ δεν μπορεί να είναι άλλος από το κυνήγι, μέχρι τελικής πτώσεως, του τίτλου. Μετά τις παλινωδίες με τις γνωστές δηλώσεις του Λουτσέσκου, του στυλ «εγώ ποτέ δεν είπα ότι θα παλέψουμε για τον τίτλο, είναι απλά ένα όνειρο», φαίνεται ότι η παρέμβαση Σαββίδη υπήρξε καταλυτική.
Πλέον το έχουν εμπεδώσει όλοι. Από τον Ρουμάνο που αρχίζει και συνειδητοποιεί που βρίσκεται και τι θέλει ο κόσμος του ΠΑΟΚ, μέχρι τους παίκτες. Απόδειξη οι τελευταίες δηλώσεις του Κρέσπο και του Μακ. Και οι δύο μίλησαν για την κατάκτηση του πρωταθλήματος, χωρίς υπεκφυγές και μισόλογα. Σταράτα λόγια! Όπως πρέπει και χρειάζεται.
Στην Τούμπα ο πήχης έχει σηκωθεί εκεί που χρειάζεται. Αν η ομάδα παραμείνει ανταγωνιστική στο κόλπο του πρωταθλήματος μέχρι την τελευταία αγωνιστική, τότε θα είναι μέσα στον στόχο της, όπως βέβαια αν τα καταφέρει και κόψει πρώτη το νήμα. Αν όμως κουνήσει μαντίλι και χάσει την επαφή με την κορυφή, τότε η χρονιά θα είναι αποτυχημένη.
Το καλό για όλους, είναι ότι η συγκυρία φαίνεται άκρως ευνοϊκή. Ο Ολυμπιακός μπορεί να έδειξε και πάλι ότι στα δύσκολα μπορεί- απόδειξη η εμφάνιση του έστω και με ήττα από την Γιουβέντους- όμως δύσκολα μπορεί να τρέχει σε δύο μέτωπα, Ελλάδα και Ευρώπη. Η ΑΕΚ ξεκίνησε δυνατά αλλά ουδείς μπορεί να υπογράψει ότι διαθέτει το βάθος να συνεχίσει μέχρι τέλους στον ίδιο ρυθμό, μέσα κι έξω. Για τον Παναθηναϊκό δεν μπορεί να γίνει κουβέντα. Χωρίς οικονομική στήριξη μάλλον πρέπει να σκέφτεται πώς θα αντιμετωπίσει τα χειρότερα.
Να γιατί ο μεγαλύτερος αντίπαλος του ΠΑΟΚ είναι ο εαυτός του. Και η κακή νοοτροπία που τον δένει με το χθες. Το ερώτημα είναι ποιος μπορεί να εμφυσήσει στην ομάδα την δυναμική που χρειάζεται για να προχωρήσει ακάθεκτη. Ο Λουτσέσκου μπορεί;