Τα άλλοθι της ελλιπούς προετοιμασίας και της καθυστέρησης στις μεταγραφές και στην αλλαγή προπονητή τελειώνουν σιγά – σιγά και έρχεται η αυτονόητη υποχρέωση παικτών και προπονητή να παρουσιάσουν έναν ΠΑΟΚ που αρμόζει στην ποιότητα του ρόστερ του, γράφαμε τις προάλλες. Κι αυτός ο ΠΑΟΚ που νίκησε χθες τον ΠΑΣ Γιάννινα, πέτυχε τον σκοπό του, αλλά δεν έδωσε στον κόσμο του την ευκαιρία να χαρεί καλό ποδόσφαιρο. Τρεις καλές φάσεις με αντίπαλο τον ΠΑΣ μέσα στην Τούμπα δεν είναι αυτό που περιμένει να δει κανείς από μια ομάδα που θα κατακτήσει τον τίτλο.
Ολος ο ΠΑΟΚ και όλο το παιχνίδι ήταν οι τρεις τελικές του Πρίγιοβιτς. Εξαιρετική κεφαλιά η πρώτη, από σέντρα του Μάτος και μεγάλη ατυχία η πρόσκρουση της μπάλας στο δοκάρι. Λίγο απρόσεκτο πλασέ η δεύτερη, που έστειλε την μπάλα πάνω στον Μάτος, με αποτέλεσμα να αποκρούσει ο Βελλίδης. Και μια σεντερφορίσια κεφαλιά εξ’ επαφής η τρίτη, μετά από θαυμάσια κεφαλιά - ασίστ του Μάτος, που απέφερε το νικητήριο γκολ.
Ειδικά μετά την αντικατάσταση του πολύ δραστήριου Πέλκα, φάσεις δεν βγήκαν. Και δεν βγήκαν γιατί η ομάδα δεν κατάφερε να παίξει ποδόσφαιρο. Η αμυντική λειτουργία ήταν πολύ καλή, ο ΠΑΣ έμεινε εντελώς ακίνδυνος, όμως ο ΠΑΟΚ δεν «ρολάρισε» επιθετικά. Και δεν «ρολάρισε» όπως θα έπρεπε ούτε και πριν την αντικατάσταση του Πέλκα. Γιατί αν εξαιρέσουμε τον νεαρό αρχηγό χθες του ΠΑΟΚ και τον Μάτος, κανέναν άλλον παίκτη δεν αισθανόταν η αντίπαλη άμυνα και η κυκλοφορία της μπάλας ήταν προβληματική.
Ο Λέοβατς ήταν εκτός τόπου και χρόνου, ο Τσίμιροτ καθυστερούσε και δεν έβγαζε μπροστά την μπάλα, ο Μαουρίσιο προσπαθούσε μάταια να σκοράρει, ο Ελ Καντουρί περιορίστηκε σε ρόλο κομπάρσου, ενώ θεωρητικά αυτός είναι ο ηγέτης και ο Βειρίνια έδειξε σα να φοβάται έναν νέο τραυματισμό, όντας μακριά από οποιαδήποτε ατομική ενέργεια και, γενικά, μακριά από τον ταχύτατο και «εκρηκτικό» επιθετικό που ξέρουμε. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, δεν γίνεται μια ομάδα να παίξει καλά. Δημιουργικά, λοιπόν, ο ΠΑΟΚ είχε πάλι έντονο πρόβλημα κι αυτό δεν πρέπει να κρυφτεί από τη νίκη η οποία ήρθε χάρη στην ποιότητα του Μάτος και του Πρίγιοβιτς που αξιοποίησαν με τον καλύτερο τρόπο μια μακρινή «γιόμα» του Τσίμιροτ.
Πιθανότατα λείπει η «χημεία», πιθανότατα δεν είναι όλοι ακόμη έτοιμοι 100%, πιθανότατα να μην έχουν «δέσει» ακόμη νέοι και παλιοί για να μονταριστεί ένα σύνολο πιο ανταγωνιστικό από αυτό που υπήρχε πριν ολοκληρωθούν οι μεταγραφές. Τα χρονικά περιθώρια, ωστόσο, στενεύουν και δεν θα αργήσει η στιγμή που ο ΠΑΟΚ θα κληθεί να τα βγάλει πέρα σε αγώνες πιο δύσκολους από αυτούς που έχει δώσει μέχρι σήμερα στο Πρωτάθλημα.
Τελικά, το κέρδος των βαθμών από τη χθεσινή νίκη είναι σημαντικό, γιατί σ’ αυτό το μεταβατικό στάδιο, δεν συγχωρούνται απώλειες βαθμών, όπως με τις δύο εκτός έδρας ισοπαλίες. Χθες δεν χάθηκαν βαθμοί κι αυτό έχει την αξία του. Πρέπει, όμως, παίκτες και προπονητής να βρουν τον τρόπο ώστε ο ΠΑΟΚ να παίζει καλύτερο ποδόσφαιρο. Οι συγκυρίες δεν βοηθούν πάντα, ούτε και τα χαρίσματα μεμονωμένων ποδοσφαιριστών. Οι πιθανότητες για την επίτευξη της νίκης από αγώνα σε αγώνα αυξάνονται όσο πιο καλή είναι η απόδοση της ομάδας.
ΥΓ. Το ερώτημα παραμένει: Τι λιγότερο θα προσφέρει ο Δεληγιαννίδης από τον Λέοβατς; Αλλά έχω και άλλο ερώτημα: Αν υποτεθεί ότι θα «καεί» ο Λέοβατς σε περίπτωση που μείνει χθες εκτός αποστολής, γιατί αυτό είναι μεγαλύτερη ζημιά από το να «καεί» ο Δεληγιαννίδης που έμεινε πάλι στα αζήτητα, μετά την καλή απόδοσή του στο ματς του Κυπέλλου με τον Λεβαδειακό; Με έξυπνη διαχείριση κανείς παίκτης δεν καίγεται. Αλλά αν δεχτούμε ότι, με τόσους πολλούς στο ρόστερ του ΠΑΟΚ, κάποιοι θα «καούν», αλήθεια πόσοι στους 100 προτιμούν να «καεί» ο Δεληγιαννίδης και όχι ο Λέοβατς; Τι πιστεύουν εκεί στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ;
