Με κρίση πανικού μοιάζει ο τρόπος με τον οποίο στον Αρη αντιμετωπίζουν το έλλειμα φυσικής κατάστασης που έχει η ομάδα και την αγωνιστική της εικόνα κόντρα στον Κισσαμικό. Οι αποδοκιμασίες μετά το τέλος του αγώνα από τον κόσμο, που συνήθως έχει υψηλό αισθητήριο, αποτελούν ίσως το καλύτερο κριτήριο για το τι συμβαίνει στον Αρη. Μόνο κλίμα αγωνιστικής αντεπίθεσης δεν θυμίζει σε μία χρονική περίοδο που η ομάδα το έχει όσο τίποτε ανάγκη.
Βεβαίως τα προβλήματα τα οποία είχε ο Αρης σε επίπεδο φυσικής κατάστασης ήταν εμφανή σχεδόν από το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου, αλλά ο πρώην προπονητής της ομάδας με διάφορα επικοινωνιακά τρικ προσπαθούσε να καθησυχάσει τους ανησυχούντες. Ετσι η ομάδα έφτασε στο σημείο να καρδιοχτυπάει για να νικήσει μία μικρομεσαία ομάδα του Πρωταθλήματος, όπως είναι ο Κισσαμικός. Ο κ. Αναστόπουλος βεβαίως έκανε τη δουλειά του. Το ζήτημα είναι τι έκαναν προκειμένου να προστατέψουν την ομάδα οι ασφαλιστικές δικλείδες για την προστασία της, τις οποίες λογικά θα έπρεπε να είχε βάλει η διοίκηση. Προφανώς ή δεν έδειξαν αντανακλαστικά ή παρασύρθηκαν από την αισιοδοξία του κ. Αναστόπουλου. Υπάρχει και άλλο ενδεχόμενο: Να μην είχαν δημιουργηθεί τέτοιοι μηχανισμοί από τον κ. Καρυπίδη γιατί εκτίμησε ότι δεν είναι αναγκαίοι.
Ετσι ο Αρης βρίσκεται στο -6 από τον Απόλλωνα Σμύρνης, -8 από τη Λαμία και αγχωμένος για την επόμενη ημέρα.
Πάντως τα πράγματα για τους «κίτρινους» δεν είναι τραγικά, αρκεί βεβαίως να μην αυτοκτονήσουν. Εχουν να περιμένουν το αποτέλεσμα της έφεσης που κατέθεσαν κατά την Λαμίας και τις επικίνδυνες εξόδους των δύο ομάδων των οποίων βλέπει την πλάτη τους.
Κομβικός είναι ο αγώνας της επόμενης αγωνιστικής. Εάν ο Αρης κερδίσει στην Καλλονή, θα περιμένει με ενδιαφέρον το τι θα κάνουν μία εβδομάδα αργότερα ο Απόλλων στον Εύοσμο και η Λαμία στα Τρίκαλα. Οπότε την 22η αγωνιστική δεν αποκλείεται με λίγη τύχη να μπει και πάλι για τα καλά στο κόλπο της ανόδου.